Οι εκδρομές ξεκίνησαν από τον χώρο των ΚΑΠΗ. Αρχηγός της εκδρομής ορίστηκε η κ. Κατερίνα Κακούσιου, μια χαρούμενη γυναίκα που από την αρχή φάνηκε πως ήταν διατεθειμένη να κάνει κάθε προσωπική θυσία προκειμένου να επιτύχει ο σκοπός της εκδρομής. Όλοι οι εκδρομείς έδειχναν κεφάτοι, χαρούμενοι και διατεθειμένοι να περάσουν ευχάριστα την ημέρα της εκδρομής.
Πρώτος σταθμός έγινε σε ένα κέντρο στη θέση Μουργκάνι. Εδώ, για μία περίπου ώρα που κράτησε η στάση, όλοι απόλαυσαν τον πρωινό ευχάριστο καφέ.
Η διαδρομή από δω και πέρα για αρκετά χιλιόμετρα γίνεται μέσα σε δασώδη μέρη με πλούσια βλάστηση, στην οποία κυριαρχούν τα έλατα που υψώνονται γεμάτα ομορφιά. Η διαδρομή αυτή, όσο χρόνο κράτησε, ήταν πραγματικά μια απόλαυση.
Η δεύτερη στάση έγινε σε ένα πανέμορφο χωριό που προκάλεσε τον θαυμασμό όλων για τη θέση που βρίσκονται, για την εκκλησία που κοσμεί το χωριό και γενικά για την όλη του ομορφιά. Είναι η Χρυσομηλιά. Ο χρόνος της μιας ώρας για στάση, για να χαρεί και να θαυμάσει κανείς ένα τέτοιο χωριό, ένα πανέμορφο κεφαλοχώρι, φαίνεται στ' αλήθεια λίγος. Αλλά δυστυχώς, ο χρόνος δεν υπακούει στις επιθυμίες των ανθρώπων. Το Περτούλι μάς περιμένει. Παρηγοριά η μικρή απόσταση από τη Χρυσομηλιά ως το Περτούλι. Είναι μόνο 13 χιλιόμετρα. Έτσι το εκδρομικό αυτοκίνητο σε λίγο ξεκινά και γρήγορα φτάνει στον τελικό προορισμό. Το Περτούλι δεν είναι από τα μεγάλα χωριά. Βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά με πλούσια βλάστηση με κυρίαρχο κι εδώ το έλατο. Τα σπίτια δίνουν ωραία εικόνα στον επισκέπτη με τα λουλούδια τους στις αυλές τους και με την όλη εμφάνισή τους που φρόντισαν να τα δώσουν οι δημιουργοί τους. Κυρίαρχα εδώ τα εστιατόρια που το προσωπικό τους προθυμοποιήθηκε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των επισκεπτών - εκδρομέων με την ποικιλία των εδεσμάτων και με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο μαγειρέματος. Εδώ μπορείς να γευτείς κατσικάκι, αρνάκι αλλά και πολλά φαγητά με βάση άγρια ζώα αλλά και πετούμενα. Εντυπωσιάζει τον εκδρομέα ο τρόπος που χρησιμοποιείται στην παρασκευή τους. Και οι δικοί μας εκδρομείς δοκίμασαν τα εδέσματα του καταστήματος - εστιατορίου στο οποίο καταλήξαμε.
Η επιστροφή δεν έγινε από τον δρόμο που ήρθαμε, αλλά το αυτοκίνητο ακολούθησε τον δρόμο που περνά από τη γνωστή μας Τύρνα, τη σημερινή Ελάτη, όπου ήπιαμε τον τελευταίο καφέ. Στη Λάρισα φτάσαμε σχεδόν νύχτα. Όλοι οι εκδρομείς χάρηκαν με την έξοδο αυτή και ευχήθηκαν να έρθουν κι άλλες τέτοιες εκδρομές από τον Δήμο μας.
