Κείμενο: Χαρίκλεια Βλαχάκη
Ο κ. Γιάννης Τρικαλιώτης δεν είναι συγγραφέας, κι όμως γράφει βιβλία. Για την ακρίβεια ξαναγράφει βιβλία, μυθιστορήματα, θεατρικά, ποιητικές συλλογές, ακόμη και συγγράμματα φυσικής για τους μαθητές του, μεταδίδοντάς τους όχι μόνο τις γνώσεις του για την επιστήμη αλλά και την αγάπη του για την καλλιγραφία.
Όπως μαρτυρά η ίδια η λέξη, καλλιγραφία ονομάζεται η τέχνη της καλής γραφής, η οποία μέσα από συγκεκριμένες τεχνικές αναπαραγωγής καλλιτεχνικών γραμματοσειρών στοχεύει σ τη δημιουργία καλαίσθητων χειρογράφων. Παράλληλα δε αποτελεί έναν ιδιαίτερο τρόπο καλλιτεχνικής έκφρασης.
Όπως σημειώνει ο κ. Τρικαλιώτης, η καλλιγραφία συναντάται σε πολλούς πολιτισμούς, ωστόσο διαδραμάτισε σπουδαιότερο ρόλο σε εκείνους που αναπτύχθηκαν στο γεωγραφικό χώρο της Άπω Ανατολής. Στη Μέση Ανατολή και στην ανατολική Ασία, συγκαταλέγεται στις επιφανέστερες μορφές τέχνης, στο ίδιο επίπεδο με τη γλυπτική και τη ζωγραφική.
Προϋποθέτει δε, μεγάλη υπομονή καθώς το μελάνι... δεν συγχωρεί.
Ο κ. Τρικαλιώτης ασχολείται με την καλλιγραφία από το 1987 όταν στα χέρια του βρέθηκε ένα σετ από πενάκια. Ξεκίνησε δειλά, αναζητώντας εκτόνωση από το πιεστικό εκπαιδευτικό του καθήκον ως καθηγητής φυσικής σε φροντιστήριο και σε σύντομο χρόνο της αφοσιώθηκε με πάθος. Σε αυτό φαίνεται να συνέβαλε ενδόμυχα και η αγάπη του πατέρα του στα "καλά γράμματα" που φαίνεται πως του είχε εμφυσήσει.
Τα πρώτα δείγματα της δουλειά του, όπως διπλώματα φιλίας και καλής φιλοξενίας έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό ανάμεσα στους φίλους, ενώ πραγματική πρόκληση για εκείνον ήταν η δημιουργία 500 χειρόγραφων προσκλητηρίων για τον γάμο του, υποδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο την αγάπη του για την καλλιγραφία το αλλά και την ουσιαστική του δέσμευση, στο συζυγικό βίο.
Του αρέσει να αντιγράφει το πρωί, όταν η υπόλοιπη οικογένεια είναι εκτός σπιτιού και εκείνος διαθέτει κάποιες ελεύθερες ώρες πριν την έναρξη των μαθημάτων στο φροντιστήριο. Η καλλιγραφία εξάλλου είναι ένα χόμπι που αποτελεί απόλυτη ηρεμία και ησυχία, καθαρό μυαλό και συγκέντρωση καθώς τα λάθη είναι μια αναστρέψιμα.
Αρχικά επιλέγει το περγαμηνοειδές χαρτί που θα χρησιμοποιήσει και στη συνέχεια σχεδιάζει τα περιθώρια και τις γραμμές με χάρακα και μολύβι. Στη συνέχεια διαλέγει τα χρώματα των μελανιών που θα χρησιμοποιήσει. Για κάθε σελίδα που αντιγράφει απαιτούνται τουλάχιστον 2,5 ώρες ενώ όταν το βιβλίο ολοκληρωθεί θα χρειαστεί ακόμη 6-8 ώρες για το δέσιμο του. Το πιο ιδιαίτερο κομμάτι της διαδικασίας όμως είναι η δημιουργία του εξωφύλλου το οποίο, ανάλογα την έκδοση, μπορεί να ντύσει με βελούδο, δέρμα ή κάποιο άλλο βαρύ χαρτί και στη συνέχεια διακοσμεί. Ο τίτλος, ο συγγραφέας και ίσως κάποιος γραφικός διάκοσμος, στολίζονται με σμάλτο ή και φύλλα χρυσού.
Αντιγράφει συνήθως κείμενα που του αρέσουν, όπως αγγλική ποίηση, ιερά ευαγγέλια, κ.α., κάτι που όπως θα μας πει, του δίνει τη δυνατότητα να ξαναδιαβάσει κομμάτι- κομμάτι αγαπημένα βιβλία, να τα ξαναθυμηθεί και εκτιμήσει βαθύτερα. Εξάλλου όπως θα πει, η καλλιγραφία αναδεικνύει το κείμενο και δίνει στα χειρόγραφα βιβλία μία συλλεκτική αξία.
Έργα του έχουν δοθεί ως αναμνηστικά δώρα σε διάφορες περιστάσεις όπως κατά την επίσκεψη του Γάλλου προξένου Christophe Le Riggoleur στη Λάρισα, εκ μέρους του Γαλλικού Ινστιτούτου.
ΣΠΟΤ: Οι πρώτες μορφές της καλλιγραφίας χρονολογούνται από τις ζωγραφιές του ανθρώπου των σπηλαίων. Μέχρι το 1440 μ.Χ., πριν την τυπογραφία, η καλλιγραφία ήταν ο τρόπος που γινόντουσαν βιβλία και άλλες εκδόσεις. Ένας αντιγραφέας έπρεπε να γράψει με το χέρι κάθε αντίγραφο καθενός βιβλίου ή έκδοσης.
