Κύριοι μέτοχοι της εταιρείας (εκτός από τον Νταμπασούλη), ήταν οι αδελφοί Αναγνώστου (Τριαντάφυλλος, Κώστας, Γεώργιος, Θεολόγος) και ο Κούτσικος από τον Βόλο, οι Νασιώκας, Αμουτζόπουλος, Τσαγγούλης από τα Τρίκαλα και ο Αφεντούλης από τη Ζαγορά του Πηλίου. Το εργοστάσιο αποπερατώθηκε το 1922 και άρχισε τη λειτουργία του την ίδια χρονιά [1]. Κατά τη δεκαετία του 1920, ο Δημήτριος Νταμπασούλης, παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε με τα κοινά. Το 1926 διετέλεσε μέλος του Αδελφάτου του Κουτλιμπάνειου Νοσοκομείου Λαρίσης και συνεργάστηκε με τον τότε πρόεδρο και δήμαρχο Λαρίσης Μιχαήλ Σάπκα, καθώς και με άλλα μέλη του (Ιωάννης Τριπουλάς, Κωνσταντίνος Πατέρας) για ζητήματα που αφορούσαν τη σωστή λειτουργία του Νοσοκομείου και ιδιαίτερα για εκείνα που αφορούσαν προμήθειες ιατρικού εξοπλισμού και ειδών πρώτης ανάγκης [2].
Ο Δημήτριος Νταμπασούλης απεβίωσε στη Λάρισα στις 2 Φεβρουαρίου 1936 και ετάφη στο Παλαιό Νεκροταφείο της πόλης. Με τη διαθήκη του η οποία δημοσιεύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1936 στο Πρωτοδικείο Λαρίσης, κληροδότησε: στο Κουτλιμπάνειο Δημοτικό Νοσοκομείο 5.000 δρχ., στον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου 5.000 δρχ., στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αχιλλίου 2.000 δρχ., στους ναούς του Αγίου Ταξιάρχη, Παναγίας και Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου της Κρανιάς 3.500 δρχ., στον Σύλλογο Παντοπωλών της Λάρισας 1.000 δρχ. και στο Ορφανοτροφείο Θηλέων της Λάρισας 5.000 δρχ. [3].
Με τη σύζυγό του Ευθυμία (απεβίωσε στις 23 Απριλίου 1943) απέκτησαν τέσσερα αγόρια (Χαρίλαος, Περικλής, Νικόλαος, Κωνσταντίνος) και δύο κορίτσια (Ασπασία, Αικατερίνη). Αρκετά χρόνια μετά από τον θάνατό του, οι κληρονόμοι «διόρθωσαν» το επίθετο της οικογένειας από Νταμπασούλη σε Ταμπασούλη.
Χαρίλαος: Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διετέλεσε επί σειρά ετών διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Δημοτικού Νοσοκομείου Λάρισας. Διετέλεσε μέλος του Ιατρικού Συλλόγου της Λάρισας. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 17 Μαρτίου 1940 σε ηλικία 37 ετών μετά από πολύμηνη ασθένεια. «Νεώτατος, γεμάτος ελπίδας διά την ζωήν, επιστήμων άριστος και άνθρωπος γεμάτος καλωσύνην διέγραψε σύντομα τον κύκλον της ζωής του […]. Μοίρα κακή τον έφερε εις το κρεββάτι του πόνου απ’ όπου δεν ηγέρθη παρά τας προσπαθείας της επιστήμης και των προσφιλών του συγγενών τας περιποιήσεις. Και κοιμάται τώρα τον αιώνιον ύπνον ο πολύκλαυστος συμπολίτης ενώ ένας κόσμος συγγενών και φίλων θρηνεί τον θάνατόν του» [4].
Περικλής: Έμπορος αποικιακών, ανέλαβε (μετά από τον θάνατο του πατέρα του) από κοινού με τον αδελφό του Κωνσταντίνο τη διεύθυνση του καταστήματος επί της οδού Φιλελλήνων. Απεβίωσε στις 31 Αυγούστου 1975.
Νικόλαος: Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1881. Ήταν ο μεγαλύτερος υιός της οικογένειας. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Νομικών Επιστημών τον Δεκέμβριο του 1906 [5]. Απεβίωσε στη Λάρισα στις 16 Μαΐου 1934 σε ηλικία 53 ετών.
Κωνσταντίνος: Έμπορος αποικιακών γεννημένος στη Λάρισα το 1901. Μετά από τον θάνατο του πατέρα του Δημητρίου, ανέλαβε από κοινού με τον αδελφό του Περικλή (όπως προαναφέρθηκε) τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. Ο Κωνσταντίνος Ταμπασούλης διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στα κοινωνικά δρώμενα της Λάρισας για περισσότερο από 40 χρόνια. Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Παντοπωλών, της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών της Λάρισας, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λαρίσης και πρόεδρος του ΟΥΗΛ (σημ. ΔΕΥΑΛ), ενώ συμμετείχε και στις επιτροπές που συστάθηκαν στη Λάρισα (υπό την προεδρία των τότε μακαριστών μητροπολιτών Δημητρίου Θεοδόση και Ιακώβου Σχίζα) για την ανέγερση του νέου μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αχιλλίου [6]. Το 1965 τον συναντούμε ως αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ανώνυμης Θεσσαλικής Οινοπνευματικής Εταιρείας» (ΦΕΚ 736/ΔΑΕ-ΕΠΕ/5-8-1965) και ως μέλος πολλών φιλανθρωπικών συλλόγων και σωματείων. Ο Κωνσταντίνος Ταμπασούλης αρραβωνιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1940 τη Φωφώ Λ. Λάμπρου από τον Τύρναβο (γεν. 1915), την οποία νυμφεύθηκε λίγο αργότερα [7]. Απέκτησαν μία θυγατέρα, την Ευθυμία (Έφη), η οποία παντρεύτηκε το 1964 τον μικροβιολόγο Κωνσταντίνο Αναστασίου. Ο Κωνσταντίνος Ταμπασούλης απεβίωσε στη Λάρισα στις 20 Απριλίου 1988 σε ηλικία 87 ετών και ετάφη στον οικογενειακό τάφο στο Παλαιό Νεκροταφείο. Η αγαπημένη του σύζυγος Φωφώ, έφυγε από τη ζωή στις 2 Μαρτίου 2002.
Αικατερίνη: Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1895. Παντρεύτηκε τον Αντώνιο Παπαγεωργίου (1884-1957). Απεβίωσε στις 15 Ιανουαρίου 1980.
Ασπασία: Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1899. Παντρεύτηκε τον Δημήτριο Βασιλείου. Απεβίωσε στις 22 Αυγούστου 1985.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Κ. Αδαμάκης, Τα βιομηχανικά κτίρια του Βόλου. Αθήνα (Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς), 2009, σ. 88-89.
[2]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου (ΠΔΣΛ), φκ. 015, 26 Ιουνίου 1926.
[3]. Κήρυξ (Λάρισα), φ. 2321 (11 Φεβρουαρίου 1936).
[4]. «Νεκρολογία», Κήρυξ (Λάρισα), φ. 3696 (19 Μαρτίου 1940).
[5]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 868 (17 Δεκεμβρίου 1906). Απεβίωσε στις 16 Μαΐου 1936.
[6]. Ευάγγελος Ρηγόπουλος, «Η ανέγερση του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αχιλλίου (1948-1965). Τα γεγονότα όπως καταγράφηκαν από την εφημερίδα Ελευθερία», Αχιλλίου Πόλις (Λάρισα), Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, τχ. 03 (Μάιος 2020), σ. 147-165.
[7]. Κήρυξ (Λάρισα), φ. 3863 (25 Σεπτεμβρίου 1940).
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
