καταστροφών που συμβαίνουν στην Ελλάδα, η φετινή Ημέρα Ασφάλισης που τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου, μας θυμίζει πως ζούμε σε έναν κόσμο διαρκών ανατροπών και αλλαγών... Με την ευκαιρία αυτής η κα Ευγενία Σαμαρά-Νάστου α’ αντιπρόεδρος και ο Νίκος Μπλαντέμης β’ αντιπρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Ασφαλιστών ν. Λάρισας, σε συνέντευξή τους στην «Ε», μας υπενθυμίζουν ότι η ασφάλιση είναι μία υπεύθυνη πράξη που μπορεί να προσφέρει την ασπίδα προστασίας που χρειαζόμαστε στις κρίσιμες στιγμές της ζωής μας. Τα δύο στελέχη του τοπικού συλλόγου μιλούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ασφαλιστική αγορά, αναφέρουν πως οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές μπορούν να ανοίξουν ένα παράθυρο συνεργασίας της ιδιωτικής ασφάλισης με το κράτος, μιλούν για τον ρόλο που διεκδικεί στην κοινωνική ασφάλιση και υγεία και επισημαίνουν με έμφαση πως «σε μια εποχή που πολλαπλά γεγονότα πλήττουν την καθημερινότητα των ανθρώπων, η ιδιωτική ασφάλιση συνεχίζει το έργο της, αποζημιώνοντας τους ασφαλισμένους και υπενθυμίζοντας με κάθε τρόπο την αξία και τα οφέλη της».
* Τι συμβολίζει για τον κλάδο σας η ημέρα της Ιδιωτικής Ασφάλισης;
- Η ασφαλιστική αγορά αξιοποιώντας σύγχρονα εργαλεία και εφαρμόζοντας καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις, παραμένει σταθερά στο πλευρό των ασφαλισμένων και επιδεικνύει ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε απαιτητικές περιστάσεις. Η ιδιωτική ασφάλιση παραμένει ένας εταίρος ζωής σε μια εποχή που πολλαπλά γεγονότα πλήττουν την καθημερινότητα των ανθρώπων. Συνεχίζει το έργο της, αποζημιώνοντας τους ασφαλισμένους και υπενθυμίζοντας με κάθε τρόπο την αξία και τα οφέλη της ασφάλισης. Ασφαλίζω σημαίνει Φροντίζω!
* Ποια είναι η εικόνα και το κλίμα που επικρατεί σήμερα εν μέσω της πανδημίας στην ασφαλιστική αγορά της Λάρισας; Τι παρενέργειες επέφερε;
- Είναι δεδομένο ότι η πανδημία δεν ευνοεί την ασφαλιστική αγορά. Το πλήθος των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές έχουν έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων που κυριολεκτικά φυτοζωούν και επαφίενται μόνο στις κρατικές ενισχύσεις. Όλοι βιώνουμε συναισθήματα άγχους, φόβου, κούρασης, αγανάκτησης και ανασφάλειας, παρατηρώντας τις συνέπειες στην καθημερινή και επαγγελματική μας ζωή. Οι νέες ασφαλιστικές εργασίες έχουν «παγώσει». Οι ήδη υπάρχουσες ασφαλίσεις ανανεώνονται κανονικά συμπληρώνοντας έτσι το «αίσθημα ασφάλειας» που ζητείται απ’ όλους σήμερα. Ευτυχώς η τηλεργασία βρισκόταν ήδη σε υψηλά επίπεδα στον κλάδο μας.
* Οι σοβαρές ζημιές που προκάλεσαν οι πρόσφατες θεομηνίες συνέβαλαν στην αύξηση παραγωγής ή οι επιχειρηματίες και τα νοικοκυριά διέπονται ακόμη από το σύνδρομο του κρατικού εναγκαλισμού;
- Οι φυσικές καταστροφές δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο για την Ελλάδα. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, έχουμε γίνει μάρτυρες πολύ σοβαρών περιστατικών φυσικών καταστροφών στη χώρα μας. Μάνδρα, Μάτι, Φάρσαλα, Καρδίτσα, Σάμος είναι τα πιο πρόσφατα. Κι όμως, κάθε φορά που συμβαίνει μία τέτοια καταστροφή, μοιάζει σαν να μην έχουμε μάθει τίποτα από την προηγούμενη. Μόνο το 15% των ακινήτων είναι ασφαλισμένο σήμερα. Οι ασήμαντες κατά τα άλλα κρατικές αποζημιώσεις ενισχύουν την άποψη του «Γιατί να ασφαλιστώ; Θα μας αποζημιώσει το κράτος». Οι φυσικές καταστροφές είναι ένας τομέας όπου η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να συνεργαστεί με το κράτος. Και να συντελέσει στην πραγματική προστασία των πολιτών και της περιουσίας τους από τέτοια συμβάντα. Είναι γνωστό πως σε όλες τις χώρες υπάρχει αυτή η συνεργασία, καθώς το κράτος δεν μπορεί -ακόμη και στις καλύτερες οικονομίες- να επωμιστεί το βάρος αποζημιώσεων μιας μεγάλης φυσικής καταστροφής. Με πολύ μικρό κόστος, ο πολίτης αισθάνεται περισσότερο προστατευμένος και ο επιχειρηματίας βλέπει την επιχείρησή του πιο «θωρακισμένη».
* Δεν θα ήταν πιο διαχειρίσιμη η κατάσταση αν ήταν περισσότεροι οι συμπολίτες μας και οι επαγγελματίες που είχαν φροντίσει να ασφαλιστούν;
-Σίγουρα ναι, καθώς οι διαδικασίες αποκατάστασης των ζημιών και οι προσπάθειες επαναλειτουργίας των επιχειρήσεων θα ξεκινούσαν νωρίτερα και κάτω από καλύτερες συνθήκες. Οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν ήδη ολοκληρώσει τις αποζημιώσεις με την καταβολή 28 εκατ. ευρώ για την τελευταία πλημμύρα του Σεπτεμβρίου.
* Με δεδομένο επίσης πως τα νοικοκυριά αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο την αδυναμία του κρατικού τομέα να προσφέρει ικανοποιητικές λύσεις σε υγεία και σύνταξη, πόσο έχει οδηγήσει σε τόνωση της παραγωγής σ’ αυτούς τους τομείς;
- Η χρονική συγκυρία που βρίσκει την οικονομία σε μία προσπάθεια ανάκαμψης σε συνδυασμό με τις αντιλήψεις της κυβέρνησης για την αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα λειτουργούν ευνοϊκά για τον κλάδο σήμερα, ο οποίος επίσης έχει εισέλθει σε περίοδο ωριμότητας από οικονομική, τεχνολογική και προϊοντική παρουσία. Για τις ασφαλιστικές εταιρείες είναι ευδιάκριτο ότι ο τομέας των επικουρικών συντάξεων -όπως έχει ανακοινωθεί και από τους κυβερνητικούς παράγοντες- αποτελεί μια πρώτη και κοντινή χρονικά ευκαιρία για να επιτευχθεί μεγάλη εξέλιξη. Και μπορούν να ανταποκριθούν με απόλυτη επάρκεια.
Η είσοδος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον Β’ πυλώνα και η συμπληρωματική λειτουργία της με το κοινωνικό κράτος, θα σηματοδοτήσει τον εκσυγχρονισμό του όλου συστήματος, το οποίο σήμερα πάσχει. Σαφώς θα παραμείνει -και έτσι πρέπει- ο κεντρικός ρόλος της κοινωνικής ασφάλισης, ο οποίος όμως μπορεί να στηριχθεί με επάρκεια από τον ιδιωτικό τομέα, ώστε όλη η δομή του συστήματος να μετεξελιχθεί και τελικά να λειτουργεί υπέρ των πολιτών και της πολιτείας.
Αυτός ο ρόλος του κοινωνικού κράτους, που προσωπικά πιστεύουμε ότι είναι αδιαπραγμάτευτος, θα ενισχυθεί με την ιδιωτική ασφάλιση, διότι η σημερινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η κόπωση του κρατικού ασφαλιστικού συστήματος είναι εμφανής, η αδυναμία κάλυψης των αυξημένων αναγκών του κοινωνικού συνόλου είναι αναγνωρίσιμη από όλους, οπότε και η ενεργότερη συμμετοχή της ιδιωτικής ασφάλισης είναι ένας επιβεβλημένος μονόδρομος.
Το ίδιο, δηλαδή μονόδρομος, είναι και η στήριξη του κρατικού συστήματος Υγείας, το οποίο επίσης κανείς δεν αμφισβητεί ότι ως κοινωνική κρατική παροχή αδυνατεί να εξυπηρετήσει στον βαθμό που θα προκαλούσε ικανοποίηση στους πολίτες. Όλοι αναγνωρίζουν την επάρκεια του ιατρικού - νοσηλευτικού προσωπικού, όλοι αναγνωρίζουν τη δυναμικότητα του συστήματος υγείας. Όμως, είναι γνωστό ότι η εξυπηρέτηση, ο χρόνος διαχείρισης των περιστατικών βρίσκεται σε έναν διαρκή κορεσμό. Είναι δεδομένο ότι τα συμβόλαια υγείας έχουν σημαντική άνοδο. Ο κόσμος έχει ήδη αντιληφθεί την ανεπάρκεια της δημόσιας περίθαλψης και παρά την οικονομική δυσπραγία στρέφεται στην ιδιωτική. Σήμερα υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας (ατομικά και ομαδικά). Οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να στηρίξουν και το κοινωνικό σύστημα Υγείας. Έχουν και τις δυνατότητες και την τεχνογνωσία.
* Έχει αμβλυνθεί σήμερα η «κόντρα» τραπεζών και επαγγελματιών ασφαλιστών στην προώθηση προγραμμάτων ή ακόμη οι σχέσεις είναι τεταμένες;
- Μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών των συλλόγων μας, φαίνεται οι αγώνες μας να πιάνουν... «τόπο»! Η «κόντρα» πιστεύω ότι έχει αμβλυνθεί αρκετά. Ήδη ελάχιστα είναι τα συμβόλαια που παίρνουν οι τράπεζες, ενώ σημαντικός αριθμός τραπεζικών συμβολαίων μεταφέρονται στην ελεύθερη αγορά.
Η πρόταση – πώληση εξειδικευμένων ασφαλιστικών προγραμμάτων από υπαλλήλους τραπεζών που έχουν πολύ ή λίγο άγνοια του αντικειμένου και πωλούν τα συμβόλαια, όχι επειδή αγαπούν το επάγγελμα, αλλά γιατί εξαναγκάζονται από τους εργοδότες τους χωρίς να φροντίζουν για την περαιτέρω εξυπηρέτηση των πελατών δε βοηθά τον κόσμο.
Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής είναι πάντα δίπλα στον πελάτη με αδιάκοπη εξυπηρέτηση, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνεται αρκετά η πίεση για «υποχρεωτική ασφάλιση» από τις τράπεζες, πάντα στο μέτρο του ότι ο πελάτης επιθυμεί να έχει τον προσωπικό του ασφαλιστή που είναι πάντα δίπλα του και θα αναλάβει τη διαχείρηση της ζημίας, αν και όποτε αυτή συμβεί.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα ελλείψει αντικειμένου τα τελευταία χρόνια, «κανιβαλίζουν» όπου βρουν λίγα έσοδα, αδιαφορώντας στην ουσία για τους πελάτες τους και στον βωμό κάποιων κερδών πιέζουν, απαιτούν και εν κατακλείδι, «κακοποιούν» πελάτες σε μία αγορά όπως η ελληνική, που δεν θα λέγαμε ότι είναι... ανεξάντλητη. Όλοι όσοι φέρουν ευθύνη και συνάμα επιθυμούν την αναβάθμιση της ασφαλιστικής αγοράς, θα πρέπει να μην ξεχνούν ότι η εμπιστοσύνη κερδίζεται με κόπο.
* Ποια είναι τα ανοιχτά μέτωπα που θα επηρεάσουν την πορεία της αγοράς στο επόμενο διάστημα;
- Όλα τα ανωτέρω αποτελούν ανοιχτά μέτωπα. Και συνεχώς ανοίγουν νέα με αθέμιτους ανταγωνισμούς, προσφορές απαγορευμένες και άλλα που με την αδιαφορία της Εποπτικής Αρχής (ΤτΕ) θα ταλανίζουν την αγορά για μεγάλο ακόμη χρονικό διάστημα. Επίσης, η αδιαφορία του κράτους για τον έλεγχο των ανασφάλιστων οχημάτων που έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη περισσότερων από 600.000 ανασφάλιστων οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Επίσης η ανάπτυξη των Επαγγελματικών Ταμείων στον 2ο πυλώνα είναι ένα μέτωπο, καθώς και οι ΣΔΙΤ για τα Δημόσια νοσοκομεία όπου η συμφωνία με το Υπουργείο Υγείας για συνέργειες μεταξύ κρατικών κλινικών και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών έμεινε στα χαρτιά, όπως και τα 150 εκατ. ευρώ που θα ήταν τα ετήσια έσοδα του δημοσίου από τη συγκεκριμένη συνεργασία.
* Πόσο καθοριστική είναι η συμβολή των διαμεσολαβητών στην ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης;
- Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος του ασφαλιστικού συμβούλου δεν περιορίζεται απλά στην προώθηση προϊόντων. Στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων του είναι η λεπτομερή ανάλυση των αναγκών, η επεξήγηση και ανάλυση όρων, η παροχή συμβουλής, η διατύπωση υπεύθυνης πρότασης και η στάση του πάντα στο πλευρό του πελάτη.
Σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται η ιδιωτική ασφάλιση συμμετέχει όλο και πιο ενεργά στην κάλυψη των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο αναβάθμισης της Ιδιωτικής Ασφάλισης, ο επαγγελματίας Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής αποκτά ουσιαστικά και θεσμικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι αυτός που με το ήθος του, την άρτια κατάρτισή του και τον υψηλό επαγγελματισμό του παρέχει χρήσιμες συμβουλές και υπηρεσίες στον καταναλωτή. Είναι ο μαχητής της πρώτης γραμμής.
Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής μέσω συνεχούς εκπαίδευσης και ενημέρωσης έχει καταρτιστεί έτσι ώστε να δίνει στον καταναλωτή προϊόντα και υπηρεσίες που καλύπτουν τις ασφαλιστικές του ανάγκες, στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του, και πάντα με ταυτόχρονη παροχή της μέγιστης δυνατής προστασίας.