Από τον γάμο του (Μάιος 1893) με τη Φιλίτσα Καραθάνου (1876-1950) από την Πορταριά του Πηλίου [2], είχε αποκτήσει τρεις θυγατέρες και έναν γιο: την Ελένη, την Αντιγόνη, την Μαίρη και τον Ιωάννη. Αναφερόμενοι επιγραμματικά στον τελευταίο (Ιωάννη), σημειώσαμε εσφαλμένα ως μέλη της οικογένειας που δημιούργησε, τα μέλη της οικογένειας του Ιωάννη Γκανάκη, ο οποίος έχει μακρινή συγγενική σχέση με την οικογένεια του Ιωάννη Δ. Κολόμβου [3]. Το λάθος αυτό μου επισήμαναν οι κυρίες Μαρία Γκουγκούδη (εγγονή του Ιωάννη Δ. Κολόμβου) και Φιλίτσα Κολόμβου – Γκουγκούδη (θυγατέρα του Ιωάννη Δ. Κολόμβου). Και στις δύο κυρίες εκφράζονται θερμές ευχαριστίες.
O Ιωάννης Κολόμβος ήταν το μικρότερο παιδί του βιομήχανου Δημητρίου Κολόμβου. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1901 και μεγάλωσε στο διώροφο αρχοντικό με τα 12 δωμάτια και τους πολλούς βοηθητικούς χώρους, που αναγέρθηκε επί οικοπέδου στη συμβολή των οδών Κουμουνδούρου και Λάππα αρ. 8, στο κέντρο της πόλης. Σημειώνει η Μαρία Γκουγκούδη: «Ιωάννης Κολόμβος: Ο Βενιαμίν της οικογένειας. Ο γιος που όλοι με χαρά ανέμεναν – έπειτα από τρία κορίτσια – να πάρει τη θέση του πατέρα, να υπάρξει συνέχεια του οικογενειακού ονόματος. Μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον με πολλή αγάπη, φροντίδα και ταυτόχρονα μεγάλες προσμονές από τους γονείς του και ιδιαίτερα από τον πατέρα του, που είχε ένα βαρύ βιογραφικό στο ενεργητικό του, θα περίμενε κανείς πως θα ακολουθούσε τα χνάρια του… Αντιθέτως, ο μικρός Ιωάννης έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν να αποβάλλει τη βαριά κληρονομιά του ονόματός του. Ατίθασο πνεύμα ως μαθητής που δεν έμπαινε σε καλούπια και το απεδείκνυε με κάθε ευκαιρία που του δινόταν, ερχόμενος φορές σε αντιπαράθεση με τους καθηγητές του καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής ήταν ιδιαίτερα συντηρητικό για τα θέλω του. Πώς να βάλεις ένα «αγρίμι» σε καλούπια; Έτσι παράτησε το όνειρο του πατέρα να ακολουθήσει τις σπουδές του. Το μοναδικό του όνειρο ήταν ένα αυτοκίνητο ώστε να μπορεί να ταξιδεύει και ταυτόχρονα να βιοπορίζεται. Βαθιά μέσα του ήθελε να αποδείξει σε όλους πως θα μπορούσε να τα καταφέρει μέσα από τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες εκείνης της περιόδου».
Σε ηλικία 18 ετών κατατάχθηκε στον στρατό και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας (1919-1922), ενώ μόλις επέστρεψε ο πατέρας του, του αγόρασε το αυτοκίνητο που επιθυμούσε και το οποίο εικονίζεται στη φωτογραφία. Το 1932 νυμφεύθηκε την προσφυγοπούλα Ευδοξία Ελλαδοπούλου από τη Νικομήδεια (σημ. Ιζμίτ) της Μικράς Ασίας. Η Ευδοξία ήταν θυγατέρα του ιερέως π. Αρσενίου Ελλαδόπουλου, ο οποίος μετά τον βίαιο εκπατρισμό του ιδίου και της οικογένειάς του από την Νικομήδεια (1922), εγκαταστάθηκε στο Λιβάδι Ολύμπου. Όπως αναφέρει η Μαρία Γκουγκούδη: «Ο γάμος αυτός ήταν μία προσωπική επανάσταση για τον 31χρονο Ιωάννη Κολόμβο. Η Ευδοξία Ελλαδοπούλου, ένα κορίτσι που πάτησε τα χώματα της πατρίδας της ξυπόλητη, παντρεύεται το μοναχογιό της οικογένειας του Δημητρίου Κολόμβου». Με την Ευδοξία απέκτησαν πέντε παιδιά: την Ευθυμία, τη Φιλίτσα, τη Μαίρη, τη Νίκη και τον Δημήτριο. Η Ευθυμία και η Νίκη απεβίωσαν σε νεαρή ηλικία. Από τα παιδιά του Ιωάννη Κολόμβου βρίσκονται σήμερα στη ζωή: 1) Η Φιλίτσα Κολόμβου η οποία παντρεύτηκε τον Χρήστο Γκουγκούδη με καταγωγή από το Καβακλή της Ανατολικής Ρωμυλίας. Από τον γάμο τους απέκτησαν τον Ιωάννη και τη Μαρία. Όλοι τους διαμένουν στη Θεσσαλονίκη. 2) Ο Δημήτριος Κολόμβος, ο οποίος διαμένει στη Χαλκίδα, έχοντας αποκτήσει από τον γάμο του δύο γιους, τον Ιωάννη και τον Μάριο.
Ο Ιωάννης Δημητρίου Κολόμβος έφυγε από τη ζωή τα Χριστούγεννα του 1971 σε ηλικία 70 ετών. «Κάθε φορά που ανασύρω από τη μνήμη τον παππού μου, προσθέτω ακόμη ένα λιθαράκι στην πεποίθηση πως πάντα αγωνιζόταν να αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τη σκιά του πατέρα του. Γι’ αυτό ίσως και στα χρόνια που ακολούθησαν ένας μνησιπήμων πόνος [= ο πόνος που μας υπενθυμίζει τα παθήματά μας] τον επισκεπτόταν και το διαπίστωνα κοιτώντας αυτά τα μάτια του, παιδί εγώ που τότε δεν καταλάβαινα. Τώρα όμως ξέρω... Ένας διαρκής αγώνας η ζωή του. Πάντα αξιοπρεπής, ευγενής, πράος, μειλίχιος, διακριτικός. Πάντα παρών αλλά και συνάμα απών, χαμένος στις μνήμες του παρελθόντος. Όχι ότι αποποιούνταν την ευγενική καταγωγή του. Απλά ποτέ δεν την ανέφερε και κανείς από τους γύρω του, φίλους και γνωστούς, δεν γνώριζε ποτέ ποιες ήταν οι ρίζες του, η καταγωγή του. Ποτέ δεν μιλούσε για την οικογένειά του και ποτέ δεν απαίτησε από αυτήν αυτά που του αναλογούσαν γιατί ίσως πίστευε πως ένα πράγμα του άξιζε: η σιωπή!» [4].
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Αλέξανδρος Χ. Γρηγορίου, «Δημήτριος Ι. Κολόμβος», Ελευθερία (Λάρισα), φύλλα της 19ης και 26ης Αυγούστου 2018.
[2]. «Την παρελθούσαν Κυριακήν εν Πορταριά του Βώλου, δύο περικαλλείς υπάρξεις ενώθησαν. Ο κάλλιστος νέος Δημήτριος Κολόμβος ενυμφεύθη την διά πολλών προτερημάτων κεκοσμημένην δεσποινίδα Φιλίτσα Καραθάνου». Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), 1 Ιουνίου 1893.
[3]. Η Ελένη Κολόμβου (αδελφή του Ιωάννη Κολόμβου), γεννημένη στη Λάρισα το 1894, παντρεύτηκε τον Ευριπίδη Θησέως Γκανάκη, ανώτερο υπάλληλο του Υπουργείου Οικονομικών.
[4]. Μαρία Γκουγκούδη, «Ιωάννης Δ. Κολόμβος: Αναμνήσεις από τον παππού μου» (χειρόγραφες σημειώσεις).
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
