Το Φεστιβάλ Κόμικς που γίνεται στη Λάρισα για δεύτερη χρονιά αύριο σηκώνει αυλαία, με τον Μέλανδρο Γκανά να μιλάει σήμερα για το τι καινούριο θα έχει το φετινό φεστιβάλ, τη μόνη «φιλοδοξία» του που είναι να αρέσει τόσο το φεστιβάλ όσο να συνεχιστεί για… νιοστή φορά, τη διαφορά που έχουν οι «Εκδόσεις του Κάμπου» με το «ΕτουΚου», αλλά και για το αγαπημένο του κόμικς. Ο καλλιτεχνικός υπεύθυνος ερωτώμενος δε για το πού βρίσκεται το κομιστικό επίπεδο, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «με αγχώνει που οι περισσότεροι νέοι -όχι απαραίτητα σε ηλικία- δημιουργοί κόμικς δεν διαβάζουν κόμικς…».
*Δεύτερο LA Comics λοιπόν, τι διαφορετικό θα έχει από το πρώτο;
-Ξεκινάμε με το ότι η μεγάλη μας αγάπη και η βάση του φεστιβάλ είναι τα κόμικς και κατ’ επέκταση η εικονογράφηση, οι γραφικές τέχνες και άλλα τέτοια όμορφα. Διαφορετικό φέτος είναι το πρόγραμμά μας, που είναι μία βδομάδα γεμάτη με εκθέσεις, εργαστήρια, διάφορα παράλληλα events, παιχνίδια, artist alley με την παρουσία 50 καλλιτεχνών, προβολές ταινιών και animations, καταστήματα με κόμικς, παιχνίδια και πολλά άλλα. Είδαμε την ανταπόκριση του κόσμου στο πρώτο και προσπαθήσαμε, με τη βοήθεια πολλών φίλων, να στήσουμε ένα γεμάτο πρόγραμμα για το δεύτερο.
*Τι φιλοδοξείτε να πετύχει αυτό το δεύτερο φεστιβάλ;
-Η μόνη μας φιλοδοξία είναι να έρθει ο κόσμος, να χαρεί με αυτό που θα δει και να του αρέσει τόσο, ώστε η παρουσία μας και για τρίτη/τέταρτη/νιοστή φορά να είναι αναγκαία και να το βλέπουμε στα μάτια τους. Εμείς, έτσι κι αλλιώς έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στα κόμικς και μόνο που κάνουμε ένα τέτοιο event με/για τους φίλους μας, μάς είναι αρκετό.
*Θεωρείς ότι διαβάζουν οι Λαρισαίοι κόμικς; Είναι κοινό δεκτικό στην 9η Τέχνη;
-Η Λάρισα είχε κομιξάδικο όταν κομιξάδικα υπήρχαν μόνο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Άρα «μια κάποια» παιδεία την έχει και σίγουρα ένα κοινό που και εάν δεν έχει διαβάσει κόμικς, κάπου την έχει ξανακούσει τη λέξη και θυμάται πως απέναντι από το 4ο Λύκειο υπήρχε ένα μικρό μαγαζάκι που το είχε ο Μάριος. Άρα λογικό είναι να έχει και δημιουργούς και αναγνώστες και συλλέκτες.
*Συνδιοργανωτής του Φεστιβάλ είναι η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, νιώθετε ότι πρέπει να «ελέγξετε» τη γλώσσα σας και το σκίτσο σας επειδή συνεργάζεστε με τον θεσμό αυτό;
-Προσωπικά μιλώντας, δεν νομίζω ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει ή δεν πρέπει να ειπωθούν, ή πράγματα που πρέπει ή δεν πρέπει δείξουμε, ή άλλα πρέπει ή δεν πρέπει γενικώς. Όταν κάνεις 4 και 5 εκθέσεις, με πάνω από 150 έργα συνολικά και με συμμετοχή άνω των 70 καλλιτεχνών (χωρίς να βάζουμε την έκθεση γελοιογραφίας του Λαφυστίου με 100 έργα από σχεδόν ισάριθμους καλλιτέχνες) που σε τιμούν με τη συμμετοχή τους, δεν νομίζω πως τίθεται κάποιο θέμα του στιλ «σε παρακαλώ πρόσεχε τι θα πεις ή πώς θα το πεις». Δεν μπορώ να απαγορεύσω σε κανέναν δημιουργό να στείλει ό,τι κατέβασε στο κεφάλι του, απλά άμα έχει γυμνό λόγου χάρη κι επειδή μας επισκέπτονται σχολεία και μικρότερης ηλικίας άνθρωποι, θα προσπαθήσω να το καλύψω με μία σήμανση «απαγορεύεται για ανηλίκους». Νομίζω είναι το πιο τίμιο για όλες τις πλευρές. Με την Αντιδημαρχία η συνεργασία μας είναι άψογη. Μας δείχνει την εμπιστοσύνη που χρειαζόμαστε για να δημιουργήσουμε ελεύθερα και με φαντασία. Δεν είναι κάτι που το συναντάς συχνά και το εκτιμούμε πολύ.
*Τι διαφορά έχουν οι «Εκδόσεις του Κάμπου» από το «ΕτουΚου»;
-Οι «Εκδόσεις του Κάμπου» είναι ένα προσωπικό project με τη συμμετοχή πολλών Ελλήνων φίλων-δημιουργών, που κρατάει σχεδόν μία δεκαετία τώρα και μετράει πάνω από 100 εκδόσεις και δεκάδες πόστερς / στίκερς / μεταξοτυπίες κ.λπ. Ενώ, ο Σύλλογος «ΕΤουΚου» είναι η συσπείρωση μιας ομάδας ανθρώπων που είμαστε πολλά χρόνια συνοδοιπόροι, βλέπουν αυτό που βλέπω, ήταν εκεί όταν χρειάστηκε και με βοήθησαν να φτάσουμε εδώ που είμαστε. Με τον Σύλλογο θέλουμε να διαχύσουμε ό,τι ξέρουμε, να διεκδικήσουμε πράγματα, να σπείρουμε στην επόμενη γενιά, να της μάθουμε να αγαπάει και να πορεύεται με την τέχνη καθημερινά.
*Πού βρίσκεται το ελληνικό… κομιστικό επίπεδο;
-Εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει μεγάλη άνοδος στα κόμικς και ξεπηδάνε συνέχεια καινούρια και καλά φεστιβάλ και γεμίζουν και αυτά με καλλιτέχνες και όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται μαζί τους και βγαίνουν κι άλλα events και εκθέσεις και περισσότεροι καλλιτέχνες και δημιουργείται σιγά-σιγά μία βιομηχανία γύρω από αυτά (με τα καλά και τα κακά που έχει κάθε βιομηχανία που εξελίσσεται με όλο και πιο γοργούς ρυθμούς) και τι λέγαμε;.. Α ναι, το κομιστικό επίπεδο. Δεν ξέρω, με αγχώνει που οι περισσότεροι νέοι -όχι απαραίτητα σε ηλικία- δημιουργοί κόμικς δεν διαβάζουν κόμικς.
*Το λαρισαϊκό;
-Μαζί με το -κάποιο- κοινό που δημιούργησε το κομιξάδικο στη Λάρισα, όλο και κάποιοι ασχολήθηκαν σποραδικά με το αντικείμενο. Τα τελευταία χρόνια, έχουμε 4-5 καλλιτέχνες/ομάδες καλλιτεχνών που είναι γνωστοί στον ελλαδικό χώρο. Αλλά για να είμαστε αντικειμενικοί, γενικά η Θεσσαλία έχει πολλούς και καλούς δημιουργούς.
*Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με το κόμικς;
-Εγώ είμαι από αυτούς που διαβάζουν/συλλέγουν κόμικς πάνω από 30 χρόνια. Τα κόμικς είναι μία γλώσσα που αγάπησα από μικρός, με ξεκουράζει, νομίζω πως κατανοώ τη «γραμματική της» και μπορώ να εκφράζομαι καλύτερα μέσα από αυτή.
*Αγαπημένο κόμικς;
-Έχω πολλά μοναδικά αγαπημένα, από διάφορα είδη, για διαφορετικές περιστάσεις, για διαφορετικές απαντήσεις ανάλογα σε ποιον μιλάω. Έχω αποφασίσει να μην σκέφτομαι ποιο να πω, γιατί δεν θα δώσω κάποια απάντηση με πραγματικό νόημα. Μου αρέσουν όμως πάρα πολύ τα κόμικς που ρέουν άνετα χωρίς να υπάρχουν λόγια ή με όσο λιγότερα λόγια χρειάζεται (;) να μπουν.
Συνέντευξη: Θανάσης Αραμπατζής
