Στα 50 της χρόνια η γνωστή Λαρισαία διακοσμήτρια, κατόρθωσε να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και δηλώνει έτοιμη να ολοκληρώσει τις σπουδές και να πάρει το πτυχίο της σε λιγότερο από 5 χρόνια.
Η Αλέκα Γκουράβα υποδέχτηκε το αποτέλεσμα της εισαγωγής της στο Πανεπιστήμιο με τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού. Για εκείνη ήταν ένα όνειρο ζωής που ποτέ δεν εγκατέλειψε, παρά το γεγονός ότι λατρεύει τη δουλειά της και η πορεία της στον χώρο είναι λαμπρή. Το σαράκι όμως πάντα υπήρχε, ήθελε όμως όλα να γίνουν στη σωστή ώρα, που για εκείνη είναι τώρα.
Προτεραιότητα είχε η κόρη της Βανέσσα, που τη μεγάλωσε μόνη της. «Έχω τη δουλειά που πάντα ήθελα και αγαπώ και ήθελα να βρίσκομαι δίπλα στο παιδί μου. Ως μονογονέας, αγωνιούσα για εκείνη και ήθελα πρώτα να στηρίξω τα όνειρά της. Είναι και εκείνη πολύ ταλαντούχα. Παράλληλα με τις σπουδές της έχει πάρει υποτροφία από τη Σχολή Μόδας Pansik και ασχολείται με τον σχεδιασμό παπουτσιών, που τα διαθέτει ο πατέρας της στο κατάστημά του στη Λάρισα. Όμως πάντα ήθελα να πάρω ένα πτυχίο ΑΕΙ. Έχω πτυχίο διακόσμησης, γραφιστικής και αργυροχρυσοχοΐας, όμως η Αρχιτεκτονική είναι ένα μεγάλο όνειρο για μένα, που θα με ολοκληρώσει» αναφέρει στην «Ε».
Η Αλέκα λοιπόν, περίμενε να ξεκινήσει η κόρη της τις σπουδές και παράλληλα φοιτούσε στο 4ο ΕΠΑΛ. Πέρυσι η κόρη της μπήκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στη σχολή Κοινωνικής Θεολογίας και φέτος ήταν η δική της σειρά. Συμπαραστάτης της η κόρη της. «Η Βανέσσα με ενθάρρυνε και με στήριξε πολύ όλη αυτή την περίοδο. Δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Με βοηθά πολύ το γεγονός ότι τη δουλειά μου, μπορώ να τη φέρνω στα μέτρα μου, ώστε να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου ως φοιτήτρια» δηλώνει.
Η Αλέκα Γκουράβα ξεκινά ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή της. Το γεγονός ότι ξεκινά τις σπουδές της σ’ αυτή την ηλικία δεν την απασχολεί καθόλου, αφού έχει μια τεράστια δίψα για μάθηση και νιώθει πιο ώριμη από ποτέ για να διαχειριστεί το κεφάλαιο σπουδές με την υπευθυνότητα που χρειάζεται. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, αρκεί κάποιος να το πιστέψει και μην αφήσει τίποτα και κανέναν να του σταθεί εμπόδιο.
Της Νατάσας Πολυγένη