Τα θρανία άλλα αραδιασμένα στην άκρη κι άλλα να στηρίζουν τις κάλπες, με τα μπλε παραβάν να «φωνάζουν» από μακριά στους 17άρηδες μαθητές Λυκείου, πως η χθεσινή μέρα στο σχολείο ήταν διαφορετική… Διαφορετική γιατί ο «Κλεισθένης Ι» με τον νόμο 4555/2018 τους έδωσε το δικαίωμα ψήφου για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, δημιουργώντας μία αχαρτογράφητη δεξαμενή ψήφων που αριθμεί 106.760 άτομα σε όλη την Ελλάδα, αριθμός ουκ ευάριθμος και ως εκ τούτου ικανός να καθορίσει τις εξελίξεις. Η «Ε» συνομίλησε με Λαρισαίους 17 ετών, για να ανακαλύψει πώς βλέπουν την εκλογική διαδικασία, με ποια κριτήρια αποφάσισαν τι θα «ρίξουν» και πόσο σημαντική θεωρούν την ψήφο τους στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους. Κάποιοι εμφανίστηκαν σίγουροι και αποφασισμένοι, κάποιοι αμφιταλαντεύτηκαν αρκετά και κάποιοι θεώρησαν ότι στην ηλικία τους δεν έχουν διαμορφώσει πολιτική άποψη. Όλοι τους μας εξηγούν το γιατί…
Του Θανάση Αραμπατζή
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
*Η Εύη Κ. ψήφισε στο Αχίλλειο Λάρισας. Μαθήτρια της Β’ Λυκείου εξηγεί πως ένιωσε άγχος μπροστά στην κάλπη αν και πιστεύει πως η ψήφος της δεν θα αλλάξει κάτι στο αύριο. «Ενιωσα άγχος όχι τόσο πολύ από τη διαδικασία που η αλήθεια είναι ότι σε προβλημάτιζε λιγάκι… Είχαμε συμμετάσχει στο σχολείο σε εκλογικές διαδικασίες, εκλογές πενταμελούς και δεκαπενταμελούς, αλλά εδώ είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό. Οι γονείς μου, μού είπαν λίγα πράγματα για τις εκλογές, αλλά δεν μου είπαν τι να ψηφίσω. Δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι, αφού εμείς δεν είμαστε τόσο έτοιμοι να ψηφίσουμε…».
*Η Βικτώρια τόνισε στην «Ε» ότι καθοριστικό ρόλο στο τι θα ψηφίσει έπαιξαν οι συζητήσεις στο σχολείο και ήταν προϊόν μιας χρονίζουσας διαδικασίας, ενώ επικρίνει σφόδρα όσους απέχουν. «Κάναμε πολλές συζητήσεις με συνομηλίκους μας μέσα στο σχολείο αλλά και έξω στις παρέες μας… Οπότε όλο αυτό βγήκε μέσα από μια διαδικασία. Αν μη τι άλλο το μέλλον αφορά εμάς, θεωρώ εντελώς λάθος παιδιά της ηλικίας μας να μην το ψάχνουν και να μην έρχονται να ψηφίσουν. Κρίνεται το μέλλον σου, φίλε!».
*Η Αθανασία δεν είναι πολύ σύμφωνη με την ψήφο των 17άρηδων, τους απασχολούν άλλα πράγματα όπως το σχολείο και ίσως αντιμετωπίζουν την εκλογική διαδικασία με κάποια επιπολαιότητα. «Στην ηλικία μου δεν βλέπουν όλη αυτή τη διαδικασία πολύ σοβαρά. Δεν πιστεύω ότι το έχουμε ”ψάξει” αρκετά στην ηλικία μας, είναι πάρα πολύ νωρίς! Εδώ δεν ξέρουμε τι θα σπουδάσουμε, θα ξέρουμε τι θα ψηφίσουμε;».
*Της Αλεξίας της άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία ενώ οι γονείς της τη βοήθησαν μόνο επί της διαδικασίας κι όχι στο τι θα ψηφίσει. «Η όλη διαδικασία ήταν πολύ ωραία. Οι γονείς μου μου έδωσαν συμβουλές για το τι κάνουμε αλλά η απόφαση για το τι θα ψηφίσω ήταν καθαρά δική μου».
*Ο Αλέξης και ο Άγγελος, αδέρφια 17 και 18 ετών αντίστοιχα, η πρώτη τους φορά έναντι της κάλπης. «Ψηφίζουμε και ελπίζουμε αυτή τη φορά όσοι βγούνε να τηρήσουν όσα υποσχέθηκαν. Η αλήθεια είναι ότι το αύριο μας αγχώνει, σε λίγα χρόνια άλλωστε θα κληθούμε να βγούμε στην αγορά εργασίας. Ευτυχώς έχουμε όλα εκείνα τα μέσα που μπορούν να μας προσφέρουν επαρκή ενημέρωση».
*Η Λαμπρίνα θεωρεί χρέος της γενιάς της να διαμορφώσει πολιτική άποψη και η ίδια να επιλέξει το αύριό της. «Πρέπει από τα 17 μας να διαμορφώνουμε πολιτική άποψη, και να γνωρίζουμε τι να ψηφίσουμε κι όχι να παρακινούμαστε από άλλες απόψεις. Είναι σημαντικό οι νέοι να αρχίσουν να παίρνουν σημαντικές αποφάσεις γιατί αλλιώς άλλοι θα κρίνουν το μέλλον το δικό μας».
