Αρωγός στην προσπάθειά της ήταν η συγγραφέας και πρόεδρος της ΕΛΟΣΥΛ κ. Δήμητρα Μπαρδάνη. Η νεαρή συγγραφέας μιλά στην «Ε» για το εγχείρημά της, την αγάπη της για το γράψιμο που την κάνει να νιώθει ελεύθερη, ενώ ήδη έχει αρχίσει να γράφει το νέο της βιβλίο.
Η Αρντίσα εκτός από νεαρή στην ηλικία είναι και νεόκοπη συγγραφέας. Μόλις πέρυσι ξεκίνησε να ασχολείται με το γράψιμο. Την έμπνευσή της την αντλεί από τα βιβλία μυστηρίου που και η ίδια διαβάζει. «Αυτό το είδος λογοτεχνίας μου αρέσει πολύ. Διαβάζω ιστορίες μυστηρίου, ενώ μου αρέσουν πολύ βιβλία που βασίζονται σε αληθινές ιστορίες. Δεν μου αρέσει τόσο η κλασική λογοτεχνία. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου τέτοιου είδους βιβλία διαβάζουν οπότε έτσι σκέφτηκα κι εγώ να γράψω κάτι αντίστοιχο».
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΝΙΩΘΩ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Για εκείνη το γράψιμο ήρθε εντελώς αυθόρμητα. «Ηταν πολύ εύκολο», εξηγεί «από τη στιγμή που το έβαλα στο μυαλό μου. Κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος θρησκευτικών, σκέφτηκα μια ιστορία και κάθισα και την έγραψα. Η κ. Δήμητρα Μπαρδάνη είναι καθηγήτριά μου στα γαλλικά και γνώριζα ότι ασχολείται με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Ετσι, όταν έγραψα αυτήν την πρώτη ιστορία, αποφάσισα να τη δείξω σε εκείνη, χωρίς να το πω πουθενά αλλού. Εκείνη με ενθάρρυνε να γράψω κι άλλες, λέγοντάς μου ότι έχω ωραίο τρόπο γραφής». Μάλιστα, όπως λέει, το γράψιμο είναι για εκείνη μια διέξοδος, όχι από προβλήματα, αλλά από την καθημερινότητα. «Νιώθω ελευθερία, ένα υπέροχο συναίσθημα που δεν μπορώ ακριβώς να περιγράψω. Γράφοντας νιώθω ο εαυτός μου», λέει, ενώ το πρόσωπό της φωτίζεται από χαρά.
Αφού ολοκλήρωσε τη σειρά ιστοριών που πλέον αποτελούν το πρώτο της βιβλίο, ενημέρωσε και την οικογένειά της γι’ αυτή της την προσπάθεια. «Παραξενεύτηκαν κυρίως λόγω του «τρομακτικού» περιεχομένου των ιστοριών. Νομίζω πως θα προτιμούσαν να γράφω κάτι άλλο», λέει χαριτολογώντας, «ωστόσο τους άρεσε που ασχολούμαι με το γράψιμο. Αλλωστε, οι καθηγητές μου στο σχολείο τους έλεγαν πάντοτε καλά λόγια για τις επιδόσεις μου, ειδικά στα φιλολογικά μαθήματα, οπότε δεν τους έκανε εντύπωση το ότι ασχολήθηκα με το γράψιμο».
Οι συμμαθητές της από την άλλη εξεπλάγησαν. «Μέχρι τη στιγμή που τους μοίρασα τις προσκλήσεις για την παρουσίαση του βιβλίου που κάναμε στα Πλατανούλια, δεν είχα πει τίποτα σε κανέναν. Οι μόνοι που το ήξεραν ήταν οι γονείς και οι αδερφές μου. Οι περισσότεροι ήρθαν στην παρουσίαση, πήραν το βιβλίο και μου είπαν τα καλύτερα λόγια. Φυσικά αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα».
ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η ενασχόληση της Αρντίσα με το γράψιμο δεν σταματά εδώ. Αυτόν τον καιρό έχει ξεκινήσει να γράφει ένα ακόμη βιβλίο, τις περιπέτειες ενός παιδιού από την Αφρική. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, το οποίο βασίζεται σε μια ιστορία που είχε διαβάσει κάποτε και την είχε συγκινήσει, αλλά και στην ιστορία του πατέρα της που πριν από 25 περίπου χρόνια ήρθε στην Ελλάδα από την Αλβανία με τα πόδια. Οσο για το μέλλον; Φυσικά θέλει να συνεχίσει το γράψιμο που την κάνει να νιώθει ευτυχισμένη, όμως το όνειρό της είναι να σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία.
Της Παναγιώτας Φούντα
Φωτ.: Κώστας Τσάντζος
