«Αν κάποιος, κατά τη θεωρία των παιγνίων, αναζητήσει τον τύπο του παιγνίου που αρμόζει καλύτερα στη διαμεσολάβηση, η διαδικασία της επεξεργασίας των πληροφοριών θα μπορούσε να συγκριθεί άριστα με ένα παζλ. Τα κομμάτια του παζλ είναι οι πληροφορίες, οι οποίες πρέπει να συναρμοστούν με τέτοιον τρόπο, ώστε από αυτές να προκύπτει στο τέλος μια εικόνα».
Ο Arthur Trossen είναι δικαστής οικογενειακού δικαίου. Εκτός από διαμεσολαβητής είναι και εκπαιδευτής διαμεσολαβητών αλλά και ιδρυτής της ολοκληρωμένης διαμεσολάβησης. Παράλληλα είναι και συγγραφέας. Με εφόδιο τις εμπειρίες και τις γνώσεις του κλήθηκε να είναι ένας εκ των κεντρικών ομιλητών στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας και κέντρισε το ενδιαφέρον του ακροατηρίου.
«Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο παιχνίδια παζλ, που το ένα εμπεριέχει το άλλο και τα οποία πρέπει να τοποθετηθούν μέσα στη διαμεσολάβηση. Το ένα αφορά στη διαδικασία και το άλλο στην υπόθεση», εξηγεί στην «Ε» και γίνεται πιο αναλυτικός: «για το παζλ της διαμεσολάβησης υπάρχει μια πρότυπη εικόνα, για το παζλ της υπόθεσης όμως όχι. Τα κομμάτια του παζλ (δηλαδή οι πληροφορίες), τα οποία βρίσκει ο διαμεσολαβητής ως προϋπάρχοντα, δεν είναι ταξινομημένα και δεν ανήκουν υποχρεωτικά στις εικόνες, που θα πρέπει να δημιουργηθούν. Για να μπορεί κανείς να οργανώσει τα κομμάτια στο ένα ή στο άλλο παζλ και για να κατανοήσει το πώς οι πληροφορίες μπορούν να ενταχθούν σε μια λογική ενότητα, είναι αποφασιστικό να γνωρίζει μια οργανωτική αρχή, ώστε να είναι δυνατή η ταυτοποίηση των κομματιών του παζλ και συναρμογή τους».
Κάθε πληροφορία ή κάθε κομμάτι του παζλ, σύμφωνα με το κ. Trossen διαθέτει στοιχεία, από τα οποία αξιολογείται η πληροφορία. «Για να συλληφθεί η πολυπλοκότητα και για να καταστεί αντικείμενο επεξεργασίας, τα αξιολογικά στοιχεία υποδιαιρούνται σε διαστάσεις», λέει, προσθέτοντας πως με τη σύνδεση της πληροφορίας και της διάστασης συναρμόζονται όλα τα κομμάτια του παζλ, κατά τέτοιον τρόπο, που δημιουργούν μια εικόνα. «Οι διαμεσολαβητές γνωρίζουν την επίδραση, όταν η εικόνα γίνεται ξαφνικά αναγνωρίσιμη και από τα δύο μέρη. Τότε πέφτει ξαφνικά η λύση όπως τα ώριμα φρούτα από τα δέντρα. Είναι μια ένδειξη ότι οι πληροφορίες συνδέθηκαν σωστά κατά την έννοια της διαμεσολάβησης. Το είδος και ο τρόπος του πώς συνδέονται οι πληροφορίες, γίνονται σαφείς, όταν οι διαστάσεις γίνονται κατανοητές όπως οι προεξοχές ενός κομματιού του παζλ. Οι προεξοχές είναι αυτές που οδηγούν στο ποιο κομμάτι ταιριάζει με ποιο. Οι προεξοχές αποτελούν ένα σημαντικό κριτήριο, για το πώς θα τοποθετηθεί το κομμάτι του παζλ. Η τοποθέτηση (δηλαδή η τακτοποίηση της πληροφορίας) δεν είναι σε καμία περίπτωση αυθαίρετη. Αντιστοιχεί σε μια εσωτερική λογική. Η εσωτερική λογική των διαστάσεων, που σχετίζονται με τη διαδικασία, επιτρέπει την ορθή οργάνωση στις φάσεις της διαμεσολάβησης».
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΗ ΨΙΛΟΚΟΥΒΕΝΤΑ»
Ο Γερμανός δικαστής εξηγεί επίσης πως ο όρος «διαμεσολάβηση» χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο της ιδέας για μια φιλική, εξωδικαστική επίλυση μιας διαφοράς. Κάποιοι, τονίζει, θεωρούν ότι πρόκειται για μια περιττή ψιλοκουβέντα. Ακόμη και οι ειδικοί εκτιμούν τη διαμεσολάβηση με πολύ διαφορετικό τρόπο. Μερικοί ταυτίζουν τη διαμεσολάβηση με έναν συμβιβασμό, όπως ακριβώς προηγουμένως γινόταν επί νομικών συμβιβασμών. Από την άλλη κάποιοι θεωρούν ότι η διαμεσολάβηση είναι ένας χώρος των νομικών, διότι ο νομικός τρόπος σκέψης είναι αυτός που προηγείται.
«Όλες αυτές οι εκτιμήσεις δεν είναι σωστές» λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά. «Αδικούν τη διαμεσολάβηση. Οι διαμεσολαβητές γνωρίζουν πως η διαμεσολάβηση περιέχει πολλά περισσότερα. Αλλά σε τι συνίσταται ακριβώς η αρμοδιότητα της διαμεσολάβησης και τι τη διακρίνει από άλλες διαδικασίες; Το κλειδί για την απάντηση αυτής της ερώτησης προκύπτει από την κατανόηση της διαμεσολάβησης. Το πραγματικό της περιεχόμενο αποσαφηνίζεται, αν κατανοηθεί ως μια γνωστική διαδικασία και δηλαδή ως ένας δρόμος για τη γνώση της γνώσης. Το κλειδί ανοίγει ταυτόχρονα την πρόσβαση στην Ολοκληρωμένη Διαμεσολάβηση».
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του πρόσθεσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«... Στη διαμεσολάβηση η «κατανόηση» είναι η σπουδαιότερη λέξη. Επειδή ο σκοπός είναι τα μέρη να κατανοήσουν το ίδιο πράγμα, είναι απαραίτητη η διαμεσολάβηση της κατανόησης. Την επιστημονική πρόσβαση στην κατανόηση παρέχει η γνωστική επιστήμη».
«... Στη διαμεσολάβηση οι γνώσεις, τα συναισθήματα και οι βουλήσεις δεν συλλαμβάνονται αυθαίρετα. Πρέπει να συσχετιστούν κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να πετύχουν τον σκοπό της διαμεσολάβησης.
«... Μια ακριβής διατύπωση του στόχου στη διαμεσολάβηση είναι δεδομένη και αυτή είναι ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση. Η λύση δεν πρέπει βεβαίως να είναι τυχαία».
*Κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας η δικηγόρος, διαμεσολαβήτρια και εκπαιδεύτρια, κ. Δήμητρα Τριανταφύλλου μίλησε για την εκπαίδευση. Ακολούθησε διαδραστική επισκόπηση της διαδικασίας από τις δικηγόρους, διαμεσολαβήτριες – εκπαιδεύτριες κ. κ. Μαρίνα Αρσενοπούλου και Ευανθία Μπεκίρη ενώ συμμετείχαν και άλλοι διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές του ν. Λάρισας.
