Η διαφορετικότητά του δεν βρίσκεται σε κάποιο από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, αλλά στο γεγονός ότι στη θέση του οδηγού βρίσκεται ένα νέο κορίτσι, που μόλις συμπλήρωσε τα 30 και φιγουράρει ως η μοναδική γυναίκα οδηγός υπεραστικού λεωφορείου του ΚΤΕΛ Λάρισας!
Ένα νέο κορίτσι με σπινθιροβόλο βλέμμα, μακριά μαύρα μαλλιά και κυρίως μικροκαμωμένο δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει απαρατήρητο σε ένα χώρο κατεξοχήν ανδροκρατούμενο. Το πέρασμά της τόσο στους δρόμους όσο και στον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων προκαλεί έκπληξη και ποικίλα σχόλια από συναδέλφους και κυρίως επιβάτες χωρίς η ίδια να φαίνεται ότι ενοχλείται πλέον. Άλλωστε εδώ και ένα χρόνο αποτελεί την καθημερινότητά της, την οποία έχει αποδεχθεί -ενίοτε μάλιστα την απολαμβάνει.
Αυτή την καθημερινότητα, για την ακρίβεια μερικές στιγμές της, ζητήσαμε από τη Χρύσα Αργυρούλη να μας μεταφέρει και εκείνη δέχθηκε ευχαρίστως να μιλήσει ένα παγωμένο απόγευμα επιστρέφοντας από το Συκούριο και μέχρι να φύγει για το επόμενο δρομολόγιο στην Καρδίτσα.
Από οικογένεια λεωφορειούχων, μέτοχος ο παπούς, μέτοχος ο πατέρας και ο αδελφός ήταν εντελώς φυσικό για την ίδια να ασχοληθεί με το επάγγελμα. "Όταν ακούς από παιδί όλη την ημέρα για λεωφορεία δεν θα μπορείς να έχεις άλλη κατάληξη. Είχα πάντα την αίσθηση ότι ο πατέρας μου με προετοίμαζε γι΄ αυτή τη θέση και πάντα ήμουν σίγουρη ότι αυτό τελικά θα γινόταν. Και έγινε και είναι αυτό που μου αρέσει..." αποκαλύπτει και μας ξαφνιάζει με την απάντησή της στην ερώτηση πώς αισθάνεται σε ένα παραδοσιακά ανδροκρατούμενο χώρο. "Όλες οι δουλειές είναι για όλους. Αυτή την προτιμούν άνδρες. Θα μπορούσαν να έρθουν και γυναίκες αλλά δεν έρχονται. Πιστεύω ότι είναι μια δουλειά που μπορούν να την κάνουν όλοι".
Στον ένα χρόνο δουλειάς εκτιμά ότι οι συνάδελφοί της την έχουν αποδεχθεί και της συμπεριφέρονται ως συνάδελφο χωρίς να εξετάζουν τη διαφορετικότητα του φύλου. Όσον αφορά στους επιβάτες "είναι μέσα στα γέλια και στις χαρές", πολλές γυναίκες μάλιστα δεν κρύβουν τη χαρά τους λέγοντας "επιτέλους να και μια γυναίκα οδηγός...". Η ίδια δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα ούτε έχει κάποιο παράπονο καθώς ακόμα και τα πειράγματα στον δρόμο κινούνται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Στη συζήτηση θυμάται την εκπαίδευσή της αμέσως μετά την πρόσληψή της προκειμένου να μάθει δρομολόγια και στάσεις αλλά και το άγχος που είχε στο πρώτο δρομολόγιό της προς την Αγιά. "Το δρομολόγιο ήταν ήρεμο και όλα πήγαν τελικά καλά αν και μια παρέα παιδιών μιλούσαν χυδαία και μάλωναν με τους υπόλοιπους επιβάτες...". Έκτοτε κινείται με άνεση τόσο εντός του νομού στις περισσότερες γραμμές -Αγιά, Φάρσαλα, Ελασσόνα- όσο και εντός προς όλες τις θεσσαλικές πρωτεύουσες αλλά και προς Θεσσαλονίκη.
Οι ερωτήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και της ζητάμε να θυμηθεί μερικά ενδιαφέρονται στιγμιότυπα της καθημερινότητάς της. Για να αρχίσει να περιγράφει την απορία της παρέας της όταν έλεγε ότι ήταν οδηγός λεωφορείου και μέχρι να τη δουν να κυκλοφορεί στον δρόμο, το αρχικό σοκ των παρκαδόρων με τη θέα μιας γυναίκας οδηγού στον σταθμό των λεωφορείων στην Αιδηψό αλλά και την περίπτωση πολίτη σε δρομολόγιο προς τον Τύρναβο που σταμάτησε το λεωφορείο όχι για να επιβιβαστεί αλλά για να ανοίξει μαζί της συζήτηση! Ήταν αστεία περιστατικά, όπως η ίδια τα χαρακτηρίζει, για να θυμηθεί και μια από τις δύσκολες στιγμές επιστρέφοντας από τη Θεσσαλονίκη με τις πλημμύρρες, που υποχρεώθηκε να φθάσει στη Λάρισα μέσω Βέροιας, Κοζάνης, Ελασσόνας και Μελούνας.
Με εμφανή τα χαρακτηριστικά της δυναμικότητάς της ακόμα και από τον τρόπο εκφοράς του λόγου της σημειώνει ότι δεν την αγχώνει το "γεμάτο από επιβάτες λεωφορείο", υποστηρίζει ότι μπορεί να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις εντός του λεωφορείου, αντιπαραθέσεις και διαπληκτισμούς με επιβάτες ή μεταξύ επιβατών -ικανότητα που βελτιώνεται με την εμπειρία- και περιγράφει με τρόπο μοναδικό τον χαρακτήρα της: "Βασικά είμαι αγρίμι! Συνηθίζω να λέω ότι δεν είμαι σαν τις άλλες, είμαι τσαμπουκαλής, μαλώνω εύκολα και γενικά είμαι σκληρή γυναίκα. Σίγουρα δεν είμαι το πρότυπο της κλασικής γυναίκας". Και δεν θα μπορούσε να είναι τέτοιο πρότυπο αν αναλογιστεί κανείς ότι εκτός από οδηγός η Χρύσα είναι για πολλά χρόνια αθλήτρια fitness με σώμα έτοιμο για συμμετοχή σε διαγωνισμούς του είδους.
Τα επαγγελματικά της σχέδια αφορούν βέβαια την εδραίωσή της στον χώρο. Προς το παρόν απολαμβάνει τις χαρές του επαγγέλματος και διαχειρίζεται τις δυσκολίες του χωρίς να αγχώνεται και για την προσωπική της ζωή. Όπως κάθε κορίτσι, ακόμα και αν κινείται σε ανδροκρατούμενους χώρους, δεν θα απέκλειε την προοπτική να κάνει τη δική της οικογένεια "αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος".
Κλείνοντας την απολαυστική συζήτηση μαζί της καθώς έπρεπε να φύγει για το δρομολόγιο στην Καρδίτσα στέλνει ως επίλογο το δικό της μήνυμα: "Οι γυναίκες δεν είναι άχρηστες. Μπορούν να κάνουν τα πάντα. Μπορούν να οδηγήσουν λεωφορείο ή φέρι μποτ αρκεί να το θελήσουν. Η γυναίκα της σημερινής εποχής μπορεί να γεννάει παιδιά, να δουλεύει, να είναι σύζυγος και μάνα..."
* Του Δημ. Κατσανάκη
