Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη [1] στα μέσα της δεκαετίας του 1850 (πιθανότατα το 1856) εγγράφθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1876) από όπου έλαβε αρχικά το πτυχίο του δικηγόρου (1880) και αργότερα του συμβολαιογράφου (1881).
Δύο μήνες μετά από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας με Βασιλικό διάταγμα (22 Οκτωβρίου 1881) καθορίστηκε σε «πέντε» (5) ο αριθμός των συμβολαιογραφείων στην περιφέρεια του Ειρηνοδικείου της Λάρισας με έδρα αυτών την ομώνυμη πόλη (ΦΕΚ 4/Α/27-1-1882). Στις 25 Νοεμβρίου 1881 ο Αγαθάγγελος Ιωαννίδης «έχων πτυχίου συμβολαιογράφου με βαθμόν καλώς», αιτήθηκε από την Αθήνα τον διορισμό του στη Λάρισα [2] όπου κατάλαβε την πέμπτη και τελευταία κενή θέση συμβολαιογράφου της πόλης (ΦΕΚ 13/Α/12-3-1882). Ο διορισμός του επικυρώθηκε στις 29 Μαρτίου 1882 (ΦΕΚ 89/Α/29-8-1882). Μαζί του εγκαταστάθηκε στην πόλη και ο αδελφός του Αριστοτέλης [3].
Ως άριστος γνώστης του Τουρκικής γλώσσας δεν άργησε να αποκτήσει πελατεία μεταξύ των Οθωμανών κτηματιών της Λάρισας, οι οποίοι τον εμπιστεύονταν πολύ περισσότερο από τους επίσημους διερμηνείς της εποχής. Αρχικά εγκατέστησε το γραφείο του σε κατάστημα που ανήκε στην πλήρη κυριότητα του Οθωμανού κτηματία Χαμίτ Χατζή Χουσεΐν πασά που βρισκόταν στη «μεγάλη οδό του Σεραγίου» (σε διπλανό κατάστημα ήταν το συμβολαιογραφείο του Παναγιώτη Σκαμβούγερα). Από της 1ης Νοεμβρίου 1890 μέχρι την 10η Μαρτίου 1891, το συμβολαιογραφείο μεταστεγάστηκε σε κατάστημα ιδιοκτησίας του κτηματία Νικολάου Ριζόπουλου που βρισκόταν στην συνοικία Καζγανή Ατίκ, ενώ τις 11 Μαρτίου 1891 ο Ιωαννίδης στέγασε το συμβολαιογραφείο του σε κατάστημα ιδιοκτησίας του παντοπώλη Αναστασίου Αποστολίδη που βρισκόταν στην προαναφερθείσα συνοικία (Καζγανή Ατίκ) και «παραπλεύρως της πλατείας Σεραγίου». Η αρχική μίσθωση είχε διάρκεια 22,5 μήνες και το μηνιαίο μίσθωμα ανερχόταν στις 20 δρχ. [4]. Οι μισθώσεις ανανεώθηκαν τα επόμενα χρόνια και τον συναντούμε στην παραπάνω διεύθυνση τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1900.
Τον Ιούνιο του 1891 ενοικίασε από την δημοδιδασκάλισσα Αγγελική Σκόδρα την «νεοκατασκευαζομένη και μη αποπερατωθείσα εισέτι κατοικία της» στη συνοικία Ραμαζάν Ατίκ (συνοικία Αγίου Νικολάου), αντί συνολικού τριετούς μισθώματος 2.250 δρχ. [5]. Στην κατοικία αυτή διέμεινε περισσότερο από 30 χρόνια.
Τα περιουσιακά στοιχεία του Ιωαννίδη δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού δεν δημιούργησε «μεγάλη» περιουσία όπως άλλοι συνάδελφοί του. Τον Δεκέμβριο του 1884 αγόρασε από τον αμαξοποιό Φιλίτση Γκαούτσο έναν αμπελώνα ενός στρέμματος στην Μαρμάγιαννη της Αγυιάς αντί 129 δρχ. [6]. Τον Ιούλιο του 1893 αγόρασε από τον Λαρισαίο Οθωμανό κτηματία Χαϊρεντίν εφένδη μία οικία μετά του συνεχομένου αυτής γυναικωνίτη εκτάσεως δύο στρεμμάτων και έναν κήπο με οπωροφόρα δένδρα εκτάσεως 10 στρεμμάτων που βρισκόταν στην περιοχή του Μεγάλου Κεσερλή (Συκούριο) αντί 740 δρχ. [7]. Μετά από ένα οκτάμηνο (Απρίλιος 1894), τα παραπάνω ακίνητα μεταπωλήθηκαν από τον Ιωαννίδη στον κτηματία Ιωάννη Ρουσόπουλο από το Μεγάλο Κεσερλή αντί 750 δρχ. [8]. Τον Οκτώβριο του 1893 αγόρασε από τον τυπογράφο και εκδότη Βασίλειο Ρουσόπουλο ένα πλήρες τυπογραφείο γαλλικού τύπου αντί 1.350 δρχ. Ο τελευταίος χρωστούσε στον Ιωαννίδη από τα προηγούμενα χρόνια 850 δρχ., ποσό το οποίο συμψηφίστηκε κατά την μεταβίβαση [9]. Ο Ιωαννίδης στη συνέχεια το ενοικίασε στον Ρουσόπουλο αντί 150 δρχ. ετησίως [10].
Σύμφωνα με την βιβλιογραφία ο Ιωαννίδης απέκτησε από τον γάμο του τα παρακάτω παιδιά που όλα τους γεννήθηκαν στην Λάρισα: τον Αντώνιο [11], τον Γεώργιο (γεν. 1890), τον Θρασύβουλο (γεν. 1892), την Αγγελική (Λιλίκα) [12], την Σαπφώ [13] και την Αικατερίνη [14].
Ο Αγαθάγγελος Ιωαννίδης εργάστηκε μέχρι το 1927. Πιθανότατα και την ίδια χρονιά απεβίωσε. Το αρχείο του που περιλαμβάνει 51.429 αριθμημένα έγγραφα τα οποία καλύπτουν τη χρονική περίοδο από τις 4 Ιανουαρίου 1882 έως τις 31 Μαρτίου 1927, διασώζεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Αρχεία Νομού Λάρισας). Τα πιο σημαντικά ίσως για την ιστορία της Λάρισας έγγραφα του αρχείου του, αποτελούν τα μεταφρασμένα στην Ελληνική αφιερωτήρια (διαθήκες) των Τουραχανιδών (15ος-16ος αιώνας) [15].
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Ο πατέρας του απεβίωσε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 1882. Βλ. Ανεξαρτησία (Λάρισα), φ. 113 (17 Νοεμβρίου 1882).
[2]. Ο πρώτος συμβολαιογράφος ο οποίος διορίσθηκε στην Λάρισα ήταν ο Παναγιώτης Σκαμβούγερας. Βλ. Αλέξανδρος Χ. Γρηγορίου, «Παναγιώτης Σκαμβούγερας (1839-1909)», Ελευθερία (Λάρισα), φ. 33257 (4 Δεκεμβρίου 2016).
[3]. Αξιωματικός του Οικονομικού. Το 1882 παραιτήθηκε από τις τάξεις του στρατού και εγκαταστάθηκε στη Λάρισα όπου διορίσθηκε υπάλληλος των Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου. Βλ. Ανεξαρτησία (Λάρισα), φ. 111 (10 Νοεμβρίου 1882). Το 1889 τον συναντούμε ως διευθυντή της Νομαρχίας Λαρίσης (ΦΕΚ 8/Α/11-1-1890).
[4]. Γενικά Αρχεία του Κράτους (Αρχεία Νομού Λάρισας), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Ανδρέα Ροδόπουλου, φκ. 038 [1891], αρ. 11012 (28 Φεβρουαρίου 1891).
[5]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 039 [1891], αρ. 11396 (28 Ιουνίου 1891).
[6]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 012 [1884-1885], αρ. 3325 (21 Δεκεμβρίου 1884).
[7]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 046 [1893], αρ. 14008 (19 Ιουλίου 1893).
[8]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 048 [1894], αρ. 14904 (27 Απριλίου 1894).
[9]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 046 [1893], αρ. 14325 (1 Οκτωβρίου 1893).
[10]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 047 [1893-1894], αρ. 14357 (8 Οκτωβρίου 1893).
[11]. Γεννήθηκε το 1886. Φοίτησε στο Β’ Ελληνικό Σχολείο της πόλης. Βλ. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Αρχείο Β’ Ελληνικού σχολείου Λαρίσης, Γενικός έλεγχος αποτελεσμάτων ενιαυσίων εξετάσεων: α) 1898-1899 (α/α 37/36) και β) 1900-1901 (α/α 13). Απεβίωσε το 1904 σε ηλικία 18 ετών «κατόπιν μακράς και επωδύνου νόσου». Βλ. «Νεκρολογία», Όλυμπος (Λάρισα), φ. 332 (3 Απριλίου 1904) και Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 727 (4 Απριλίου 1904). Επίσης βλ. Γεώργιος Γεώργεβιτς, «Τω πολυαγαπημένω Αντωνάκη Α. Ιωαννίδου», Όλυμπος (Λάρισα), φ. 333 (9 Απριλίου 1904) και Ανώνυμος, «Εις την αποδημήσασα ψυχήν του φιλτάτου μου Αντ. Α. Ιωαννίδου», Όλυμπος (Λάρισα), φ. 335 (23 Απριλίου 1904).
[12]. Γεννήθηκε το 1893. Τον Απρίλιο του 1911 παντρεύτηκε στη Λάρισα τον τελωνειακό υπάλληλο Μιχαήλ Μαργέλλο. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 32/486 (11 Δεκεμβρίου 1910) και φ. 49/403 (20 Απριλίου 1911).
[13]. Γεννήθηκε το 1897. Τον Αύγουστο του 1900 σε ηλικία μόλις τριών ετών «ήνοιξε τας μικράς της πτερύγας και απέπτει εις ουρανούς ίνα συναντηθεί μετά των αγγέλων». Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 124 (4 Αυγούστου 1900).
[14]. Γεννήθηκε το 1899. Ανάδοχος στην βάπτισή της ήταν ο Κωνσταντίνος Καλλής από την Λειβαδιά. Βλ. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 58 (29 Μαΐου 1899).
[15]. Σταύρος Γουλούλης [επιμ.], Τα αφιερωτήρια των Τουραχανιδών (Η Ελληνική μετάφραση). Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας, Λάρισα, 2003.
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
