Ήταν γνωστό ότι είχε έναν αδελφό καλόγερο, τον Καλλίνικο ο οποίος συμμετείχε στην Επανάσταση του 1821 και αναφέρεται ως αρχηγός μικρού σώματος επαναστατών μέχρι το 1835, και έναν γιο, τον Παναγιώτη, επίσης αγωνιστή του 1821, που εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη. Τώρα έγινε γνωστό ότι είχε και μία θυγατέρα, την Ελένη, η οποία θα με απασχολήσει στο άρθρο μου. Το όνομα της γυναίκας του δεν έγινε ακόμα γνωστό.
Μετά τον θάνατο του Νικοτσάρα, στον Πλαταμώνα το 1807, η οικογένειά του κατέφυγε στη Ζάκυνθο, όπου η γυναίκα του τέλεσε δεύτερο γάμο με κάποιον Νικόλαο Καλομοίρη, σύμφωνα με τα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά» του Νικ. Κασομούλη. Μαζί της είχε και μία κόρη, την Ελένη, την οποία πάντρεψε με τον οπλαρχηγό του Μυστρά Θεόδωρο Ζαχαρόπουλο, γιο του Ζαχαρία Μπαρμπιτσιώτη.
Ο γάμος της Ελένης Νικοτσάρα δεν είχε αίσιο τέλος, όπως προκύπτει από τις σημαντικές και χρήσιμες πληροφορίες που αντλούμε από 8 έγγραφα του διαζυγίου της, τα οποία σώζονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Στην Ζάκυνθο, όπως προαναφέρθηκε, η Ελένη Νικοτσάρα παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Ζαχαρόπουλο, που υπήρξε κι αυτός καπετάνιος και συμμετείχε στην Επανάσταση. Το 1823 είχε διοριστεί πολιτάρχης του Άργους. Από τον γάμο τους γεννήθηκαν δύο κόρες. Με τον ερχομό του κυβερνήτη Καποδίστρια, η οικογένεια ζούσε στο Ναύπλιο.
Με βάση τα έγγραφα, οι σχέσεις του αντρόγυνου δεν ήταν αρμονικές. Ο Ζαχαρόπουλος κατηγόρησε την Ελένη για κάποιο ηθικό παράπτωμα, το οποίο όμως αυτή απέρριπτε ως ανύπαρκτο. Παρόλα αυτά, η συζυγική σχέση είχε διαταραχθεί και αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο. Ο μητροπολίτης της περιοχής προσπάθησε να τους συμβιβάσει, δίνοντάς τους ένα προσωρινό διαζευκτήριο 6 μηνών, ίσως και συμφιλιωθούν «επί λόγω ότι ίσως και εις το διάστημα τούτο, ανακαλυφθεί η αλήθεια». Ο Ζαχαρόπουλος αυτό το διάστημα θα τις έδινε 150 γρόσια τον μήνα, ως διατροφή, προφανώς, των δύο κοριτσιών.
Το διάστημα των 6 μηνών πέρασε και οι σχέσεις τους δεν αποκαταστάθηκαν. Ο Ζαχαρόπουλος, μάλιστα, αθέτησε τον λόγο του και δεν έδωσε τα χρήματα που είχε υποσχεθεί. Επιπλέον κράτησε τα φορέματα, τα προικιά και τα σκεπάσματά της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Ελένη Νικοτσάρα και οι κόρες της να βρίσκονται σε άθλια οικονομική κατάσταση. Απελπισμένη η Ελένη κατέφυγε στον Καποδίστρια, με επιστολή της, αναφέροντας τα όσα είχαν συμβεί, στις16 Ιανουαρίου 1831. Στο τέλος της επιστολή της, την οποία υπέγραψε κάποιος γνωστός της επειδή η Ελένη Τζαροπούλου ήταν αγράμματη, αναφέρονται τα εξής: «Εύελπης της δικαίας ταύτης αιτήσεώς μου, αφιερούμαι προς την φιλάνθρωπον και καλοκάγαθον διάθεσίν της».
Η Ελένη ζήτησε να της δίνονται τα 150 γρόσια μέσω της Γραμματείας (Υπουργείου) των Στρατιωτικών, με παρακράτηση του μισθού του Ζαχαρόπουλου. Αυτός με επιστολή του προς την Γραμματεία των Εκκλησιαστικών ζήτησε να αναλάβει αυτός την κηδεμονία των δύο κοριτσιών τους.
Τελικά, ο τοποτηρητής μητροπολίτης της Ναυπλίας εξέδωσε με κοινή συναίνεση και των δύο, μετά από δέκα χρόνια γάμου, το διαζύγιο. με τους εξής όρους: Οι δύο σύζυγοι μπορούν να τελέσουν δεύτερο γάμο. Ο Ζαχαρόπουλος θα βοηθάει οικονομικά τόσο την γυναίκα του όσο και τις δύο του κόρες και η Ελένη θα αναλάβει την επιμέλειά τους.
Ο Ζαχαρόπουλος θέλοντας να μην τηρήσει την υπόσχεσή του, έστειλε μία επιστολή προς τον Καποδίστρια στην οποία κατηγορεί την γυναίκα του για ανάρμοστη συμπεριφορά και επομένως πρέπει να αναλάβει αυτός την επιμέλεια των θυγατέρων τους και αυτή να εγκλειστεί σε κάποιο μοναστήρι ή να σταλεί στον αδελφό της Παναγιώτη.
Μετά από την ενέργεια αυτή του πρώην άντρα της, η Ελένη Νικοτσάρα έστειλε νέα επιστολή στον Καποδίστρια, κατηγορώντας τον για βίαιη είσοδο στο σπίτι της, δεν την αφήνει να παντρευτεί άλλον άντρα και ότι τη θέλει ως ερωμένη του. Αναφέρει, επίσης, ότι αιτία του διαζυγίου τους ήταν η ζήλεια του Ζαχαρόπουλου.
Το τέλος της κόρης του Νικοτσάρα δεν είναι γνωστό. Ίσως η ιστορική έρευνα μας δώσει κάποια άγνωστα στοιχεία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γιώργος Μπλάντας:
1) «Ανέκδοτα έγγραφα για τον Παναγιώτη Νίκου Τσάρα», Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 63 (2013) 145-161.
2) «Πληροφορίες για τους Τσαραίους. Ανέκδοτα έγγραφα των ολύμπιων αγωνιστών (1825-1844)», Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 68 (2015) 129-144.
3) «Το διαζύγιο της κόρης του Νικοτσάρα Ελένης», Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 70 (2016) 161-176.
Από τη Μαρία Βουβούση
* Η Μαρία Βουβούση είναι Φιλόλογος, Ms: Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Μs: Επιστήμες της Εκπαίδευσης και της Διά Βίου Μάθησης, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Επιστημονικό Μέλος της Ομάδας Εργασίας Ψυχοβιοαναλυτικής Έρευνας.
