Είδανε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας σπάνια έγγραφα και ντοκουμέντα από το αρχείο της οικογένειας Αστερίου. Ομιλητές στην εκδήλωση ήτανε ο ιατρός - ιστορικός ερευνητής κ. Νίκος Παπαθεοδώρου με θέμα « Παρουσίαση του αρχείου της οικογένειας Αστερίου», ο Κώστας Σπανός συγγραφέας - εκδότης- ιστορικός ερευνητής με θέμα «Τρία δικαιοπρακτικά έγγραφα από το αρχείο του Αθανασίου Αστερίου 1856-1869», ο Σωτήρης Μασταγκάς συγγραφέας - ιστορικός ερευνητής με θέμα «Η επανάσταση του 1878 στον Όλυμπο. Διαρκής γιορτή της Ελευθερίας» και ο Θωμάς Κ. Αστερίου τρισέγγονο του Ήρωα Αθανασίου Αστερίου με θέμα «Παρουσίαση του βιογραφικού του Αθανασίου Αστερίου». Συντονίστρια ήταν η δημοσιογράφος της ΕΡΤ κ. Κωνσταντίνα Θεοχαρούλη. Παρεμβάσεις στο τέλος της εκδήλωσης, για τη ζωή και το έργο του ήρωα, έκαναν ο Νίκος Μπουκουβάλας ιστορικός - ερευνητής και ο Γεώργιος Ράπτης φιλόλογος-συγγραφέας. Στην εκδήλωση παρόντα ήτανε και τρία δισέγγονα του Αθανασίου Αστερίου, οι Κώστας, Νίκος και Αθανάσιος Αστερίου. Τιμήσανε με την παρουσία τους τη σημαντική αυτή εκδήλωση, ο βουλευτής Λαρίσης Γιώργος Κατσιαντώνης, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ελασσόνας Αντώνης Μπίσμπας , ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Λιβαδίου Γιώργος Γκατζούνης, η πρόεδρος του εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου Φανή Σούρδη, ο πρώην κοινοτάρχης Λιβαδίου Αθανάσιος Μένος, η ομάδα «Σερβίων Φρουρός» από τα Σέρβια Κοζάνης που βιντεοσκόπησε την εκδήλωση, πολλοί Λιβαδιώτες και επισκέπτες του Λιβαδίου και των γύρω χωριών και πόλεων. Την επιτυχημένη διοργάνωση είχανε αναλάβει o Δήμος Ελασσόνας, η Δημοτική Κοινότητα Λιβαδίου, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου «Γεωργάκης Ολύμπιος» και ο Όμιλος Φίλων Θεσσαλικής Ιστορίας, μετά από πρωτοβουλία του Θωμά Κ. Αστερίου, τρισέγγονου του ήρωα Αθανασίου Αστερίου. Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΥ Ο Αθανάσιος Αστερίου ήταν ιατρός καταγόμενος από το Λιβάδι Ελασσόνας του Νομού Λαρίσης, φιλάνθρωπος, αγωνιστής, ήρωας και μορφή της Επανάστασης του Ολύμπου του 1878. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στη 1 Ιανουαρίου 1840 από γονείς που κατάγονταν από το Λιβάδι Ελασσόνας και ανδρώθηκε μέσα σε ιδανικό οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο από εθνικές αγωνιστικές παραδόσεις, χριστιανισμό, πατριωτισμό, ήθη και έθιμα. Αφού συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Θεσσαλονίκη, φοίτησε στην Ιατρική σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα Ιατρικής το 1868. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λιβάδι Ελασσόνας όπου άσκησε με αγάπη, ζήλο και φιλότιμο το επάγγελμα του Ιατρού, ως λειτούργημα χωρίς ιδιοτέλεια, διαθέτοντας συχνά, χρηματικά ποσά για να βοηθήσει δυστυχείς και πάσχοντες συμπατριώτες του και ακολουθώντας κατά γράμμα τον όρκο του Ιπποκράτη, του πατέρα της σύγχρονης Ιατρικής. Παντρεύτηκε το έτος 1871 την Αικατερίνη Αναστασίου Δήμου (από την οικογένεια των Λαζαίων του Λιβαδίου) που δυστυχώς πέθανε σε ηλικία μόλις 17 ετών. Μετά τον πρόωρο θάνατο της μνηστής του, ο Αθανάσιος Αστερίου αποφάσισε να ταξιδέψει σε χώρες της Ευρώπης για να παρακολουθήσει ανώτερες σπουδές στην επιστήμη της Ιατρικής. Με το ανήσυχο όμως πνεύμα του και το φλογερό πατριωτισμό του επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με το Μακεδονικό Κομιτάτο, για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας, συμμετέχοντας σε σθεναρούς αγώνες που κορυφώθηκαν με την ακούραστη εθνική του δράση ως την επανάσταση του Ολύμπου το 1878. Ο Αθανάσιος Αστερίου έγραψε τη γνωστή διακήρυξη προς τις κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων και κατόρθωσε να περιορίσει τη δυσμενή για τους Έλληνες Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, με αποτέλεσμα να παραχωρηθεί το 1881 στην Ελλάδα ολόκληρη σχεδόν η Θεσσαλία (πλην της επαρχίας Ελασσόνας) και μέρος της Ηπείρου (περιφέρεια Άρτας). Μιλώντας άπταιστα, πλην της ελληνικής, τη γαλλική και την τούρκικη γλώσσα και προικισμένος με έμφυτη γοητεία και προσωπική ακτινοβολία κατόρθωνε να αποκτήσει την τυφλή εμπιστοσύνη των μπέηδων και των πασάδων σε σημείο που ήταν αδύνατο να υποπτευθούν ότι, ενώ αυτοί βρίσκονταν προσκεκλημένοι στο σπίτι του, ο γιατρός σε ένα άλλο δωμάτιο του σπιτιού επικοινωνούσε και έδινε κατευθύνσεις στους άνδρες του κομιτάτου, που μετέφεραν επαναστατικά έγγραφα σε σφραγισμένα κυλινδρικά κιβώτια μέσα σε ασκιά από λάδι. Κατά τις εκλογές για την ανάδειξη της Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης στο Λιτόχωρο, έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Μαζί με τον Ευάγγελο Κουροβάγκο και τον Επίσκοπο Κίτρους Νικόλαο, τέθηκε επικεφαλής της ένδοξης, αλλά αποτυχημένης Επανάστασης στον Όλυμπο, το 1878. Η αποτυχία της Επανάστασης είχε αποτέλεσμα να ματαιωθεί η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, η οποία δημιουργούσε τη Μεγάλη Βουλγαρία, σε βάρος των συμφερόντων της Μακεδονίας. Παντρεύτηκε μετά τη λήξη της επανάστασης την Αικατερίνη Παπαγεωργίου θυγατέρα του προύχοντα και μεγαλέμπορου του Λιβαδίου, Δημητρίου Παπαγεωργίου. Έζησε μαζί της 15 χρόνια και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο Αθανάσιος Αστερίου απεβίωσε ξαφνικά από καρδιακή ανακοπή στις 22 Ιανουαρίου 1893 στα Σέρβια Κοζάνης, σε ηλικία μόλις 53 ετών. Η κηδεία του έγινε πάνδημη και κλείσανε την ημέρα της κηδείας του όλα τα σχολεία, οι δημόσιες υπηρεσίες και τα μαγαζιά της περιοχής. Ο πρωτότοκος γιος του Κίμωνας Αστερίου σπούδασε και εξάσκησε και αυτός το επάγγελμα του γιατρού και εκλέχτηκε μάλιστα το 1916 βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, συνεχίζοντας την εθνική δράση και το κοινωνικό έργο του ήρωα πατέρα.
(Επιμέλεια βιογραφικού: Θωμάς Κων/νου Αστερίου –τρισέγγονος Αθανασίου Αστερίου).
