Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 24ο Συνέδριο του Πανελληνίου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) στη Λίμνη Πλαστήρα 21-23 Νοεμβρίου 2014 με θέμα: «Προστασία Λιμνών, Υδατικών Πόρων και Βιοποικιλότητας»
Συνδιοργανωτές του Συνεδρίου ήταν η ΚΕΔΕ και ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα.
Όλες οι εισηγήσεις που έγιναν από ειδικούς επιστήμονες ήταν υψηλού επιπέδου και οι σύνεδροι τις παρακολούθησαν με μεγάλη προσοχή.
Συμπεράσματα και απόφαση του Συνεδρίου
Στο τέλος του Συνεδρίου ψηφίστηκε ομόφωνα η απόφαση στην οποία αναφέρονται μεταξύ άλλων:
«Η Ελλάδα έχει αξιόλογο υγροτοπικό πλούτο με σπουδαία βιοποικιλότητα, τμήμα του οποίου, αποτελούν οι τεχνητές λίμνες. Τα ύδατά τους αξιοποιούνται για παραγωγή ενέργειας, ύδρευση, άρδευση, τουριστικές υποδομές, και περιβαλλοντική εκπαίδευση. Η ΔΕΗ έχει σημαντικό ρόλο για τα ανωτέρω. Κοινός τόπος των συμπερασμάτων είναι ότι οι υδατικοί πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και απειλούνται από την υπερκατανάλωση και την κακή διαχείριση. Κανόνας πρέπει να είναι όχι μόνο η διαχείριση της προσφοράς σε νερό, η οποία συνήθως οδηγεί σε ασύνετες πρακτικές και υψηλό κόστος, αλλά κυρίως η διαχείριση της ζήτησης σε επίπεδο λεκάνης απορροής με στόχο την μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση των υδατικών πόρων. Επιβάλλονται κοινές δράσεις από την κοινωνία των πολιτών, την τοπική αυτοδιοίκηση, την πολιτεία και τις ιδιωτικές “πράσινες” επιχειρηματικές παρεμβάσεις. Όλες οι παραπάνω θα πρέπει να υπακούουν στην ανάγκη προστασίας της βιοποικιλότητας, και γενικότερα τόσο των φυσικών όσο και των τροποποιημένων/τεχνητών οικοσυστημάτων. Επιβάλλονται σύγχρονοι, ελεγχόμενοι σχεδιασμοί, μακράς πνοής, οι οποίοι θα τηρούν τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, με ουσιαστικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι ανωτέρω σχεδιασμοί θα πρέπει να στηρίζονται σε αξιόπιστα δεδομένα βάσης μακράς παρακολούθησης, καταγραφές των πιέσεων και των επιπτώσεών τους, ποσοτικοποίησής τους, αξιόπιστα υδατικά ισοζύγια κ.λπ. που θα προσφέρουν την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση για κάθε σχεδιασμό. Οι χρήσεις σε μία λεκάνη απορροής (π.χ. γεωργία, ύδρευση, βιομηχανία) πρέπει να συνάδουν με την φέρουσα ικανότητα των υδατικών αποθεμάτων και των οικοσυστημάτων που στηρίζουν (οικολογική παροχή, στάθμη κ.λπ.). Είναι απαραίτητη η μείωση των απωλειών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, η αντικατάσταση υδροβόρων μεθόδων άρδευσης, η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και η εξάλειψη του φαινομένου των παράνομων γεωτρήσεων. Η δράση για την αντιμετώπιση των ανωτέρω είναι επιτακτική καθώς τα υγροτοπικά οικοσυστήματα κινδυνεύουν από τη ρύπανση και τις αναμενόμενες επιπτώσεις λόγω κλιματικής αλλαγής. Το αναπτυξιακό μοντέλο πρέπει να σέβεται το περιβάλλον και να μη στηρίζεται σε ατομικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Όλα τα παραπάνω θα συμβάλουν στη διατήρηση του υγροτοπικού πλούτου και της βιοποικιλότητας ευρύτερα και στην εξασφάλιση των λειτουργιών τους και των αγαθών και υπηρεσιών, που τα οικοσυστήματα αυτά προσφέρουν στον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό είναι σκόπιμη η ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας για τη διάδοση και εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών και παραδειγμάτων στην πράξη (π.χ. επέκταση υγρών λιβαδιών στις Πρέσπες)».
