Υπολόγισαν ότι, υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, οι στεριές του πλανήτη μπορούν να υποστηρίξουν 4,4 δισεκατομμύρια εκτάρια συνεχούς δασοκάλυψης. Δηλαδή, επιπλέον 1,6 δισεκατομμύρια εκτάρια των ήδη υπαρχόντων 2,8 δισεκατομμυρίων εκταρίων. Από τη στιγμή που τα δάση αυτά φτάσουν σε επίπεδο «ωρίμανσης», μπορούν να δεσμεύσουν 205 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, ποσότητα η οποία αντιστοιχεί στα δύο τρίτα των 300 δισεκατομμυρίων που έχουν απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης έως σήμερα.
«Όλοι μας ξέραμε ότι η αποκατάσταση των δασών θα μπορούσε να παίξει ρόλο στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέραμε πόσο μεγάλος θα ήταν αυτός ο αντίκτυπος» σχολίασε ο καθηγητής Τόμας Κρόουδερ, εκ των συντακτών της μελέτης και ιδρυτής του Crowther Lab στο ETH Zurich. «Η μελέτη μας δείχνει με σαφήνεια ότι η αποκατάσταση των δασών είναι η καλύτερη λύση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής που είναι διαθέσιμη σήμερα. Πρέπει όμως να δράσουμε γρήγορα, καθώς απαιτούνται δεκαετίες για να ωριμάσουν τα καινούρια δάση και να φτάσουν στο πλήρες δυναμικό τους ως φυσική πηγή "αποθήκευσης" διοξειδίου του άνθρακα» τόνισε.
Στη μελέτη παρουσιάζονται επίσης και τα μέρη του πλανήτη, τα οποία είναι τα πιο κατάλληλα για αποκατάσταση δασών: Η Ρωσία (151 εκατομμύρια εκτάρια), οι ΗΠΑ (103 εκατομμύρια εκτάρια), ο Καναδάς (78,4 εκατομμύρια εκτάρια), η Αυστραλία (58 εκατομμύρια εκτάρια), η Βραζιλία (49,7 εκατομμύρια εκτάρια) και η Κίνα (40,2 εκατομμύρια εκτάρια).
