Η αναπήδηση της Γροιλανδίας είναι γνωστό ότι ξεκίνησε πριν από περίπου 10.000 χρόνια, όταν τέλειωσε η πιο πρόσφατη περίοδο των παγετώνων. Το έδαφος ανυψώνεται εξάλλου σχεδόν σε ολόκληρη τη Βόρεια Ευρώπη, η οποία είχε επίσης καλυφθεί από πάγο για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Διεθνής ομάδα ερευνητών αποφάσισε να μετρήσει με μεγαλύτερη ακρίβεια την ανύψωση σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις εκτιμήσεις για την απώλεια πάγου στο νησί. Η απώλεια υπολογίζεται συνήθως από τη μεταβολή του υψομέτρου της παγωμένης επιφάνειας, μια μέθοδος που δεν συνυπολογίζει την ανύψωση του υποκείμενου εδάφους και μπορεί έτσι να υποεκτιμήσει σημαντικά το λιώσιμο.
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science Advances, βασίστηκε σε μετρήσεις από δέκτες GPS που είχαν τοποθετηθεί απευθείας στα υποκείμενα πετρώματα.
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η ανύψωση δεν είναι ομοιόμορφη σε όλη την έκταση της Γροιλανδίας. Ήταν εντονότερη στα νοτιοανατολικά, πιθανότατα επειδή ο γήινος μανδύας κάτω από τον σκληρό φλοιό είναι πιο μαλακός σε αυτήν την περιοχή και αναπηδά ταχύτερα, σαν ελατήριο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η απότομη αυτή ανύψωση σημαίνει ότι ο υπολογισμός της απώλειας πάγου με βάση δορυφορικές παρατηρήσεις πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα πάνω κατά 20 γιγατόνους το χρόνο.
Και αυτό είναι κακή είδηση όσον αφορά τις εκτιμήσεις για την άνοδο της στάθμης των ωκεανών.
