«Οι συνεργαζόμενες οργανώσεις αυτοδιοίκησης και επιστημόνων, εκτιμούμε ότι ισχυρά συμφέροντα άλλων μορφών ενέργειας παρεμβάλλουν εμπόδια για τα ΥΗΕ Αχελώου. Στην πράξη φαίνεται ότι κάποιοι πολεμούν συστηματικά ταυτόχρονα τον λιγνίτη, τις ανεμογεννήτριες και τα υδροηλεκτρικά έργα, δηλαδή εκείνους τους εγχώριους πόρους που με την αξιοποίησή τους θα μπορούσαν, σε ένα κατάλληλο μείγμα, να εξασφαλίσουν τη λαβωμένη ενεργειακή μας ανεξαρτησία σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Στο μεταξύ το φυσικό αέριο και η πυρηνική ενέργεια καραδοκούν να καλύψουν όποια «κενά» δημιουργηθούν», επισημαίνουν σε κοινή τους ανακοίνωση οι πρόεδροι του ΤΕΕ και του ΓΕΩΤΕΕ Βασ. Τσιώνας και Κων. Καλόγηρος, αντίστοιχα, απαντώντας σε δημόσια παρέμβαση της παράταξης «Οικολογική Θεσσαλία», σημειώνοντας:
«Και αντί να σχολιάσει αυτά η ανακοίνωση της Ο.Θ. θεωρεί ότι οι απόψεις μας για τα έργα Αχελώου παραπέμπουν σε «συντεχνιακά συμφέροντα». Τι να πει κανείς;
«Η ανακοίνωση της «Οικολογική Θεσσαλία» αναφέρεται στον Αχελώο, αλλά από το κείμενο απουσιάζουν παντελώς τα έργα που υπάρχουν επί του ρου του ποταμού, για τα οποία ως γνωστόν ξοδεύτηκαν ήδη πάνω από 1 δισ. ευρώ και που ένα από αυτά, το ΥΗΕ Μεσοχώρας, αναμένεται σύντομα να λειτουργήσει. Για μας η τακτική αυτή της Ο.Θ. δεν αποτελεί έκπληξη. Συνάδει απολύτως με εκείνη που κράτησε ο εκπρόσωπός της στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας πριν λίγους μήνες κατά την συζήτηση της Μεσοχώρας. Τότε αρνήθηκε να τοποθετηθεί θετικά στο έργο, τώρα απλά το αγνοεί. Όσο όμως και εάν η Ο.Θ. προσπαθεί να κρύψει την ανεύθυνη στάση της για τη Μεσοχώρα, εξηγήσεις υπάρχουν. Δύο μόνο ημέρες πριν τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, το δίκτυο των οικολογικών οργανώσεων απέστειλε σαφές «μήνυμα» στους ταλαντευόμενους τοπικούς εκπροσώπους αναφέροντας ότι «Η εκτροπή Αχελώου αποτελεί ένα εμβληματικό μέτωπο για το οικολογικό κίνημα... ασχολούμαστε από τη δεκαετία του ’80... Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξουν τώρα οι θέσεις μας ακόμα κι αν το επιλέξει η κυβέρνηση», παρότι στη συνέχεια του κειμένου ομολογείται ότι «...το φράγμα της Μεσοχώρας... έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια». Πρόκειται συνεπώς για τυφλή υποταγή στις πολιτικές σκοπιμότητες ενός «εμβληματικού» μετώπου. Για την Ο.Θ. δεν μετράει προφανώς η πραγματικότητα, ότι δηλαδή ένα ενεργειακό έργο ΑΠΕ, επένδυσης 511 εκ. ευρώ, είναι έτοιμο να λειτουργήσει. Οι εκπρόσωποι της «δαμάστηκαν» δυστυχώς υπό το βάρος των πολιτικών αγκυλώσεων. Οι δήθεν εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις και η υπευθυνότητα πήγαν περίπατο.
Για το έργο της Συκιάς επίσης δεν κάνει κάποια αναφορά η Ο.Θ., απλώς επιχαίρει διότι ο κ. Σκουρλέτης «έθεσε τέρμα» στην εκτροπή Αχελώου. Ας αγνοήσουμε προς το παρόν το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος υπουργός, εκφράζει προσωπικές απόψεις, μη έχοντας αρμοδιότητα για τα έργα Συκιάς και σήραγγας Πευκοφύτου, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο καθ’ ύλην αρμόδιος κ. Σπίρτζης απάντησε στη Βουλή τα ακριβώς αντίθετα, ότι δηλαδή προχωράνε τα έργα μεταφοράς νερού. Επανερχόμαστε όμως στο θέμα της Συκιάς, στην οποία τα νερά που θα συγκεντρωθούν καλύπτουν πρωτίστως ενεργειακές ανάγκες και πολύ λιγότερο (250 εκ.κ.μ. νερού) ανάγκες άρδευσης. Γιατί άραγε τόσο πάθος για εγκατάλειψη της Συκιάς, που στο κάτω-κάτω θα μπορούσε ως ΥΗ έργο και μόνη της να λειτουργήσει, άσχετα εάν (και πότε) θα γίνει η μεταφορά νερού για αρδεύσεις; Προφανώς τα όσα αναφέραμε για την υδροηλεκτρική ενέργεια στη Μεσοχώρα ισχύουν απολύτως και εδώ. Τα περί «αειφορίας», έννοια που ταυτίζεται με τις ΑΠΕ, στην περίπτωση των έργων Αχελώου παρακάμπτεται μπροστά στις πολιτικές σκοπιμότητες. Αγνοούν επίσης στην Ο.Θ. τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την ενδεχόμενη εγκατάλειψη των έργων (πλημμύρες). Στην προσπάθειά της η Ο.Θ. να βρει επιχειρήματα, αναφέρεται και στην επιστημονική κοινότητα, η οποία στο «μεγαλύτερο μέρος της» δήθεν απορρίπτει τα έργα Αχελώου. Τελικά εάν θεωρεί ότι η επιστημονική κοινότητα απαρτίζεται μόνο από εκείνους που προσέρχονται στις εκδηλώσεις που οι ίδιοι οργανώνουν, τότε έχουν δίκιο. Η πραγματικότητα όμως είναι πως επί τριάντα χρόνια σε όλα τα επιστημονικά πεδία είτε του τεχνικού κόσμου, είτε της ενέργειας, είτε των γεωτεχνικών, τα έργα πολλαπλού σκοπού του Αχελώου και η ανάγκη συνεργασίας των δύο λεκανών (Αχελώος-Πηνειός) αναδείχθηκαν, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, ως η βέλτιστη λύση και για το ενεργειακό και ταυτόχρονα για το αρδευτικό ζήτημα. Η ολοκλήρωση κάποιων από τα έργα και η σημαντική πρόοδος των υπολοίπων αποτυπώνουν ακριβώς αυτή τη θέληση. Όσο για το εάν οι επιστημονικές μας τεκμηριώσεις είναι ξεπερασμένες αυτό καλύτερα ας το κρίνουν οι έχοντες πραγματικά γνώση επί των θεμάτων. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός δεν προσφέρεται ως η καταλληλότερη μέθοδος για κάτι τέτοιο.
Τέλος, επειδή για πολλοστή φορά διαβάζουμε για «επαναπροσδιορισμό στρατηγικής» και «καλλιεργητικές αναδιαρθρώσεις», ας μας πει επιτέλους η Ο.Θ. τι ακριβώς έχουν στο νου τους, ποιες είναι οι προτάσεις της, πώς θα πάψει τέλος πάντων η λεκάνη Πηνειού να είναι ελλειμματική και η Γεωργία μας να μην στηρίζεται στον καταστρεφόμενο υπόγειο υδροφορέα. Τα Σχέδια Διαχείρισης έστω και εάν λυσσαλέα τα πολεμάνε, προσφέρουν πλήθος στοιχείων τεκμηριώσεων και προτάσεων. Εάν έχουν διαφορετικά στοιχεία ας μας τα κάνουν γνωστά. Όσες φορές στα συνέδριά μας και στις ημερίδες μας αναπτύχθηκε παρόμοιος διάλογος, εκτός από γενικότητες, δεν ακούσαμε στοιχεία που θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τις κατά τα άλλα «βαριές» αντιλήψεις μας. Ας βρούνε τέλος πάντων κάτι χειροπιαστό να προτείνουν και στους επιστήμονες, και στους αγρότες αλλά και στη σημερινή κυβέρνηση, στελέχη της οποίας διακατέχονται μεν από παρόμοιες θεωρητικές αντιλήψεις, χωρίς από την άλλη, ένα χρόνο τώρα, να κάνουν την παραμικρή κίνηση για να απαλλαγούμε επιτέλους από την κατά κοινή ομολογία ανορθολογική και αντιοικολογική, κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Οι προτάσεις Αυτοδιοίκησης και επιστημόνων έχουν κατατεθεί. Καιρός είναι κάποιοι να ασχοληθούν με αυτές, βοηθώντας παράλληλα τους χειμαζόμενους κλάδους των αγροτών και των επιστημόνων».
