Επιμέλεια: Παναγιώτα Φούντα
Από την ίδρυση της ΑΕΛ, το 1964, οι Λαρισαίοι ήταν πάντοτε στο πλευρό της, στις καλές και τις άσχημες στιγμές, στηρίζοντας παίκτες, προπονητές και διοίκηση. Ξεκινώντας από τον «Σύνδεσμο Φιλάθλων» που ιδρύθηκε μαζί με την ομάδα έως τους σημερινούς Monsters, αλλά και τις Αμαζόνες, η «βασίλισσα» του κάμπου ήταν πάντοτε γνωστή για το πάθος των οργανωμένων οπαδών της.
Το 1964, παράλληλα με την ίδρυση της ΑΕΛ, δημιουργήθηκε και ο πρώτος οργανωμένος πυρήνας των φίλων της, ο «Σύνδεσμος Φιλάθλων της ΑΕΛ». Μάλιστα, αρκετά μέλη του, ήταν και μέλη της διοίκησης της ομάδας. Στις αρχές του 1970, ο σύνδεσμος αυτός υποκαταστάθηκε από τους «Ιερολοχίτες», τα μέλη τον οποίου συνήθιζαν να παρακολουθούν τούς εντός έδρας αγώνες από τη θύρα 10, ενώ ακολουθούσαν την ομάδα και στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Στις 31 Μαρτίου τον 1982 οι 5.000 περίπου φίλαθλοι που κατευθύνθηκαν στο στάδιο Αλκαζάρ για να παρακολουθήσουν τον αγώνα κυπέλλου ΑΕΛ - Διαγόρας είδαν με έκπληξη τους φρεσκοβαμμένους τοίχους τον σταδίου γεμάτους με συνθήματα. Αυτό το πρωτόγνωρο θέαμα που τους γέμισε με απορία ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη δημοσιοποίηση της ύπαρξης των οργανωμένων οπαδών της ΑΕΛ με το όνομα Monsters. Οι Monsters γεννήθηκαν από την επιθυμία μιας δραστήριας ομάδας νεαρών οπαδών να γίνει το Αλκαζάρ αληθινά καυτή έδρα για κάθε αντίπαλο και, παράλληλα, ο 12ος παίκτης της ΑΕΛ. Σε εκείνο τον αγώνα, 30 περίπου άτομα κατέλαβαν θέση στην τότε Θύρα-Δ και μετέπειτα ηρωική Θύρα-1. Ο πρωταρχικός αυτός πυρήνας των Monsters, ήταν στην πραγματικότητα μια μεγάλη παρέα από νεαρούς πρώην "Ιερολοχίτες" που διαφώνησαν με την πεπαλαιωμένη αντίληψη που επικρατούσε στην οργάνωση της κερκίδας και ακολουθώντας τις τάσεις της εποχής αποσχίστηκαν για να προχωρήσουν στη δημιουργία μιας θερμής ολοζώντανης κερκίδας στο ένα πέταλο του Αλκαζάρ, σύμφωνα με την παράδοση των αγγλικών σκληροπυρηνικών κερκίδων. Λίγα εικοσιτετράωρα από εκείνο το παιχνίδι της πρώτης παρουσίας, η μεγάλη παρέα πέρασε μια ολόκληρη νύχτα πάνω από ένα λεξικό, αναζητώντας το κατάλληλο όνομα που εμπνεύστηκε τελικά από μια …παιδική σειρά.
Η δημιουργία των Monsters
Στόχος τους όμως παρέμενε ένας. Η ηθική αλλά και πρακτική στήριξη της μεγάλης τους αγάπης. Μιας αγάπης που είναι πέρα και πάνω από όλα και η οποία δεν μειώνεται στις ήττες και τις κακές στιγμές. Αντίθετα, τότε είναι που φουντώνει περισσότερο. Τα 30 άτομα που εκείνη τη μέρα έκαναν «κατάληψη» στη Θύρα 1 αυξάνονταν σε κάθε αγώνα. Ο πυρήνας μεγάλωνε και τα μέλη του έκαναν αισθητή την παρουσία τους με κασκόλ, σημαίες, πανό και συνθήματα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην επίσημη ιστοσελίδα τους «πρόθεση ήταν τότε ο σύνδεσμος να λειτουργεί τελείως ελεύθερα, χωρίς καταστατικά και πρωτοδικεία, χωρίς επίσημα γραφεία. Όλα θα γίνονταν στη βάση της ελεύθερης χωρίς όρους συμμετοχής όσων αγαπούσαν αληθινά την ΑΕΛ και πίστευαν ότι οι Monsters θα βοηθούσαν αυτή την ομάδα. Οι συγκεντρώσεις, η διανομή εισιτηρίων, οι δηλώσεις συμμετοχής για τους εκτός έδρας αγώνες, όλα γίνονταν συνήθως στο δικαστικό μέγαρο, στον πεζόδρομο. Εκείνη την εποχή καθιερώθηκαν οι συγκεντρώσεις και πορείες κάθε Κυριακή μεσημέρι πριν τον αγώνα, πρώτα προς το ξενοδοχείο της ΑΕΛ και μετά στο Αλκαζάρ».
Ημερομηνία ορόσημο για τον σύνδεσμο είναι η 13η Νοεμβρίου του 1996, ενώ η ομάδα έχει ήδη υποβιβαστεί στη Β’ Εθνική. Ήταν τότε που αποφασίστηκε η επίσημη ίδρυση οργανωμένου συνδέσμου που θα έφερε τον τίτλο «Monsters», θα ήταν αναγνωρισμένος από το Πρωτοδικείο, θα διέθετε καταστατικό λειτουργίας, διοικητικό συμβούλιο και δικά του γραφεία.
Για τους Monsters οι καλές στιγμές στην 30χρονη ιστορία τους, όπως άλλωστε και οι κακές, συνδέονται με τις αντίστοιχες καλές και κακές στιγμές της ομάδας. Οι κορυφαίες εμπειρίες που έχουν ζήσει ως σύνδεσμος από το 1982, δεν είναι άλλες από την – δύο φορές – κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και του πρωταθλήματος. Αλλά και όταν ήρθε ο υποβιβασμός στη Β’ και στη συνέχεια στη Γ’ Εθνική κατηγορία, οι οργανωμένοι οπαδοί ήταν οι πρώτοι που δάκρυσαν. Ακόμη και φέτος, που κλείνουν τα 30 χρόνια παρουσίας τους στο γήπεδο, δε μπορούν να τα γιορτάσουν με τον αντίστοιχο ενθουσιασμό μιας και η πορεία της ομάδας δεν τους αφήνει το περιθώριο.
30 χρόνια μετά
Σήμερα οι Monsters έχουν περισσότερα από 1000 επίσημα εγγεγραμμένα μέλη, αν και οι οπαδοί που κάθονται στην επίσημη θύρα τους στου αγώνες φτάνουν τους 2.500, άρα θεωρούν όλους αυτούς μέλος της «οικογένειας» τους. Τι ονειρεύονται πλέον για την ομάδα; Τα πάντα. Έχουν, όπως λένε, τη νοοτροπία του νικητή και αυτή η φιλοσοφία πρέπει να διέπει και την ομάδα. Οι ελπίδες τους δεν έχουν όρια και εύχονται να δουν την ΑΕΛ όσο πιο ψηλά μπορεί να φτάσει μια ομάδα. Το κίνητρο τους ήταν και παραμένει το καλό της ομάδας και αν διαφωνούν σε διάφορα ζητήματα με τη διοίκηση της ομάδας, αυτά είναι τα πιο θεμελιώδη. Πιστεύουν στην στήριξη των ακαδημιών, στο χτίσιμο δηλαδή της νέας γενιάς παικτών, επιθυμούν να βλέπουν στην ομάδα Έλληνες και ξένους παίκτες, νέους με θέληση για δουλειά, όχι εκείνους που έρχονται να τελειώσουν εδώ την καριέρα τους. Αν και δεν μπορούν να υποδείξουν τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας, λένε ανοιχτά τη γνώμη τους και δε φοβούνται να έρθουν σε σύγκρουση με την εκάστοτε διοίκηση της ομάδας, όταν αυτή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ΑΕΛ. Εκτός των θεμάτων διοίκησης όμως, το κλειδί – όπως πιστεύουν – είναι να αγκαλιάσει όλη η πόλη την ομάδα.
Γυναικεία υπόθεση
Τον Μάρτιο του 2009 – και μέσω του Facebook – μια ομάδα γυναικών φιλάθλων της ΑΕΛ κάλεσε όλες τις θηλυκές οπαδούς της ομάδας να συγκεντρωθούν με σκοπό τη δημιουργία οργανωμένου συνδέσμου. Στο πρώτο αυτό κάλεσμα ανταποκρίθηκαν περίπου 60 γυναίκες. Ο σύνδεσμος «Βυσσινί Αμαζόνες» ιδρύθηκε επίσημα 16 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς με απόφαση του πρωτοδικείου Λάρισας και επταμελές διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο τη Μαρία Τσακνάκη. Σήμερα, οι «Αμαζόνες» έχουν περισσότερα από 130 εγγεγραμμένα μέλη, ενώ είναι ο μοναδικός επίσημος σύνδεσμος γυναικών φιλάθλων στην Ελλάδα.
