Είναι ο άνθρωπος που μετά από πολύμηνη προσωπική έρευνα, αποκάλυψε το σκάνδαλο της Κτηματικής Ομάδος Θεσσαλονίκης που είχε συσταθεί για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά από την πυρκαγιά του 1917. Από τον γάμο του με την Κίτσα Αυγέρη απέκτησε τρία παιδιά: τη Νέλλη, τη Φωτεινή και τον Νίκο. Απεβίωσε στη Δράμα στις 19 Οκτωβρίου 1962.
Ο Αυγέρης ήταν προσωπικός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου και είχε την τιμή να τον συνοδεύει σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη αλλά και στη Μακεδονία γενικότερα, ως ο μόνος ανταποκριτής όλων των Αθηναϊκών εφημερίδων της εποχής. Τον Αύγουστο του 1932, τον ακολούθησε στη διήμερη προεκλογική του περιοδεία στη Δυτική Μακεδονία και στην επιστροφή του για την Αθήνα, τον συνόδευσε μέχρι τη Λάρισα. Οι εντυπώσεις του δημοσιεύθηκαν σε πέντε συνέχειες στην εφημερίδα «Μακεδονία». Αποσπάσματα από τη σύντομη παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Λάρισα παραθέτουμε στη συνέχεια [1]:
«Δύο ολόκληρες ημέρες μαζύ με τον σημερινό και τον αυριανό Κυβερνήτη της Ελλάδος, τον Βενιζέλον, έστω και σε προεκλογική περιοδεία, μέσα στο ίδιο τραίνο, μέσα στο ίδιο βαγόνι, να τον ακούη κανείς να μιλάη, με την κρυστάλλινη και διαυγή φωνή του για τα πεπρωμένα της Ελλάδος, ασφαλώς θα είναι κάτι εξαιρετικό, κάτι που δεν μπορεί να αφίση αδιάφορο και ασυγκίνητο απολύτως κανέναν […].
Η Κατερίνη ήταν ο τελευταίος σταθμός της διημέρου ανά την Δυτική Μακεδονίαν προεκλογικής περιοδείας του Αρχηγού των Φιλελευθέρων. Για να συμπληρωθούν όμως δύο ολόκληρες ημέρες, υπελείποντο άλλες δυο-τρεις ώρες. Ευκαιρία μοναδική για τον Αρχηγόν να πεταχθή στη Λάρισα, τη Θεσσαλική Μητρόπολι και μέσα σ’ ένα βράδυ να επικοινωνήση και να διαφωτίση και τον Θεσσαλικόν λαόν. Εκπληκτικό φαινόμενο ζωτικότητος για τον χαλκέντερο Κυβερνήτη, που μολονότι ζυγώνει τα 70 χρονάκια, εν τούτοις απέδειξε πως είναι κατά πολύ νεώτερος από πολλούς νέους. Μετά τρίωρη λοιπόν παραμονή στην Κατερίνη, χρονικόν διάστημα κατά το οποίον αι αξέχασται εκδηλώσεις δεν έλειψαν ούτε για μια στιγμή, ξεκινήσαμε για την Λάρισα περί την 5ην απογευματινήν. Και στους ενδιάμεσους σταθμούς της διαδρομής Κατερίνης - Λαρίσης οι χωρικοί δεν παρέλειψαν να εκδηλώσουν τα αισθήματα λατρείας και αφοσιώσεως προς τον Αρχηγόν των Φιλελευθέρων.
Στη Λάρισσα περίμεναν τον κ. Πρόεδρο στη 7½ ακριβώς. Την τελευταία όμως στιγμή εγένετο αντιληπτόν, ότι θα φθάναμε πολύ πριν της ώρας. Για να μην συμβή αυτό αναγκασθήκαμε να σταματήσουμε μισή και περισσότερο ώρα έναν σταθμό πριν φθάσουμε στη Λάρισα. Με την καθυστέρηση αυτή προσαρμοστήκαμε προς το πρόγραμμα και ούτω η άφιξίς μας ήταν κανονική. Στον σταθμό της Λαρίσσης, οι δύο Νομάρχαι της Θεσσαλίας, Λαρίσσης και Τρικκάλων, αρκετοί Δήμαρχοι των Θεσσαλικών κάμπων, άπασαι αι στρατιωτικαί και πολιτικαί Αρχαί καθώς και άπειρον πλήθος λαού, επεφύλαξαν στον κ. Πρωθυπουργόν, μια εξαιρετικά θερμή και ενθουσιώδη υποδοχή.
Από τον σταθμό ο κ. Βενιζέλος ακολουθούμενος υπό πεντήκοντα και πλέον αυτοκινήτων, κατηυθήνθη εις το επί της Κεντρικής Πλατείας Νομαρχιακόν Κατάστημα [2], όπου εδέχθη όλους τους πολιτευτάς τους Θεσσαλούς και πολλούς άλλους φιλελευθέρους πολίτες και από το εξώστου του οποίου ωμίλησε διά μακρών επί της αγροτικής πολιτικής της Κυβερνήσεώς του, προς το συγκεντρωθέν άπειρον πλήθος λαού, τόσον εκ της πόλεως, όσον και από τα διάφορα χωριά της περιφερείας. Το βράδυ εις την αίθουσαν του Πανελληνίου [3] παρετέθη δείπνον προς τιμήν του Αρχηγού των Φιλελευθέρων υπό της Ενώσεως Γεωργικών Συνεταιρισμών. Εις το δείπνον παρεκάθησαν υπέρ τα 250 πρόσωπα. Το χαρακτηριστικόν όμως είναι ότι από τα πρόσωπα που παρεκάθησαν στο τραπέζι, τα 150 ήσαν αγρόται της περιφερείας και ότι κατά την διάρκειαν του τραπεζιού εκείνοι που προσεφώνησαν τον Αρχηγό, ήσαν και πάλιν αγρόται και μόνον αγρόται.
Διά την υποδοχήν του κ. Βενιζέλου ο αντιπολιτευόμενος Τύπος έγραψε πολλά και συκοφαντικά. Ότι π.χ. απεδοκιμάσθη, ότι δεν τον υπεδέχθησαν, παρά μόνον δέκα πρόσωπα και πολλά άλλα. Δεν είναι όλα τα ανωτέρω, παρά κακόβουλα και συκοφαντικά, όπως και παραπάνω τα χαρακτηρίσαμε. Το μόνον που δεν διστάζουμε να ομολογήσουμε, ήταν ότι στην όλη υποδοχή του δοξασμένου Κυβερνήτου στην Θεσσαλική Μητρόπολι, δεν κυριαρχούσε ο θερμός και θριαμβευτικός μπορεί να πή κανείς τόνος, που διέκρινε το πέρασμα ανάμεσα από τις διάφορες πόλεις και χωριά της Δυτικής Μακεδονίας.
Η εξήγηση όμως του πράγματος δεν είναι αυτή, που πολύ πρόθυμα έσπευσαν να δώσουν αι αντιπολιτευόμεναι εφημερίδες, αλλά η διαφορά της ψυχολογίας του λαού της Δυτικής Μακεδονίας από τον λαόν της Λαρίσσης και το γεγονός ότι η μεν Δυτική Μακεδονία διά πρώτην φοράν υπεδέχετο τον ελευθερωτήν της, ενώ η Λάρισσα τον υπεδέχετο για πολλοστή φορά. Ψυχικό λουτρό απεκάλεσεν ο ασύγκριτος Αρχηγός, το θριαμβευτικόν του πέρασμα από την Μακεδονική μητρόπολι [= Θεσσαλονίκη], την Δυτική Μακεδονία, έως την Θεσσαλική Μητρόπολι. Για μας όμως ήτο μια πραγματική αποκάλυψι, η δικαίωση της οποίας θα καταφανή την 25η Σεπτεμβρίου» [4].
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Μακεδονία (Θεσσαλονίκη), φ. 8195 (3 Σεπτεμβρίου 1932) και φ. 8201 (9 Σεπτεμβρίου 1932).
[2]. Την περίοδο εκείνη η Νομαρχία στεγαζόταν στο κτίριο του Γεωργίου Καρανίκα, στη σημερινή συμβολή των οδών Παπαναστασίου και Ίωνος Δραγούμη. Σήμερα στον χώρο στεγάζεται το Δημαρχείο της Λάρισας.
[3]. Την εποχή που επισκέφθηκε ο Βενιζέλος τη Λάρισα, το «Πανελλήνιο» τελούσε υπό τη διαχείριση του Μήτσου Βρεττόπουλου. Βρισκόταν στο ισόγειο του ομώνυμου ξενοδοχείου που εγκαινιάστηκε τον Φεβρουάριο του 1910. Βρισκόταν στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας και ανήκε στην κυριότητα των αδελφών Αθανασίου και Δημητρίου Μπουσινιώτη (ή Μποσυνιώτη).
[4]. Στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου 1932 που διεξήχθησαν με το σύστημα της απλής αναλογικής, κανένα κόμμα δεν συγκέντρωσε αυτοδυναμία. Σε όλο τον νομό Λαρίσης ψήφισαν 52.549 πολίτες. Στην επαρχία Λαρίσης επί 10.404 ψηφισάντων, το Αγροτικό Κόμμα έλαβε 3.142 ψήφους, το Λαϊκό Κόμμα 1.972 και οι Φιλελεύθεροι 1.819. Βλ. Μουσείο Μπενάκη, Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου, φκ. 112-81 (Αποτελέσματα εκλογών 25ης Σεπτεμβρίου 1932 - Νομός Λαρίσης).
