περιγραφή των κτισμάτων της περιοχής, αρχίζοντας από τη διασταύρωση της οδού Νιρβάνα με την Ολύμπου, αν και το καθ' αυτό Κολωνάκι, όπως εξηγήσαμε, αρχίζει από τη διασταύρωση της Νιρβάνα με την οδό Ογλ, μέχρι τη διασταύρωσή της με την Ερυθρού Σταυρού. Με οδηγό λοιπόν τη δημοσιευόμενη σχηματική αναπαράσταση της περιοχής ξεκινάμε από την αρχή της οδού Νιρβάνα. Για ευκολότερη κατανόηση των προς περιγραφή κτισμάτων χρησιμοποιήθηκαν αριθμοί, οι οποίοι ουσιαστικά είναι δείκτες της σειράς περιγραφής.
--Ο αριθμ. 1 αναφέρεται στο κτίριο Μισιρλή. Βρίσκεται στη γωνία των οδών Ολύμπου και Νιρβάνα. Για την ύπαρξη ιδιοκτησίας Μισιρλή σ' αυτό τον χώρο έχουμε πληροφορίες από το μακρινό 1881, την εποχή της απελευθέρωσης της Λάρισας. Όταν στις 11 Οκτωβρίου 1881 συντάχθηκε το πωλητήριο συμβόλαιο αγοράς της κατοικίας του Χουσνή μπέη "μεθ' όλων των προαυλίων αυτής" από τον βασιλέα Γεώργιο Α' με σκοπό να δημιουργήσει το ανάκτορό του στη Λάρισα, ο συμβολαιογραφών ειρηνοδίκης Απόστολος Μαλαχατόπουλος οριοθετεί την ιδιοκτησία στο σημείο αυτό ως εξής: "...συνορευομένην ... αρκτικώς [βορείως] με οικίας Δημητρίου Μυσιρλή, βακούφικο και Αλεξίου Γεωργίου και χαβάς Ντουντού και λοιπών συνιδιοκτητών της..."[1].
Στην παλαιότερη αεροφωτογράφιση της Λάρισας, η οποία έγινε το 1917 από αεροπλάνο των γαλλικών στρατευμάτων που είχαν καταλάβει τη Λάρισα κατά τη διάρκεια του εθνικού διχασμού, διακρίνεται αδρά στη γωνία των σημερινών οδών Ολύμπου και Νιρβάνα η οικία Μισιρλή. Πιο ευκρινέστερη είναι η αποτύπωση της εν λόγω οικίας σε φωτογραφίες οι οποίες προέρχονται από επιστολικά δελτάρια (με χρονολογική σειρά) των Γεωργίου Βελώνη, Α. Παναγιωτακόπουλου και Τάκη Τλούπα, που απεικονίζουν τον κήπο των Ανακτόρων με το ναΐδριο του Αγίου Βησσαρίωνος, και των οποίων η λήψη έγινε από το ύψος του εξώστη του μιναρέ του γειτονικού Γενί τζαμί.
Η κατοικία Μισιρλή την περίοδο αυτή είχε δύο ορόφους, το ισόγειο και έναν όροφο, ενώ η γωνία της σε όλο το ύψος ήταν πεπλατυσμένη και η εξωτερική της όψη στο σημείο αυτό ήταν τρίπλευρη. Το 1960 εκδόθηκε άδεια ανέγερσης νέας διώροφης οικοδομής, με πολιτικό μηχανικό τον μετέπειτα δήμαρχο Αγαμέμνονα Μπλάνα, ενώ το 1964 προστέθηκε και ένας επιπλέον όροφος με επιστασία του μηχανικού Σπυρίδωνα Μπλάνα.
Κατοικήθηκε μεταπολεμικά από τον Δημήτριο Μισιρλή, ιατρό με ειδίκευση στην παθολογία και καρδιολογία, προφανώς εγγονό, λόγω συνωνυμίας, με τον αναφερόμενο στο συμβόλαιο αγοράς του κτιρίου των ανακτόρων το 1881. Ο Δημήτριος Μισιρλής νυμφεύθηκε την Ιωάννα (Ιώ) Ζουναλή, με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα, τον Γεώργιο που είναι καθηγητής Αγγλικών και αυτό το διάστημα εργάζεται στη Χαλκίδα και την Ευμορφία η οποία παντρεύτηκε τον Στυλιανό Δεληκούκο ιατρό χειρουργό, το ιατρείο του οποίου στεγάζεται στο εν λόγω οίκημα. Για κάποιο χρονικό διάστημα σε έναν όροφο του οικήματος Μισιρλή στεγάστηκε το Οικοτροφείο της Μέσης Νοσηλευτικής Σχολής Αδελφών Νοσοκόμων του Γενικού Νοσοκομείου Λαρίσης[2].
--Συνεχόμενο με το προηγούμενο κτίσμα ήταν η κατοικία των αδελφών Πολυμεροπούλου (αριθμ. 2). Μέσα σε μια μεγάλη αυλή υπήρχε διώροφη κατοικία με σκάλες, η οποία ήταν απομονωμένη από τον δρόμο με ψηλό μαντρότοιχο. Τα αδέλφια Πολυμερόπουλου σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ήταν τρία, ο Σπύρος που εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος, η Άρτεμις η οποία έζησε για ένα διάστημα στην Αμερική και επέστρεψε στην Ελλάδα και ίσως μια τρίτη αδελφή της οποίας δεν γνωρίζουμε ούτε το όνομά της. Η Άρτεμις παρέμεινε άγαμη και ήταν γνωστή στη γειτονιά για την ιδιότυπη ζωή της. Όλη η έκταση του σπιτιού τους με την αυλή έχει καλυφθεί σήμερα από πολυώροφη οικοδομή.
--Το επόμενο οίκημα (αριθμ. 3) είναι γνωστό σαν η Ασφάλεια. Καταλάμβανε τη γωνία των οδών Νιρβάνα και Ογλ, ήταν μεγάλο διώροφο κτίσμα, ιδιοκτησίας του Αρμένιου Νουμπάρ-Νίκου Σιρινιάν, πατέρα του γνωστού Ονίκ. Στην αεροφωτογραφία της Λάρισας του 1917 ήταν ήδη κτισμένο. Στο κτίριο αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα στεγάστηκαν οι υπηρεσίες της Γενικής Ασφάλειας της Λάρισας σε καιρούς πολιτικά δύσκολους. Στο πίσω μέρος υπήρχε αυλή όπου βρίσκονταν τα κρατητήρια όσων συλλάμβαναν τα Σώματα Ασφαλείας. Υπήρξε δυστυχώς ένας χώρος οδύνης και ωδίνων για πολλούς Λαρισαίους και μάλιστα στο κέντρο της πόλης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 το κτίριο κατεδαφίστηκε και στη θέση του υψώθηκε και εδώ πολυώροφη οικοδομή από τον πολιτικό μηχανικό Βασίλειο Λέκκα, πατέρα του γνωστού γιατρού Ανδριανού Λέκκα.
--Μεσολαβεί η οδός Ογλ και στην απέναντι γωνία βρισκόταν η κατοικία του φαρμακοποιού Οδυσσέα Κρίκη (αριθμ. 4). Όσοι τη θυμούνται ομολογούν ότι ήταν μία από τις ωραιότερες και πολυτελέστερες κατοικίες της περιοχής. Είχε μαρμάρινες επενδύσεις πολύ όμορφα πορτόνια και θαυμάσιες και ευρύχωρες βεράντες. Ήταν κτίσμα του αρχιτέκτονα Ελευθερίου Κολονέλου, γνωστού και από πολλές άλλες οικοδομές της πόλης, και κτίστηκε το 1954. Το εσωτερικό του σπιτιού ήταν θαυμάσια διακοσμημένο, σύμφωνα με την αισθητική του ιδιοκτήτη και της γυναίκας του Ιωάννας. Ο Οδυσσέας Κρίκης (1905-1985) εκτός από φαρμακοποιός ήταν και έμπορος. Διατηρούσε κατάστημα ανταλλακτικών διαφόρων μηχανημάτων με την επωνυμία "Εταιρεία Allegra" επί της οδού Ρούσβελτ 3, δίπλα από το παλιό κινηματοθέατρο "Διονύσια". Στο κατάστημα αυτό συνεργάστηκε με τον αδελφό του Αργύρη ο οποίος πιο πριν ήταν τραπεζικός υπάλληλος, τον οποίο πήρε σαν συνέταιρο στην επιχείρηση. Το φαρμακείο του Οδυσσέα Κρίκη βρισκόταν στη σημερινή οδό Βενιζέλου κοντά στη διασταύρωσή της με την οδό Ανδρούτσου. Η αδελφή του Αλίκη Κρίκη παντρεύτηκε τον οδοντίατρο Νικόλαο Παρίση. Η κόρη των τελευταίων Δανάη Παρίση παντρεύτηκε τον φαρμακοποιό Κωνσταντίνο Χατζηπλατσή, ο οποίος διαδέχθηκε τον Οδυσσέα Κρίκη στο φαρμακείο του. Ο Αργύρης Κρίκης παρέμεινε άγαμος, ενώ ο Οδυσσέας δεν ευτύχησε να αποκτήσει απογόνους.
Την ωραιότατη κατοικία του Κρίκη αγόρασε ο παθολόγος ιατρός Βάσος Παπαζήσης. Το ιατρείο του βρισκόταν στην οδό 28η Οκτωβρίου, στο σημείο όπου αρχίζει η οδός Παπακυριαζή. Το 1955 διηύθυνε την παθολογική κλινική στο παράρτημα της Πολυκλινικής Νικ. Ράπτου, το οποίο στεγαζόταν στο ισόγειο της κατοικίας Ράπτου επί της σημερινής οδού Παναγούλη, κοντά στην πλατεία Ταχυδρομείου. Εκτός από την ιατρική του ιδιότητα ο Βάσος Παπαζήσης ασχολήθηκε και με τα αθλητικά δρώμενα της Λάρισας, καθώς διετέλεσε από το 1965 και επί σειρά ετών πρόεδρος της Εφορείας του Σταδίου Αλκαζάρ. Στο σπίτι Κρίκη όπου διέμενε με τη σύζυγό του Νίνα παρέμεινε μέχρις ότου κατεδαφίστηκε από τον εργολάβο Μπαρμπούτη και στη θέση του κατασκευάστηκε πολυώροφη οικοδομή[3].
Στο σημείο αυτό θα επαναλάβω ότι είναι καλοδεχούμενες διορθώσεις, παραλείψεις και προσθήκες, καθώς και φωτογραφίες από την περιοχή αυτή, είτε τηλεφωνικά (2410-287450 και 6951-004232) είτε ηλεκτρονικά (nikapap@hotmail.com).
(Συνεχίζεται)
-----------------
[1]. Παπαθεοδώρου Νικόλαος. Τίτλοι ιδιοκτησίας Ανακτόρων Λαρίσσης, εφ. "Ελευθερία", Λάρισα, φύλλο της 8ης Αυγούστου 2018.
[2]. Ευχαριστώ τον ιατρό Στ. Δεληκούκο για τις πληροφορίες που μου παρέσχε.
[3]. Ευχαριστώ και από τη θέση αυτή τη Δανάη Χατζηπλατσή-Παρίση και τη Βάσω Παρίση για τις πολύτιμες πληροφορίες τους.
Του Νικ. Αθ. Παπαθεοδώρου (nikapap@hotmail.com)
