Κατά τη διάρκεια της κατοχής η κλινική του Ιωάννη Τριπουλά (όπως και όλες οι αντίστοιχες της Λάρισας) επιτάχθηκε από τη Βέρμαχτ και λειτούργησε ως θεραπευτήριο ανωτέρων αξιωματικών. Μετά από την απελευθέρωση (22 – 23 Οκτωβρίου 1944), ο Ιωάννης Τριπουλάς ασχολήθηκε με τα κοινά. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος από το 1945 μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 15ης Απριλίου 1951 (τις πρώτες μετά από το 1934), στις οποίες δήμαρχος της Λάρισας εκλέχθηκε ο φαρμακοποιός Δημήτριος Καραθάνος. Επί δημαρχίας Στυλιανού Αστεριάδη (1945-1946), Αντωνίου Σιτρά (1946) και εκ νέου του Στυλιανού Αστεριάδη (1946-1950) διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της Λάρισας.
Όπως προαναφέρθηκε, διετέλεσε μέλος του Αδελφάτου του Κουτλιμπάνειου Δημοτικού Νοσοκομείου Λαρίσης και επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου της πόλης [2]. Μιλούσε άπταιστα έξι ξένες γλώσσες (μεταξύ αυτών και την αραβική), ενώ διατηρούσε φιλικές σχέσεις με σημαίνοντα πρόσωπα του πολιτικού, επιστημονικού και επιχειρηματικού κόσμου της Ελλάδος, αλλά και της αλλοδαπής. Μεταξύ των προσώπων που φιλοξενήθηκαν στην κατοικία του επί της οδού Αθανασίου Διάκου αναφέρονται ο συγγραφέας Μ. Καραγάτσης (Δημήτριος Ροδόπουλος) (1908-1960), ο βουλευτής Τυρνάβου και πρόεδρος της Βουλής Γεώργιος Ροδόπουλος (1860-1951), η ιατρός και βουλευτής Αμαλία Κουτσούρη – Φλέμινγκ (1912-1986) και η συγγραφέας Αμαλία Κανελλοπούλου (1929-2020), σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετέπειτα σύζυγος του μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνου. Η τελευταία διατηρούσε άριστες σχέσεις με την Ευρυδίκη Τηνιακού, αδελφής της πρόωρα χαμένης συζύγου του Ιωάννη Τριπουλά.
Ο Ιωάννης Τριπουλάς απεβίωσε στη Λάρισα το 1972 (σε ηλικία 87 ετών) και ετάφη στο Παλαιό Νεκροταφείο της πόλης. Τρία χρόνια αργότερα (1975), ο γιος του Αλέκος Τριπουλάς ανέθεσε στον καθηγητή και γλύπτη Γεώργιο Καλακαλά να φιλοτεχνήσει την προτομή του.
Ο Ιωάννης Τριπουλάς από τον γάμο του με την Αιμιλία Τηνιακού από την Ικαρία απέκτησε δύο παιδιά: την Ευλαμπία και τον Αλέξανδρο (Αλέκο). Όμως η σύζυγός του Αιμιλία, απεβίωσε σε νεαρή ηλικία (πριν από το 1918) και την ανατροφή των παιδιών του ανέλαβε η αδελφή της Ευριδίκη Τηνιακού. Μαζί τους στη Λάρισα εγκαταστάθηκαν και οι ορφανοί ανηψιοί της Γεώργιος και Αιμίλιος (από την Ικαρία). Σύμφωνα με τις προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που τους γνώρισαν από κοντά, τόσο η Ευριδίκη όσο και ο Ιωάννης Τριπουλάς προσπάθησαν να μεταλαμπαδεύσουν στα μικρά παιδιά, την ευγένεια του χαρακτήρα, τις αρχές της κοινωνικής συμπεριφοράς, της τιμιότητος και της ηθικής. Και τα κατάφεραν.
Η Ευλαμπία (γεννημένη το 1911) παντρεύτηκε τον μικροβιολόγο Νικόλαο Λάμπρου από τον Τύρναβο, αλλά δεν απέκτησαν απογόνους. Απεβίωσε το 1976 και ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο του πατέρα της στη Λάρισα.
Ο Αλέκος Τριπουλάς αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1947 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα Ιατρικής [3]. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Κλήβελαντ του Οχάιο (Ηνωμένες Πολιτείες) όπου διακρίθηκε ως ιατρός – καρδιολόγος. Το 1988 ο Αλέκος Τριπουλάς παρέλαβε από το ίδρυμα Γιαντ Βασέμ (Yad Vashem) του Ισραήλ την τιμητική πλακέτα με τον τίτλο του «Δικαίου των Εθνών» (αρ. 3920/1988), επειδή κατά τη διάρκεια της κατοχής στην οικία του πατέρα του (επί της οδού Αθανασίου Διάκου), διασώθηκε μέλος της οικογένειας Μαγρίζου από τη σύλληψη και τον εκτοπισμό. Από τον γάμο του με την Ελληνοαμερικανίδα Μαίρη Γολέμη [4], απέκτησε τέσσερα παιδιά: Τον Αιμίλιο, τον Νικόλαο, τον Χρήστο και τον Ιωάννη. Ο τελευταίος εργάστηκε ως ιατρός – χειρουργός επί 25ετία σε μεγάλα νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Ελλάδος. Σήμερα εργάζεται στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» (Αθήνα). Παράλληλα διακρίνεται και για τις φιλολογικές του «ανησυχίες». Η πρόσφατα δημοσιευθείσα ποιητική του συλλογή [5] απέσπασε ευμενείς κριτικές σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Νικόλαος (ακαδημαϊκός) και ο Χρήστος (σκηνοθέτης) διαμένουν μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Ελευθερία (Λάρισα), 24 Μαρτίου 1923.
[2]. Στις αρχαιρεσίες του 1936 (πρόεδρος: Ιωάννης Τριπουλάς) εκλέχθηκε ως γραμματεύς ο Αστ. Νικολούλης, ως ταμίας η Αικατερίνη Δεληδημητρίου και ως σύμβουλοι οι Β. Παπαβασιλείου και Αστ. Δρακάκος. Βλ. Κήρυξ (Λάρισα), φ. 2368 (30 Μαρτίου 1936).
[3]. Αλέξανδρος Ι. Τριπουλάς, Συμβολή εις την κλινικήν διάγνωσιν των καρδιακών ανευρυσμάτων και ιδίως των τοιχωματικών τοιούτων: μελέτη κλινική ακτινολογική και παθολογοανατομική δύο ιδίων περιπτώσεων τοιχωματικών καρδιακών ανευρισμάτων από τοκων εμφράγματος του προσθίου τοιχώματος της αριστεράς κοιλιάς. Πανεπιστήμιον Αθηνών, Τμήμα Ιατρικής (Διδακτορική διατριβή). Εν Αθήναις: Τύποις Αδελφών Ευθ. Κοβάνη, 1948.
[4]. Ο πατέρας της Δημήτριος Γολέμης καταγόταν από τη Λευκάδα. Ήταν χειρουργός οφθαλμίατρος ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Συμμετείχε ως αθλητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 (Αθήνα) και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στον δρόμο των 800 μέτρων (9 Απριλίου 1896).
[5]. John Tripoulas / Γιάννης Τριπουλάς, A Soul Inside Each Stone / Μια ψυχή σε κάθε πέτρα. Απόδοση: Σωκράτης Καμπουρόπουλος. Αθήνα: εκδόσεις Τo Ροδακιό, 2018.
(*) Θα επιθυμούσα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στις κυρίες Αικατερίνη Γκαράνη και Ευριδίκη Ανατολίτη – Ελευθερίου, καθώς και στον ιατρό κύριο Ιωάννη (Τζων) Τριπουλά, για τις πολύτιμες πληροφορίες που έθεσαν στη διάθεσή μου.
Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου
