Γράφει ο Δημήτρης Βάλλας
Μαζική κάθοδο στην Ελλάδα σε ένα μακρύ-ταξίδι προσκύνημα αναμένεται να κάνουν σε λίγο χρονικό διάστημα από σήμερα , Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί δίνοντας αφορμή και σε μας να ιχνηλατήσουμε, «ξεσκονίζοντας» μια ακόμα από τις άγνωστες σελίδες και τις δικής μας ιστορίας που μάλλον ξεχάστηκε ηθελημένα σαν θλιβερή παρένθεση μιας μεγάλης συμμαχικής ήττας.
Φέτος οι Αυστραλοί και οι Νεοζηλανδοί θα κατακλύσουν το νησί της Λήμνου για να τιμήσουν τους χιλιάδες συμπατριώτες τους της ANZAC που 100 χρόνια πριν τον Απρίλιο του 1915 ξεκινούσαν χρησιμοποιώντας ως ορμητήριο το νησί για να καταλάβουν τα Δαρδανέλλια βρίσκοντας τραγικό θάνατο οδηγούμενοι κυριολεκτικά στο πεδίο της μάχης σαν πρόβατα για σφαγή και πληρώνοντας ακριβά τα λάθη των πολιτικών των στρατηγών και των βρετανών αξιωματικών τους.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την άγνωστη λέξη ANZAC που μπορεί να σας ξένισε και που προέρχεται από τα αρχικά (Australian and New Zealand Army Corps) για να φθάσουμε στο Μούνδο της Λήμνου, τη μάχη της Καλλίπολης, τα στρατιωτικά νεκροταφεία και τις μνήμες…
…Όλα ξεκινούν κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ένας Άγγλος λόρδος του Ναυαρχείου, ο Τζων Φίσερ, κατάλαβε την σημασία του πετρελαίου. Έτσι οι αποικιακές δυνάμεις των Άγγλων θα μετατοπιστούν προς την Μέση Ανατολή, με όχημα μια παλιά εταιρεία αποικιακών ειδών τη Shell. Την σημασία του πετρελαίου κατάλαβε όμως και Τσόρτσιλ, και είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους το 1915 ο Τσόρτσιλ κάνει απόβαση στην Καλλίπολη με στόχο να φτάσει στα πετρέλαια του Καυκάσου. Η ήττα των δυνάμεων του θα τον αναγκάσει να στραφεί αργότερα προς τα λιγότερο φρουρούμενα αραβικά πετρέλαια που τότε ανήκαν στην παραπαίουσα οθωμανική αυτοκρατορία.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1914, οι Αγγλογάλλοι εγκατέστησαν στο νησί Ίμβρος «Αρχηγείο Εκστρατευτικού Σώματος Επιχειρήσεων Ελλησπόντου».
Το πρωινό της 25ης Απριλίου του 1915, 15.000 άπειροι αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες, κατόπιν διαταγής των άγγλων αξιωματικών τους, αποβιβάστηκαν στις ακτές της Καλλίπολης στα Δαρδανανέλια, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στόχος τους να καταλάβουν τα Στενά και να επιτρέψουν στους ρώσους συμμάχους τους στην «Αντάντ» να περάσουν με τα πλοία τους τον Ελλήσποντο και να ανοιχτούν στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Παρά το γεγονός ότι ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν απειλούσε άμεσα την εδαφική ακεραιότητα της Αυστραλίας, η τότε κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε, ως μέλος της βρετανικής κοινοπολιτείας και λόγω συνταγματικής της υποχρέωσης απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία, να λάβει μέρος στον πόλεμο. Στην Καλλίπολη θα ήταν η πρώτη φορά που η νεοσύστατη Αυστραλιανή Αυτοκρατορική Δύναμη, όπως ονομάστηκε η στρατιωτική δύναμη των Αυστραλών που στάλθηκε στην Ευρώπη, θα έπαιρνε μέρος σε πολεμική αναμέτρηση.
Στις αρχές Μαρτίου του 1915 δόθηκε η ειδοποίηση από την κεντρική διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων για την εκστρατεία κατάληψης των Στενών των Δαρδανελίων και η στρατιωτική δύναμη των Αυστραλών και Νεοζηλανδών θα χρησιμοποιούνταν γι' αυτή την επιχείρηση. Στην Ελλάδα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ελπίζοντας ότι η κατάληψη των Δαρδανελίων θα είχε ως αποτέλεσμα τη διεκδίκηση της Κωνσταντινούπολης έδωσε την άδεια στη Μεγάλη Βρετανία να χρησιμοποιήσει τη Λήμνο ως ναυτική βάση.
Έτσι, στις 4 Μαρτίου 1915 οι πρώτοι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες από τις ANZAC (Australian and New Zealand Army Corps) πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε ελληνική γη, στο λιμάνι του Μούδρου .
Στις 20 Απριλίου 1915 το λιμανάκι του Μούδρου πλημμύρισε από πολεμικά πλοία των συμμαχικών δυνάμεων. Ο Τ. Α.
Οι Αυστραλοί και οι Νεοζηλανδοί ξεκίνησαν από την ελληνική γη το απόγευμα της 24ης Απριλίου για να επιτεθούν στην Καλλίπολη και να πάρουν τον έλεγχο των Στενών από τους Τούρκους.
Οι επιχειρήσεις, που κράτησαν έως τον Ιανουαρίου του 1916, στέφθηκαν από παταγώδη αποτυχία. Κάπου 2.000 Αυστραλοί βρήκαν τραγικό θάνατο εκείνο το πρωινό της 25ης Απριλίου 1915, αφού οι Τούρκοι, που ανήκαν στο αντίπαλο στρατόπεδο των «Κεντρικών Δυνάμεων», τους περίμεναν κρυμμένοι στις ακτές της Καλλίπολης και τους αποδεκάτισαν. Τους επόμενους μήνες άλλοι 11.000 αυστραλοί και νεοζηλανδοί στρατιώτες άφηναν την τελευταία τους πνοή στα μέρη εκείνα. «Χρειάστηκαν 10 χρόνια για να παρθεί η Αρχαία Τροία που βρισκόταν στα ίδια Στενά. Τώρα καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να κατακτήσουμε τα Στενά αυτά» παραδέχτηκε ο στρατηγός της συμμαχικής δύναμης, σερ Ιαν Χάμιλτον, μετά την πρώτη μάχη στα Δαρδανέλια.
Η σφαγή στάθηκε αφορμή για να δημιουργηθεί κλίμα εθνικής ομοψυχίας στην Αυστραλία και να πάρει σάρκα και οστά το όνειρο της δημιουργίας του Αυστραλιανού έθνους. Στην απόβαση της Καλλίπολης αξίζει να αναφερθει ότι πήραν μέρος και 12 ελληνοαυστραλοί: ο δεκανέας Τζακ Μαρκ, ο υποδεκανέας Τζον Ζαβιτσάνος και οι στρατιώτες Πέρσυ Κουκουσάκης, Κώστας Αρώνης, Γιώργος Κρίτον, Ρόμπερτ Κρόκος, Άθα Χάλκας, Λεωνίδας Μανούσου, Γιώργος Πάπας, Πίτερ Ράντος, Ρόι Ραλφ και Αναστάσιος Ρεμπέα. Ο μόνος νεκρός υπήρξε ο 24χρονος μάγειρας Πίτερ Ράντος, που έπεσε στο πεδίο της μάχης.
Από τις 25 Απριλίου ως το Νοέμβριο πραγματοποιήθηκαν δεκάδες απόπειρες απόβασης στη χερσόνησο της Καλλίπολης, τις οποίες απέκρουσαν οι τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κεμάλ συνεπικουρούμενες από γερμανικά και αυστριακά στρατεύματα.
Μεταξύ των στρατιωτών της ANZAC υπήρξαν εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες, οι οποίοι είναι θαμμένοι σε στρατιωτικά νεκροταφεία, στην χερσόνησο της Καλλίπολης.
Οι τραυματίες νοσηλεύονταν στη Λήμνο, σε νοσοκομείο εκστρατείας που είχε στηθεί στο χωριό Σαρπί Λήμνου, καθώς και σε πλοία.
Περίπου 4.000 Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες νοσηλεύθηκαν στη Λήμνο με τη συνδρομή 96 Αυστραλίδων νοσοκόμων.
Όμως, πολλοί πέθαναν και θάφτηκαν σε δύο συμμαχικά νεκροταφεία στη Λήμνο στο Πορτιανού και στο Μούδρο.
Συνολικά στη Λήμνο είναι θαμμένοι 148 Αυστραλοί και 76 Νεοζηλανδοί στρατιώτες, αλλά και πολλών άλλων εθνικοτήτων.
.
