Μετά το Μπιγκ Μπεν, το Μάτι του Λονδίνου και τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το μουσείο της Madame Tussauds είναι από τα κύρια αξιοθέατα. Εκατομμύρια τουριστών που επισκέπτονται την πρωτεύουσα της Αγγλίας δεν παραλείπουν να περάσουνε από εκεί. Διάσημες προσωπικότητες από όλο τον πλανήτη όπως βασιλιάδες, επιστήμονες, πολιτικοί, καλλιτέχνες, τραγουδιστές, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, αθλητές και πολλοί άλλοι έχουν γίνει κέρινα ομοιώματα συγκεντρωμένα σε αυτό το φημισμένο μουσείο. Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από τον αριθμό των εκθεμάτων καθώς επίσης από την ομοιότητα και την εκφραστικότητα των προσώπων. Η περιήγηση είναι ευχάριστη καθώς υπάρχουν διαφορετικές ενότητες των χαρακτήρων.
Αρχικά στην πρώτες αίθουσες είναι τα ομοιώματα των διασήμων προσώπων εκ των οποίων οι περισσότεροι βρίσκονται στη ζωή. Φωτογραφίζουν και φωτογραφίζονται με τους stars και θαυμάζουν τις λεπτομέρειες στα πρόσωπα και στα ενδύματά τους. Στη συνέχεια κατεβαίνοντας σε άλλο επίπεδο από καταπακτή οι τουρίστες ξεναγούνται και προσπαθούν να λύσουν έναν γρίφο του Sherlock Holmes σε διαφορετικούς χώρους με τη βοήθεια Βρετανών ηθοποιών όπου πραγματικά έχει κάποιος την αίσθηση ότι είναι σε άλλη εποχή.
Μία βόλτα με το τραινάκι εντός του μουσείου μας περιγράφει την ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας μέσα από τους πολέμους αλλά και από περιόδους ακμής της. Η φαντασία ζωηρεύει καθώς τα ομοιώματα έχουν πλέον κίνηση. Μία βόλτα που δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ.
Στη συνέχεια σε μεγάλη θολωτή αίθουσα κινηματογράφου η προβολή κινουμένων σχεδίων ηρώων της Marvel δηλαδή του Captain America, του Spiderman και της παρέας τους καθώς επίσης μια ολιγόλεπτη προβολή Star Trek με γυαλιά 4D σε καθηλώνει. Νιώθεις τον αέρα και την βροχή στο πρόσωπο σου. Βγαίνοντας από το μουσείο της Madame Tussauds έχεις την αίσθηση ότι έχεις βιώσει μία απίστευτη εμπειρία ζωής.
Αν ένα μέρος βρίσκεται πέρα από τις πύλες της φαντασίας αυτό είναι το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Madame Tussauds, φαντασία και πραγματικότητα σε ένα δυσδιάκριτο σύμπλεγμα που αξίζει να επισκεφθεί όποιος βρεθεί στο Λονδίνο…
Κείμενο – φωτογραφίες: Κώστας Τσάντζος
