Στην περίπτωση αυτή το ΚΚΕ εφάρμοσε απόφαση της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς, με έδρα τη Μόσχα, Γραμματέα τον Βούλγαρο Γιώργη Δημητρώφ, μέλη τον Φιλανδό Κουζίνιεν, τον Γιουγκοσλάβο Τίτο, τον Έλληνα Νίκο Ζαχαριάδη και άλλους Γραμματείς Κομμουνιστικών Κομμάτων. Με την απόφαση αυτή η Τρίτη Διεθνής συνιστούσε στα Κομμουνιστικά Κόμματα των άλλων χωρών να επιδιώκουν τη συγκρότηση Μετώπων με άλλα Κόμματα ακόμα και με αστικά, για να επιτυγχάνεται μεγαλύτερη και ευρύτερη συγκέντρωση δυνάμεων, ώστε να γίνει αποτελεσματικότερος αγώνας για κατάκτηση της εξουσίας. Την απόφαση αυτή την μετέφερε ο στην Ελλάδα ο Ν. Ζαχαριάδης όταν, το 1934 (νομίζω), τοποθετήθηκε Γραμματέας του ΚΚΕ.
Με την τήρηση της απόφασης αυτής της Κομμουνιστικής Διεθνούς συστήθηκε το ΕΑΜ με τα Κόμματα Σοσιαλιστικό και Πρόεδρο τον Καθηγητή Πανεπιστημίου Αλέξανδρο Σβώλο, Αγροτικό με αρχηγό τον αγωνιστή Κώστα Γαβριηλίδη, τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, με κάποιες άλλες μικρότερες παρατάξεις που δεν τις θυμούμαι και με πρόεδρο τον Σβώλο. Όλα τα αστικά λεγόμενα Κόμματα αρνήθηκαν να μετάσχουν, και αποκάλεσαν το ΕΑΜ Κομμουνιστικό, όπως γράφει και ο κ. Παναγιώτης Σιούλας στην «Ελευθερία» της 23 Οκτωβρίου 2016. Όμως, οι αρχηγοί των αστικών Κομμάτων, μεταξύ των οποίων και ο Γεώργιος Παπανδρέου, πήγαν στο ξενοδοχείο «Ακρόπολις» όπου διέμεινε Θ. Σοφούλης, Αρχηγός του Κόμματος των «Φιλελευθέρων», και μετείχαν σε μυστική σύσκεψη και υπέγραψαν δήλωση ότι δέχονται να συνεργασθούν με την Αγγλία στην Κατοχή, με τον όρο να μη επαναφερθεί ο βασιλιάς χωρίς δημοψήφισμα. Την εποχή εκείνη δρούσαν μυστικά στην Αθήνα Άγγλοι και αυτοί προετοίμασαν αυτή τη σύσκεψη. Λίγες μέρες κατόπιν κάλεσε τον Γ. Παπανδρέου ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και του είπε: «Οι Άγγλοι προσφέρονται να σε μεταφέρουν στην Αίγυπτο για να σε κάνουν Πρωθυπουργό της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης, με τον όρο να επαναφερθεί ο βασιλιάς στην Ελλάδα χωρίς δημοψήφισμα». Τα άλλα είναι γνωστά. Ο Παπανδρέου δέχθηκε, προδίδοντας τους άλλους αρχηγούς και αθετώντας την υπογραφή του στην κοινή δήλωση για μη επάνοδο του βασιλιά χωρίς δημοψήφισμα, ήρθε με την απελευθέρωση και έγιναν με τους Άγγλους τα Δεκεμβριανά του 1944.
Τους σκοπούς του ΕΑΜ τους έγραψε ό εκπαιδευτικός Δημήτριος Γληνός στο βιβλιαράκι «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Οι σκοποί του ΕΑΜ ήταν δυο : Αντιστασιακός Αγώνας για την Απελευθέρωση της Ελλάδας και ελεύθερες εκλογές κατόπιν, χωρίς επάνοδο του βασιλιά χωρίς δημοψήφισμα. Μέλη του ΕΑΜ καλούνταν να γίνουν εκτός από προδότες όλοι οι Έλληνες ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων, ακόμα και βασιλόφρονες ή Μεταξικοί.
Στο ΕΑΜ εντάχθηκαν εκατομμύρια Έλληνες, ενώ η επιρροή του απλώνονταν σε όλους, ακόμα και στους μη οργανωμένους. Με την ανάπτυξη του απελευθερωτικού αγώνα συστήθηκε η Κυβέρνηση του Βουνού με Πρωθυπουργό τον Α. Σβώλο.
