Του Κ. Γκιάστα
Είναι ο Άγιος του αιώνα μας. Τα διδάγματά του επίκαιρα όσο ποτέ. Πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, μα πάνω απ’ όλα έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις. Τα θαύματά του (ή όπως μπορεί καθένας να «μεταφράσει» ανεξήγητες αλλαγές στην ταπεινή ζωή μας) πολλά. Αυτός είναι ο Άγιος Παΐσιος, ένας γέροντας που συζητήθηκε όσο λίγοι τα τελευταία χρόνια, τόσο με το εν ζωή έργο του όσο ακόμα και με το θάνατό του, και «μαγνητίζει» χιλιάδες πιστών για προσκύνημα. Οι περισσότεροι τον ήξεραν και πριν αγιάσει. Και κάποια στιγμή το περίμεναν να συμβεί.
Από τη Λάρισα πάντοτε πήγαινε αρκετός κόσμος, όμως μετά τις 13 Ιανουαρίου το ενδιαφέρον αυξήθηκε και αυτό έφερε νέες εκδρομές.
«Αφού συνήλθε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας αυξήθηκε κατακόρυφα και το ενδιαφέρον του κόσμου» μας αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γιώργος Βάβας που είναι ιδιοκτήτης του τουριστικού πρακτορείου Thessalos Travel.
Τόσο ο ίδιος όσο και άλλα τουριστικά γραφεία οργανώνουν εκδρομές αλλά παράλληλα υπάρχουν και εκκλησιαστικοί σύλλογοι που το κάνουν, «άνθρωποι όλων των ηλικιών μικροί και μεγάλοι ταξιδεύουν εκεί και όχι μόνο οι ηλικιωμένοι» καταλήγει ο κ. Βάβας.
Ο Άγιος Παΐσιος απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.
* Η Ιερά Μονή Σουρωτής είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, του οποίου τα Λείψανα βρίσκονται στο Καθολικό της Μονής. Στην ίδια μονή βρίσκεται και ο τάφος του Γέροντα Παϊσίου. Οι μοναχές της Ιεράς Μονής Σουρωτής, είχαν πνευματικό καθοδηγητή τους τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο.
Στο εντυπωσιακό αγιορείτικο Καθολικό βρίσκονται τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη. Η μονή ιδρύθηκε το 1972 και έχει περίπου 60 μοναχές.
Το Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου βρίσκεται στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, κοντά στα Βασιλικά και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας. Απέχει περίπου 28 χιλιόμετρα ανατολικά από τη Θεσσαλονίκη και για να φθάσει εκεί ο προσκυνητής ακολουθεί το δρόμο προς τη Χαλκιδική.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
Εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις θα μπορούσαν να γραφτούν για τη ζωή και το έργο του Άγιου Παΐσιου. Επιλέξαμε μόνο λίγες: Ο Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης -κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, 25 Ιουλίου 1924-12 Ιουλίου 1994- ήταν Έλληνας μοναχός που έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του. Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924. Είχε ακόμα 8 αδέλφια.
Από μικρός συνεχώς είχε μαζί του ένα χαρτί, στο οποίο σημείωνε τα θαύματα του Αγίου Αρσενίου. Έδειχνε ιδιαίτερη κλίση προς τον μοναχισμό και διακαώς επιθυμούσε να μονάσει. Οι γονείς του χαριτολογώντας, του έλεγαν «βγάλε πρώτα γένια και μετά θα σε αφήσουμε».
Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να υπηρετήσει στον στρατό ο Αρσένιος δούλεψε σαν ξυλουργός. Όταν του παραγγελλόταν να κατασκευάσει κάποιο φέρετρο, ο ίδιος, συμμεριζόμενος τη θλίψη της οικογένειας, αλλά και τη φτώχεια της εποχής, δεν ζητούσε χρήματα. Το 1945 ο Αρσένιος κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε σαν ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο. Γι' αυτό και πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως "Ασυρματιστή του Θεού".
Εισήλθε πρώτη φορά στο Άγιο Όρος για να μονάσει το 1949, όμως επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του. Το 1956, ονομάστηκε «Παΐσιος», χάρη στο Μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο τον β’, ο οποίος ήταν και συμπατριώτης του. Το 1979 κατευθύνθηκε προς τη Μονή Κουτλουμουσίου. Εκεί εισχώρησε στη μοναχική αδελφότητα ως εξαρτηματικός μοναχός. Η Παναγούδα ήταν ένα κελί εγκαταλελειμμένο και ο Παΐσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί με «ομόλογο», όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του. Από την εποχή που εγκαταστάθηκε στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν.
Άγιος και αγαπητός. Ταπεινός και θαυματουργός. Το μεγαλείο της πίστης...
