Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Βαγγέλης Μεϊμαράκης ή Κυριάκος Μητσοτάκης; Ποιος από τους δύο θα αναδειχθεί απόψε τη νύχτα πρόεδρος της Ν.Δ.; Επιπροσθέτως, η εκλογή καθενός από τους δύο εμπεριέχει τους ίδιους κινδύνους διάσπασης του κόμματος, της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή άλλες είναι οι προοπτικές αν εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ. ο Β. Μεϊμαράκης και εντελώς άλλες αν νικήσει ο Κ. Μητσοτάκης; Στο πρώτο ερώτημα, όπως είναι αυτονόητο, την απάντηση θα την έχουμε απόψε αφού σήμερα ψηφίζει η Ν.Δ. για να αναδείξει τον νέο της πρόεδρο. Στο δεύτερο ερώτημα, αυτό της διάσπασης, ίσως χρειαστεί να περιμένουμε μερικές μέρες.
Θεωρητικά η πάλη για την ηγεσία της Ν.Δ. στον δεύτερο γύρο θα συνιστούσε τυπική διαδικασία. Αρχηγός θα είχε ήδη αναδειχτεί ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος στον πρώτο γύρο αναδείχθηκε πανηγυρικά πρώτος με πάνω από... έντεκα (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά, αφού αυτός πήρε 160.823 ψήφους που αντιστοιχούν σε ποσοστό 39,8% και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μόνο 115.162 ψήφους που αντιστοιχούν στο 28,50%, άρα μεταξύ τους υπάρχει μια διαφορά 11,3 εκατοστιαίων μονάδων.
Δεν είναι όμως βέβαιο ότι απόψε τα πράγματα θα εξελιχθούν κατ΄ αυτόν τον τρόπο.
ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΡΙΩΝ
Ο παράγοντας αβεβαιότητας που έχει υπεισέλθει είναι ότι με τον ακραίο νεοφιλελεύθερο Κυριάκο Μητσοτάκη έχουν συνασπιστεί τόσο ο... "φορέας αλλαγής της Ν.Δ." Απόστολος Τζιτζικώστας που αποδείχθηκε "φούσκα" των ΜΜΕ, αφού αντί για πρώτος που ισχυριζόταν βγήκε τρίτος με 82.028 ψήφους και ποσοστό το μισό του Β. Μεϊμαράκη, μόλις 20,5%, όσο και ο ακροδεξιός Αδωνις Γεωργιάδης που πήρε 46.065 ψήφους και ποσοστό 11,4%.
Στην ουσία δηλαδή σημειώθηκε στη Ν.Δ. σύμπηξη αντικαραμανλικής συμμαχίας από τους τρεις υποψήφιους, με δεδομένο ότι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είχε και έχει τη σαφή εύνοια του Κώστα Καραμανλή.
Στην αντίπερα όχθη, ο συνασπισμός Μητσοτάκη - Γεωργιάδη - Τζιτζικώστα θα είναι ένας συνασπισμός που περιορίζει δραστικά την εκλογική εμβέλεια της Ν.Δ., καθιστώντας την ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο κόμμα με ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Θα είναι άκρως αμφίβολο κατά πόσο ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να συνεγείρει και να συσπειρώσει την εκλογική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ
Η πλευρά Μεϊμαράκη προβάλλει το δίλημμα "καραμανλισμός" ή "νεοφιλελευθερισμός", το οποίο ισχύει εν πολλοίς, αλλά όχι πλήρως. Υπό το βάρος της πολιτικής πίεσης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ενώ είχε ξεκινήσει με γραμμή τη συναίνεση με τον Αλέξη Τσίπρα, εσχάτως υποχρεώνεται να διαφοροποιείται συστηματικά από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το τι θα κάνει, βέβαια, αν εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ., αυτό μένει να το δούμε.
Αντιθέτως, προκειμένου να καλύψει όλους τους ακροδεξιούς που ξαφνικά βρέθηκαν να στηρίζουν τον φιλελευθερισμό με την ελπίδα να γίνουν υπουργοί, ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να προσδώσει στην αναμέτρηση το απολίτικο στίγμα "ανανέωση ή συντήρηση" της κρατούσας κατάστασης.
Ενας σημαντικός παράγοντας που θα επηρεάσει την έκβαση της αναμέτρησης είναι το γεγονός ότι στον δεύτερο γύρο σήμερα απαγορεύεται να ψηφίσει οποιοσδήποτε δεν ψήφισε στον πρώτο γύρο. Θα αποδειχθούν και οι φίλοι της Ν.Δ. και οι ψηφοφόροι της τόσο αντικαραμανλικοί όσο και οι Μητσοτάκης, Γεωργιάδης και Τζιτζικώστας; Αυτό είναι άκρως αμφίβολο αφενός επειδή σίγουρα δεν ανταποκρίνεται κάτι τέτοιο στις διαθέσεις του συνόλου των ψηφοφόρων της Ν.Δ. και αφετέρου ουσιαστικά μόνο με τους Καραμανλήδες ή τους καραμανλικούς είδαν εξουσία οι συντηρητικοί πολίτες, αν εξαιρέσει κανείς τα τριάμισι χρόνια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και τα δυόμισι χρόνια του Αντώνη Σαμαρά στα 41 και πλέον χρόνια της μεταπολίτευσης.
Είναι χαρακτηριστική η στάση του Απόστολου Τζιτζικώστα, ο οποίος τελικά κάλεσε τους 82.028 ψηφοφόρους του να ψηφίσουν "κατά συνείδηση", μη τολμώντας να τους καλέσει να ψηφίσουν εναντίον του καραμανλικού υποψήφιου Β. Μεϊμαράκη στην "καραμανλοκρατούμενη" Βόρεια Ελλάδα. Για να δούμε, λοιπόν, πώς θα αποτυπωθεί στις εκλογές η "κατά συνείδηση" ψήφος στη Βόρεια Ελλάδα, αν δηλαδή θα προσλάβει αντικαραμανλικό χαρακτήρα, όπως θα επιθυμούσε σφόδρα ο Απ. Τζιτζικώστας ή αν θα χρωματιστεί από ψήφο υπέρ του καραμανλικού υποψηφίου. Απόψε θα το μάθουμε κι αυτό χωρίς την παραμικρή αμφιβολία.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Κανένα από τα φιλικά προς τη Ν.Δ. μέσα ενημέρωσης δεν αναφέρει πόσοι οπαδοί, μέλη, φίλοι και ψηφοφόροι της Ν.Δ. είχαν λάβει μέρος στις προηγούμενες κομματικές εκλογές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Λέμε για τις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου του 2009, όταν συγκρούστηκαν ο Αντώνης Σαμαράς, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης.
Η Ν.Δ. ανακοινώνει ότι στις εσωκομματικές εκλογές της 20ής Δεκεμβρίου συμμετείχαν συνολικά 404.078 πολίτες. Τα φίλια προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσω παρουσίαζαν τη συμμετοχή αυτή ως δήθεν εξαιρετική.
Το 2009 όμως και πάλι, η Ν.Δ. είχε ανακοινώνει πως είχαν ψηφίσει 782.136 οπαδοί της - δηλαδή περίπου οι διπλάσιοι!
Είναι όντως απορίας άξιον πώς μπορεί ένα κόμμα να πανηγυρίζει επειδή στις εσωκομματικές εκλογές του συμμετείχαν οι... μισοί οπαδοί του από όσους συμμετείχαν στις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές!
Αντιλαμβανόμαστε φυσικά τη σκοπιμότητα της συγκάλυψης αυτής της αποτυχίας προσέλκυσης νεοδημοκρατών ψηφοφόρων, αλλά και η ηγεσία της Ν.Δ. πρέπει να σιωπά για το θέμα αυτό, όχι να θεωρεί τους Ελληνες ανόητους και ανίκανους να θυμηθούν τι είχε γίνει στις προηγούμενες εκλογές για πρόεδρο της Ν.Δ.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟ 2009
"Άλλες εποχές το 2009, άλλες το 2015" απαντούν οι νεοδημοκράτες, όταν τους επισημαίνεται αυτή η παραδοξολογία, προσπαθώντας να συγκαλύψουν την απάτη.
Φυσικά και είναι διαφορετικές εποχές το 2009 και το 2015, αλλά για τη Ν.Δ. το 2015 ήταν και είναι ακόμα πολύ καλύτερη εποχή από το 2009! Βεβαίως και δεν είναι καθόλου χειρότερη! Κατά κανένα τρόπο δηλαδή δεν συνιστά δικαιολογία η επίκληση της "άλλης εποχής". Καλύτερα όμως να εξηγήσουμε τι εννοούμε.
Το 2009 η Ν.Δ. είχε υποστεί πανωλεθρία στις εκλογές του Οκτωβρίου, με πάνω από... 10(!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, καθώς το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει 43,92% και η Ν.Δ. 33,47%. Επιπροσθέτως, η Ν.Δ. είχε υποστεί εκλογικά καταποντισμό πέφτοντας από το 41,84% και είχε πάρει στις βουλευτικές εκλογές του 2007 στο προαναφερθέν 33,47%, χάνοντας 8,5 εκατοστιαίες μονάδες.
Αντιθέτως, το 2015 τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά. Στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου η Ν.Δ. έχασε φυσικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπέστη μια συντριβή, αλλά με διαφορά περίπου 7,5 και όχι 10,5 εκατοστιαίων μονάδων, όπως είχε ηττηθεί το 2009.
Επίσης, η πτώση του ποσοστού της ίδιας της Ν.Δ. δεν είχε καμιά σχέση με την πτώση των 8,5 μονάδων που είχε υποστεί το 2009. Σε σχέση με τις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012 η Ν.Δ. δεν είχε χάσει παρά... 1,5 μονάδα - από το 29,66% του Ιουνίου του 2012 πήρε η Ν.Δ. τον Σεπτέμβριο 28,10%. Σε σύγκριση μάλιστα με τις αμέσως προηγούμενες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015, η Ν.Δ. σημείωσε και οριακή... αύξηση (!) του ποσοστού της, από 27,81% πήγε στο 28,10!
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε δηλαδή τις εκλογές από το 2012 στο 2015 όχι επειδή έχασε η Ν.Δ. 1,5 εκατοστιαία μονάδα, αλλά επειδή ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκε κατά 9,5 μονάδες, κερδίζοντας τη μάχη με 36,34% το 2015 από 26,89% που είχε το 2012.
Πολύ καλύτερη ήταν λοιπόν η κατάσταση για τη Ν.Δ. το 2015. Αποκλειστική ευθύνη για την εκλογική συντριβή της, λοιπόν, φέρνει η πολιτική που άσκησε ο Αντώνης Σαμαράς ως πρωθυπουργός από τον Ιούνιο του 2012 ως τον Ιανουάριο του 2015 και κανένας άλλος.
Όπως το πρώτο Μνημόνιο έδιωξε κλωτσηδόν από την εξουσία τον Γιώργο Παπανδρέου μέσα σε δύο χρόνια, έτσι και το δεύτερο μνημόνιο εξόντωσε πολιτικά τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ
Στην Αττική, στην Αθήνα και στον Πειραιά είναι εντυπωσιακή η... ταξική διαφοροποίηση (!) ανάμεσα στις συνοικίες που υποστηρίζουν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και σε εκείνες που υποστηρίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οπου η γειτονιά είναι λαϊκή, πρώτος σχεδόν παντού είναι ο Β. Μεϊμαράκης. Οπου η συνοικία είναι εύπορη ή πλούσια, σχεδόν παντού πρώτος είναι ο Κ. Μητσοτάκης.
Πρώτος στην Κηφισιά ο Μητσοτάκης, πρώτος και στη Γλυφάδα, πρώτος και στη Φιλοθέη και στο Ψυχικό, στον Χολαργό, στου Παπάγου, στα Βριλήσια, στο Μαρούσι, στο Χαλάνδρι, στο Ηράκλειο, στην Πεύκη, στο Μαρούσι.
Αντιθέτως, στους λαϊκούς δήμους η πρωτιά Μεϊμαράκη είναι αδιαφιλονίκητη. Δεν αναφερόμαστε στον Πειραιά, όπου ο Β. Μεϊμαράκης υπερέχει συντριπτικά. Καλλιθέα, Αιγάλεω, Γαλάτσι, Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Ιωνία, Βύρωνα, Ηλιούπολη, Μοσχάτο, Χαϊδάρι, Περιστέρι κ.λπ. ο καραμανλικός Β. Μεϊμαράκης σαρώνει, όπως και στην ιδιόμορφη Α΄ Αθήνας.
Αυτή η κατανομή ψήφων είναι που κάνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ελπίζει ότι μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ. Οι εισοδηματικά κατώτεροι νεοδημοκράτες είναι φυσικά πολύ περισσότεροι, από τους πλούσιους ομοϊδεάτες τους, αλλά είναι ταυτόχρονα πολύ πιο απογοητευμένοι από τη Ν.Δ. Αντιθέτως, οι πλούσιοι της Ν.Δ. στις πλούσιες συνοικίες θα προσέλθουν οπωσδήποτε στις κομματικές κάλπες, γιατί δεν αισθάνονται καμία απογοήτευση από το κόμμα τους, σε αντίθεση με τους μικρότερων εισοδημάτων υποστηρικτές της Ν.Δ., οι οποίοι άλλωστε γι΄ αυτό δεν προσήλθαν στις κάλπες, με τη συμμετοχή να πέφτει στο μισό.
"ΠΡΟΕΔΡΟΣ" ΤΩΝ ΜΠΑΤΙΡΗΔΩΝ
Όταν ο δήμος της Κηφισιάς είναι ο δήμος που προσήλθαν στις 20 Δεκεμβρίου 2015 για να ψηφίσουν οι περισσότεροι νεοδημοκράτες (6.456 ψηφοφόροι) και στον δήμο αυτό ο Κ. Μητσοτάκης πήρε διπλάσιους ψήφους από τον Β. Μεϊμαράκη (3.102 έναντι 1.506), ο δεύτερος έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.
Πόσο μάλλον ο δήμος Γλυφάδας, επίσης πλούσιος, είναι ο δεύτερος δήμος με τη μεγαλύτερη συμμετοχή νεοδημοκρατών ψηφοφόρων, όπου και εκεί παρουσιάζονται σχεδόν ανάλογα αποτελέσματα (Κ. Μητσοτάκης 2.230 έναντι 1.543 του Β. Μεϊμαράκη).
Τι να το κάνει το σάρωμά του στην Β΄ Πειραιά ο Β. Μεϊμαράκης, όταν σε όλες τις φτωχές συνοικίες του Πειραιά ψήφισαν συνολικά μόλις 5.667 νεοδημοκράτες, λιγότεροι δηλαδή από όσους ψήφισαν μόνο στην Κηφισιά, όπου όπως προαναφέραμε προσήλθαν στις εσωκομματικές κάλπες 6.456 ψηφοφόροι της Ν.Δ.;
Εννοείται βεβαίως ότι στη Βουλιαγμένη, στη Βούλα, στη Βάρη, υπερέχει ο Κ. Μητσοτάκης, όπως και στο Μενίδι προηγείται φυσικά ο Β. Μεϊμαράκης.
Μητσοτάκης, Τζιτζικώτας, Αδωνις έχουν βάλει στόχο τη ρήξη με το καραμανλικό παρελθόν και παρόν της Ν.Δ. για να μπορέσουν να γίνουν κι αυτοί κάτι - πρωτίστως... πρωθυπουργοί ή σημαντικοί υπουργοί. Σίγουρα αυτό αντανακλά διεργασίες που υφίστανται αυτή τη στιγμή στους κόλπους της Ν.Δ.
Αμφιβάλλουμε όμως ισχυρότατα, αν αυτές είναι κυρίαρχες και στους ψηφοφόρους της Ν.Δ.- αν δηλαδή επιθυμούν και οι συντηρητικοί ψηφοφόροι την άρνηση του καραμανλισμού. Ούτως ή άλλως, την πρώτη απάντηση θα την έχουμε απόψε τη νύχτα.
Σε περίπτωση δε επικράτησης των αντικαραμανλικών με επικεφαλής τον Κυριάκο Μητσοράκη, σε λίγες μέρες θα μάθουμε και αν η Ν.Δ. θα διασπαστεί σε καραμανλικό και αντικαραμανλικό στρατόπεδο και ποιο από τα δύο αυτά στρατόπεδα θα είναι το ισχυρότερο, με τάσεις επικράτησης. Λίγη υπομονή!
