Του Ιωάννη Γιαλαμά , φοιτητή Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας
Ξέρετε πως βγήκε η λέξη «σαμποτάζ»; Κατά την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης, οι Ολλανδοί πετούσαν επίτηδες τα παπούτσια τους με τις σκληρές σόλες (Σαμπώ), μέσα στα μηχανήματα ώστε να τα κολλήσουν και να αποδείξουν ότι οι άνθρωποι κάνουν καλύτερα την δουλειά.
Μου θυμίζει την Θεσσαλονίκη, που δεν θα έχει ποτέ Μετρό, γιατί δεν θα το επιτρέψουν τα συμφέροντα άλλων ΜΜΜ. Παρομοίως, και τα Τρίκαλα δεν θα έχουν ποτέ «Λεωφορεία χωρίς οδηγό» γιατί δεν θα έχουν σύμφωνους τους οδηγούς λεωφορείων (μία πιλοτική καινοτόμα ιδέα που ήρθε από άλλη ευρωπαϊκή πόλη, θα διαρκούσε 6 μήνες στα Τρίκαλα, θα πήγαινε σε άλλη πόλη κ.ο.κ.).
Εκεί, πρόσφατα συνελέγθχησαν 200 + υπογραφές για να κάνουν μήνυση στην δημοτική εταιρεία. Με ποιο κίνητρο αυτή η τεχνολογία θα έρθει στην Ελλάδα ξανά; Αναρωτιέμαι αν θα υπάρξει άλλη ευρωπαϊκή πόλη να κάνει μήνυση. Και γιατί οι ίδιοι δεν καταθέτουν μήνυση ώστε να πάρουν δια παντός την άδεια από οδηγούς που π.χ. οδηγούν μεθυσμένοι, παρκάρουν όπου θέλουν, ή γκαζώνουν στο πορτοκαλί; Μήπως τα αυτοκίνητα με οδηγό δεν έχουν πέσει ποτέ πάνω σε στύλο;
Θα πρέπει το κράτος να σταθεί στο πλευρό τέτοιων καινοτόμων ιδεών, αλλά και να μεταδώσει στην κοινωνία τα οφέλη τους ένα εκ των οποίων είναι, η επιδιόρθωση των οδικών υποδομών για να στηρίξουν τις ιδέες αυτές. Και για την εφαρμογή αυτών των ιδεών , ακόμα περισσότερα κοινοτικά κονδύλια θα έρθουν απ’ έξω. «Ας μην φτιαχτούν ποτέ οι δρόμοι , αν εγώ πρόκειται να χάσω την δουλειά μου», θα πουν κάποιοι με το δίκιο τους, και "θα πετάξουν ένα σαμπώ στο λεωφορείο".
Πρέπει επιτέλους να δημιουργηθούν νέες αγορές. Οι παλιές πεθαίνουν, ας το καταλάβουμε έγκαιρα. Ο Ford έλεγε πως όταν ρωτούσε τους ανθρώπους τι χρειάζονται για να βελτιώσουν τις μεταφορές τους, πριν φτιάξει την πρώτη μηχανή αμαξιού, αυτοί απαντούσαν «Θέλουμε περισσότερα άλογα στα κάρα μας».
Ο αντιδήμαρχος είχε γράψει στο πάνω μέρος της σελίδας που δημοσίευσα το προηγούμενο άρθρο μου, πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Και εκείνη την μέρα η Κίνα κήρυξε κόκκινο συναγερμό λόγω καυσαερίων, σχολεία και υπηρεσίες έκλεισαν και τα νοσοκομεία γέμισαν. Μη γελιόμαστε, τον αέρα που ρυπαίνει η Κίνα, θα τον αναπνεύσουμε κάποτε και μείς.
Ο δεύτερος μεγαλύτερος κίνδυνος, είναι να μείνει ένας λαός εκτός τεχνολογικών εξελίξεων, ο οποίες μάλιστα στοχεύουν και στην βελτίωση του περιβάλλοντος. Ευτυχώς, το email δε εφευρέθηκε στην Ελλάδα, γιατί δεν θα επέτρεπαν την ανάπτυξη του οι ταχυδρόμοι…
Υ.Γ. Στην Αμερική ήδη αλλάζουν το νομικό πλαίσιο ώστε κάποιος τροχονόμος να μπορεί να δώσει κλήση, σε αυτοκίνητα χωρίς οδηγό.
Υ.Γ.2 Η «αλυσίδα καινοτομίας» διαρκεί 15-20 χρόνια. Ας είμαστε λίγο υπομονετικοί πριν τις καταδικάσουμε.
