*Του δρ. Αυγουστίνου (Ντίνου) Αυγουστή
εκπαιδευτικού στο ΤΕΙ Λάρισας
Έχει αναδειχθεί σε σημαία του ανύπαρκτου αγώνα μας. Σχεδόν ακούγεται σαν απειλή: Ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος μας. Με αυτό το σύνθημα ζούμε τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια (ειδικά μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν το 2004). Έχουμε φθάσει μάλιστα στο ελεεινό σημείο να θεωρούμε τους εαυτούς μας ενόχους για τη μη λύση του Κυπριακού! Ωσάν να είμαστε εμείς και όχι η Τουρκία η κατοχική δύναμη! Η ψεύτικη ευδαιμονία έχει εκμηδενίσει κάθε διάθεση για διεκδίκηση μιας πραγματικά δίκαιης και βιώσιμης λύσης του υπ’ αριθμόν ένα Εθνικού μας θέματος (έτσι τουλάχιστον λέει η Αθήνα). Για όσους φυσικά ξέρουν τι έγινε στην Κύπρο το ΄74 (Κύπριους και Ελλαδίτες). Διότι οι περισσότεροι (και δεν αναφέρομαι μόνο στους απλούς πολίτες, αλλά και στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών), χωρίς καμία δόση υπερβολής, αγνοούν ακόμα και βασικές πτυχές του Κυπριακού.
Η αναφορά σε εισβολή και κατοχή κατέστη πλέον απαγορευμένος καρπός και κάθε λογική-δίκαια διεκδίκηση χαρακτηρίζεται ακραία και εθνικιστική! Μοιραία λοιπόν συζητούμε-συνομιλούμε με τους όρους και τις προϋποθέσεις που εδώ και χρόνια θέτει ο κατακτητής. Και αναζητούμε λύση στα πλαίσια πάντα της απαράδεκτης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), προδιαγραφών Νιχάτ Ερίμ από το 1956, επειδή, δήθεν, αυτό προνοούν οι συμφωνίες Κορυφής Μακαρίου-Ντενκτάς και Κυπριανού-Ντενκτάς (δεν είναι αυτό που συμφώνησε ο Μακάριος). Στοχεύοντας (μόνο) στη δημιουργία ενός συνεταιρικού μορφώματος, δύο ισότιμων συνιστώντων πολιτειών, χωρίς λειτουργικότητα, χωρίς βιωσιμότητα, που θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη πριν καν μπορέσει να λειτουργήσει. Κυρίως, διότι, η αριθμητική διδάσκει πως το 82%, μόνο στα τούρκικα μυαλά μπορεί να ισούται με το18%!
Ο χρόνος, ωστόσο, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι κυβερνώντες στην Κύπρο (με την σύμφωνη γνώμη και του Α.Κ.Ε.Λ.) και στην Αθήνα, δεν λειτουργεί σε βάρος μας! Διότι, ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξαν τόσο συνταρακτικά γεγονότα, όπως τα σημερινά, που να αναδεικνύουν καταλυτικά το βρόμικο ρόλο που διαδραματίζει διαχρονικά η Άγκυρα σε ό,τι αφορά τη διασάλευση της παγκόσμιας ειρήνης. Ο χρόνος δεν λειτουργεί σε βάρος μας, διότι, πρώτον: Οι συμφωνίες-συμμαχίες που αναπτύξαμε τελευταία με τα γειτονικά κράτη και κυρίως με τον Ισραήλ και την Αίγυπτο (δυο παλιούς παραδοσιακά φίλους της Άγκυρας) σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά, την Α.Ο.Ζ και τα θέματα άμυνας και ασφάελιας, καθιστούν τη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πιο ισχυρή, από ποτέ. Δεύτερον: Η ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε, μας υποχρεώνει να επιμείνουμε μέχρι τέλους σε λύση απολύτως συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και χωρίς εκπτώσεις σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τρίτον: Η Τουρκία, ύστερα από το μοιραίο λάθος της να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό Sukhoi Su-24, που δήθεν παραβίασε για μερικά λεπτά τον εναέριο χώρο της, έχει χάσει πλήρως την αξιοπιστία της. Και αυτό φάνηκε και μέσα από τη στάση Λαβρόφ κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του στην Κύπρο, όταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, σε μια κίνηση γεμάτη συμβολισμούς, ζήτησε να συναντήσει τον Μουσταφά Ακιντζί (σε αντίθεση με τον Αμερικανό ομόλογο του) στη νεκρή ζώνη και όχι στην αποκαλούμενη προεδρική κατοικία του, στα κατεχόμενα. «Μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως στοιχείο επίσημης αναγνώρισης εκ μέρους της Ρωσίας της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου". Κατά τη γνώμη μας, αυτό θα ήταν επιζήμιο για τη δική μας θέση αρχής, σχετικά με τη διευθέτηση του Κυπριακού», σημείωσε η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα. Είναι η πρώτη φορά ίσως που η Μόσχα διάκειται τόσο πολύ ευνοϊκά προς την Κύπρο, σε αντίθεση με το παρελθόν όπου η στάση της, ήταν κατά βάση φιλοτουρκική. Και τέταρτον και πιο σημαντικό, ίσως: Η Τουρκία πολύ σύντομα, δεν θα είναι η παραχαϊδεμένη Τουρκία που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ... Και ο νοών νοείτο ...
Υ.Γ.1: Και επειδή τελευταία δεν είναι λίγοι αυτοί που αναφέρονται στις διαχρονικές ευθύνες της δικής μας πλευράς (χωρίς να τις μηδενίζουμε ασφαλώς), να υπενθυμίσω ότι το Κυπριακό είναι πρωτίστως δημιούργημα της μη εφαρμογής της Αρχής της Αυτοδιαθέσεως (άρθρα 1, παρ. 2 και 55 του Χάρτη του Ο.Η.Ε.), ύστερα από τη δολιότητα, πρωτίστως των Άγγλων (για την ελευθερία των οποίων ο Ελληνισμός πολέμησε ηρωικά, την ίδια ώρα που η Τουρκία κράτησε ουδέτερη έως φιλοναζιστική στάση) και κατά δεύτερον, των Σοβιετικών, που μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και τη σύνταξη του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αρνήθηκαν στην Κύπρο το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης (άρθρα 1παρ. 2 και 55 του Χάρτη). Οι μεν Άγγλοι διότι έβλεπαν την Κύπρο ως το μοναδικό πολεμικό τους ορμητήριο στην περιοχή, οι δε Σοβιετικοί επειδή η λύση της Ένωσης θα καθιστούσε την Κύπρο νατοϊκό έδαφος.
Υ.Γ.2: Σημειώστε κι αυτό: «Η Τουρκία θα μετανιώσει περισσότερο από μια φορά» την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού κοντά στην τουρκο-συριακή μεθόριο, προειδοποίησε ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν κατά την ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του έθνους. Ταυτόχρονα διαβεβαίωσε ότι η Μόσχα δεν θα αγνοήσει την στήριξη της Άγκυρας στους τρομοκράτες, υποστηρίζοντας δηκτικά ότι «ο Αλλάχ έχει πάρει τα μυαλά της τουρκικής ηγεσίας».
