*Του Γ. Καραβάνα (karavanas1@yahoo.gr)
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί οι ελληνικές ντομάτες είναι ακριβότερες από τις Ολλανδικές στην Ελλάδα; Φταίει το κλίμα; Το χώμα; Ο Ήλιος; Δεν φταίει τίποτα από τα παραπάνω! Φταίνε οι νόμοι για τη μεταφορά, την πώληση, τη φορολόγηση κ.α., που φτιάξαμε όλοι εμείς (εμείς κι αυτοί που ψηφίζουμε)! Φταίει το θεσμικό πλαίσιο, που κάνει μια χώρα περισσότερο ή λιγότερο ανταγωνιστική! Με απλά λόγια, αν αύριο αποφασίζαμε να καταργήσουμε τους ελληνικούς νόμους και τους αντικαθιστούσαμε π.χ. με τους αντίστοιχους Ολλανδικούς, οι ελληνικές ντομάτες θα πωλούνταν φθηνότερα από τις Ολλανδικές, στις ελληνικές αγορές. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα, να πωλούνταν φθηνότερα ΚΑΙ στις διεθνείς αγορές, μια και το ελληνικό κλίμα, το ελληνικό χώμα και ο ελληνικός ήλιος είναι μάλλον ευνοϊκότερος από τον Ολλανδικό για ντομάτες!
Ας ρίξουμε μια ματιά στο τι ισχύει σήμερα:
- Η γραφειοκρατία μας κοστίζει το 7% του ΑΕΠ (ποσοστό 2πλάσιο από τον κοινοτικό Μ.Ο.), δηλ. περίπου 13 δις ευρώ το χρόνο.
- Κοστίζει στις επιχειρήσεις, το 10% του κύκλου εργασιών τους.
- Για να πτωχεύσει μια επιχείρηση, απαιτούνται περίπου 5 χρόνια.
- Ο Μ.Ο. του χρόνου δικαστικής επίλυσης διαφορών με το δημόσιο, είναι 5 χρόνια (1,5 χρόνο στην ΕΕ), κοντά στα 7 χρόνια για φορολογικές υποθέσεις και κοντά στα 9,5 χρόνια για υποθέσεις ΦΠΑ.
- Στην Ελλάδα, τα μέλη του ΔΣ των ΑΕ (κι εσχάτως και οι μέτοχοι με ποσοστό άνω του 10%) εγγυώνται προσωπικά με την περιουσία τους, τα όποια χρέη της επιχείρησης.
Καταλαβαίνετε ότι θα πρέπει κάποιος να είναι τρελός για να επενδύσει τα χρήματά του στην Ελλάδα.
Η γραφειοκρατία γεννά πολυνομία, προκειμένου οι γραφειοκράτες, να δικαιολογούν τις θέσεις τους. Από την αρχή της μεταπολίτευσης ως το 2014, στην Ελλάδα ψηφίστηκαν:
- 4.316 τυπικοί νόμοι.
- 38.000 άλλα κανονιστικά διατάγματα.
- 44.000 υπουργικές αποφάσεις.
- 20.000 άλλοι κανόνες δικαίου από Δήμους και ειδικούς φορείς του Δημοσίου, που εκδίδουν βάσει Συντάγματος κανονιστικές διατάξεις.
- Συν, τους παράγωγους νόμους του Κοινοτικού δικαίου, που ενσωματώθηκαν
ΣΥΝΟΛΟ: 110.000 νόμοι (δηλ. 2.750 το χρόνο ή 7,5 καινούργιοι νόμοι την ημέρα!!!)
Εκτός από πολυνομία, πάσχουμε κι από κακονομία: αλληλοεπικαλύψεις, αλληλοαναιρέσεις, προχειρότητα και κακή ποιότητα νομικών κειμένων, που περιέχουν ασάφειες, αμφισημίες κ.α. Ο νόμος για τις επενδύσεις σήμερα, αποτελείται από 160 σελίδες, που απαιτούν για την εφαρμογή τους άλλους 30 νόμους και εφαρμοστικά διατάγματα. Για να γίνει μια σοβαρή επένδυση, απαιτείται μια στρατιά από ειδικούς και νομικούς συμβούλους, λογιστές κ.α., (αν δεν την ακυρώσει τελικά, το Συμβούλιο της Επικρατείας…). Για σύγκριση, ο Επενδυτικός Νόμος πριν από 62 χρόνια (Ν.2687/1953) αποτελούνταν από μόλις 17 άρθρα, που χωρούσαν σε 3 κόλλες χαρτί. Η Ελλάδα πέτυχε τη δεκαετία εκείνη (’50s) ασύλληπτους για σήμερα ρυθμούς ανάπτυξης, εξαιτίας ενός νόμου απλού και κατανοητού, ακόμα και για ανθρώπους που δεν είχαν τελειώσει το σχολείο.
Μόνο τη γραφειοκρατία να μειώναμε στο ύψος του Κοινοτικού Μ.Ο. (που κι αυτός ψηλός είναι!), θα εξοικονομούσαμε 6,5 δις το χρόνο: δυόμιση ΕΝΦΙΑ! Η φορολογία επίσης, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, είναι ιδιαίτερα υψηλή (η σύγκριση εσόδων προς ΑΕΠ είναι παραπλανητική, μια και περιλαμβάνει και τα έσοδα της ποντοπόρου ναυτιλίας, που όμως έχουν διεθνώς χαμηλή φορολόγηση), ενώ οι παροχές προς τους πολίτες είναι συνήθως χαμηλής ποιότητας. Κανονικά, η χώρα θα έπρεπε να είναι πρωτοπόρος στον διακρατικό φορολογικό ανταγωνισμό. Η Ιρλανδία έχει σήμερα φόρο 10%. Η Κύπρος 9%. Η Βουλγαρία 15% για τις μεγάλες και 3% για τις μικρές επιχειρήσεις... Ο λόγος που έχουμε υψηλή φορολογία, είναι για τη συντήρηση ενός μεγάλου Δημοσίου. Το μεγάλο Δημόσιο γεννά γραφειοκρατία. Η γραφειοκρατία οδηγεί σε πολυνομία και κακονομία. Η πολυνομία και η κακονομία, αυξάνουν τη διαφθορά, μειώνουν την ανταγωνιστικότητα.
Τα παρακάτω αποτελούν απόσπασμα έκθεσης ομάδας συμβούλων, για επενδυτή που ενδιαφερόταν για τα ελληνικά αεροδρόμια:
«Περίπτωση 1η) Επαρχιακό αεροδρόμιο παραμεθορίου περιοχής, διαθέτει δύο πουλμανάκια, που μεταφέρουν επιβάτες από την αίθουσα επιβίβασης στο αεροπλάνο. Το αεροδρόμιο έχει ημερησίως μία πτήση από Αθήνα και μία προς Αθήνα (κινούνται δηλαδή δύο φορές την ημέρα). Για τα δύο αυτά πουλμανάκια, βρήκαμε στο μισθολόγιο 67 οδηγούς. Ο καθένας έφτανε με τα διάφορα επιδόματα παραμεθορίου, ανθυγιεινής εργασίας κτλ. τα 2.700 ευρώ καθαρά το μήνα! Είχαν καταρτίσει μάλιστα μεταξύ τους εσωτερικό πρόγραμμα, ώστε ο καθένας να εργάζεται 1 φορά κάθε 26 μέρες!
Περίπτωση 2η) Επαρχιακό αεροδρόμιο (όχι το ίδιο) έχει τερματικό σταθμό 408 τ.μ. Για αυτά τα 408 τ.μ. βρήκαμε στο μισθολόγιο 71 καθαρίστριες. Εισέπρατταν δε, με τα διάφορα επιδόματα, πάνω από 2.000 ευρώ καθαρά! Και οι 71 δούλευαν παράλληλα ως καθαρίστριες ή καμαριέρες σε παρακείμενα ξενοδοχεία. Στο αεροδρόμιο πήγαιναν 4-5 μαζί κάθε φορά, για ένα 20λεπτο περίπου». Αντίστοιχα παραδείγματα, πολλά!
Τί χρειαζόμαστε:
1ον ΣΤΑΘΕΡΟ θεσμικό πλαίσιο: Κάθε νέα επένδυση να έχει Συνταγματική κατοχύρωση, ότι για τα επόμενα 10 χρόνια θα ισχύει για αυτήν, το θεσμικό πλαίσιο της εποχής που πραγματοποιήθηκε.
2ον ΜΕΙΩΣΗ του μεγέθους του Δημοσίου.
3ον ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ παντού: Σύνδεση μισθού και εξέλιξης με την επίτευξη μετρήσιμων στόχων.
4ον ΜΕΙΩΣΗ και ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ φορολογίας: Ολιγοσέλιδος φορολογικός νόμος, για οριζόντια φορολόγηση όλων των εισοδημάτων ανεξαρτήτως πηγής. Μείωση των συντελεστών (που μπορεί να οδηγεί και σε αύξηση εσόδων - είδατε τι έγινε με τα Τέλη κυκλοφορίας…!).
5ον ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ νομοθεσίας: Αδειοδότηση επιχειρήσεων από ιδιώτες μηχανικούς, που θα βεβαιώνουν την κάλυψη των απαιτούμενων προδιαγραφών και θα χάνουν την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, αν σε δειγματοληπτικό έλεγχο, προκύψει ότι βεβαίωσαν ψευδώς.
6ον ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της αγοράς εργασίας: όταν απολύεις εύκολα, προσλαμβάνεις και εύκολα. Η ανεργία στις ΗΠΑ των ελαστικών σχέσεων είναι 5%, στην Ε.Ε. 11%, στην Ελλάδα 28% κι ανεβαίνει…
*Ο Γιώργος Καραβάνας είναι μορ. βιολόγος και μέλος της ΔΡΑΣΗΣ
