Από τον Κώστα Γιαννούλα
Η φιλελεύθερη και ριζοσπαστική κεντροδεξιά είναι μια ιστορική παράταξη, που απ΄το 1974 και μετά εκπροσωπείται κατά βάση απ’ το κόμμα της ΝΔ, το οποίο ίδρυσε ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής. Έκτοτε, κυβέρνησε τον τόπο αυτοδύναμα επί 15,5 χρόνια και ως βασικός κορμός κυβέρνησης συνεργασίας άλλα 2,5.
Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων σίγουρα και δεν τα έκανε όλα τέλεια. Άλλωστε, πέραν του ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, σ’ αυτόν τον τόπο και να θέλεις ν’ αγιάσεις, δε σ’ αφήνουν οι ποικιλλώνυμοι διαβόλοι. Ωστόσο, κατά τη δική μου άποψη, τα θετικά επιτεύγματά της ήταν περισσότερα απ’ τα αρνητικά της, και ας ήταν της μοίρας της, κάθε φορά, αυτή να κτίζει κάνοντας και λάθη και οι διάδοχοί της στο θώκο της εξουσίας να γκρεμίζουν με περισσή ευκολία, ό,τι με κόπο και τεράστια εμπόδια αυτή έκτιζε.
Σήμερα, η ΝΔ για πολλούς και ποικίλους λόγους δε βρίσκεται στα καλύτερά της• δύο απ’ τους πιο σημαντικούς, η σύγχυση γύρω απ’ το ιδεολογικό στίγμα της και η πολυδιάσπαση στο χώρο της ευρύτερης κεντροδεξιάς. Θύμα και αυτή των μνημονίων και των αναγκαστικών επιλογών της βαδίζει αυτές τις ημέρες στις κάλπες για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της. Είναι φυσικό, λοιπόν, που το ενδιαφέρον των οπαδών και των φίλων της έχει επικεντρωθεί, στο ποιος είναι καταλληλότερος απ’ τους τέσσερες υποψηφίους, για να αναλάβει της αρχηγία του κόμματος.
Κατά την άποψή μου, όμως, η εκλογή αρχηγού έχει τη σημασία της αλλά δεν είναι το μείζον. Άλλωστε, και οι τέσσερεις έχουν ο καθένας ορισμένα ιδιαίτερα προσόντα σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ αυτόν, που έχουν οι άλλοι. Ο ένας απ’ αυτούς δείχνει πως μπορεί να είναι εγγυητής της σταθερότητας και της ενότητας του κόμματος, ο άλλος έχει για βασικό προσόν τη φρεσκάδα και την ορμή της νιότης του, ο άλλος δείχνει ικανός για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, που χρειάζεται ο τόπος για να ανακάμψει, ο δε τέταρτος είναι ακούραστος μαχητής των θέσεων και της προσφοράς της ΝΔ.
Θα τολμούσα, μάλιστα, να πω ότι θα ήταν ευχής έργο τα προσόντα τους αυτά να ήταν συγκεντρωμένα στο ίδιο πρόσωπο στο μέγιστο βαθμό, οπότε η επιλογή, τότε, θα ήταν εύκολη και απόλυτα επιτυχής. Επειδή, όμως, δεν είναι εφικτό, το καλύτερο, που έχουν να κάνουν όλοι τους, είναι να δηλώσουν εκ των προτέρων αλλά και να το εννοούν στην πράξη, ότι μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας θα συνεργασθούν και από οποιοδήποτε μετερίζι θα βοηθήσουν τον νέο αρχηγό ν’ αντιμετωπίσει τις αδυναμίες και τα αδιέξοδα και να βάλει τη ΝΔ σε τροχιά νίκης, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο.
Δυστυχώς γι’ αυτήν, οι αντίπαλοί της με πρώτο και καλύτερο το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ μέχρι πρότινος, κατάφεραν με την προπαγάνδα σε βάρος της και αποσιωπώντας την προσφορά της να προβάλλουν τα λάθη της, να τη φορτώσουν με ευθύνες, που δεν της ανήκουν και να την καταστήσουν, κατ’ αυτόν τον τρόπο με την πάροδο του χρόνου, μη ελκυστική, για να μην πω μισητή ακόμη και σε πολλούς οπαδούς της, αρκετοί εκ των οποίων την εγκατέλειψαν προς αναζήτηση άλλης κομματικής στέγης.
Γι’ αυτό και αμέσως μετά την εκλογή προέδρου πρώτο μέλημα της ΝΔ πρέπει να είναι εκτός από την άσκηση σοβαρής, υπεύθυνης και δημιουργικής αντιπολίτευσης, να ξαναβρεί την περπατησιά της επαναδιατυπώνοντας ξεκάθαρα το ιδεολογικό της στίγμα και σε ποιους απευθύνεται χωρίς λαϊκισμούς και υποσχεσιολογίες, και με οδηγό πάντα την αλήθεια, τον πολιτικό ρεαλισμό και την κοινωνική δικαιοσύνη να επιχειρήσει να επανασυνδέσει τις σχέσεις της με την κοινωνία χωρίς να ξεχνά ότι για να φτιάξεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Αν αυτό, για να προκύψει, χρειάζεται, προηγουμένως, πραγματοποίηση συνεδρίου, να γίνει συνέδριο το συντομότερο δυνατό.
Επειδή, όμως, τα συνέδρια, για να είναι ουσιαστικά και όχι ευκαιρίες για δημόσιες σχέσεις, χρειάζονται καλή και χρονοβόρα διαδικασία και οι καιροί ου μενετοί, μέχρι αυτό να προετοιμασθεί, πρέπει ο νέος αρχηγός και το επιτελείο του άμα τη αναλήψη των καθηκόντων του, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, να έχει στο νου του και τα παρακάτω:
Πρέπει, πάση θυσία , ν’ αντιμετωπισθεί η ιδεολογική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς γενικότερα και οι νεοδημοκράτες όχι μόνο να πάψουν να ντρέπονται για το κόμμα τους, παρόλο που τόσο πολλά προσέφερε στη χώρα, αλλά και να πιστέψουν ότι αυτή τη φορά διδάχθηκε απ’ τα λάθη του και είναι αποφασισμένο να προχωρήσει μπροστά αφήνοντας πίσω του ό,τι κακό κουβαλούσε στην πλάτη του κρατώντας ψηλά και χωρίς άλλους συμβιβασμούς τη σημαία της κάθαρσης, της πάταξης της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής.
Πρέπει, ακόμη, να βοηθήσει το λαό να καταλάβει ότι το να σκέπτεται σοσιαλιστικά και να θέλει να ζει καπιταλιστικά οδηγεί σε αδιέξοδα, σαν τα σημερινά, και να εξηγήσει με ποιες προϋποθέσεις μπορούν να συνυπάρξουν και να αποδώσουν και ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας.
Για το σκοπό αυτό πρέπει με οδηγό την αξιολόγηση και την αξιοκρατία, να απαλλαγεί μια για πάντα απ’ την παπανδρεϊκή αντίληψη διαχωρισμού των ελλήνων σε δικούς μας και δικούς τους, να σταματήσει να πασοκίζει και να δίνει συγχωροχάρτι στις πασοκικές ανομίες του παρελθόντος. Γιατί, κακά τα ψέματα, η αναγκαστική, όπως εξελίχθησαν τα πράγματα, συγκυβέρνηση ΝΔ κ ΠΑΣΟΚ είχε σαν συνέπεια να φορτωθεί η ΝΔ λάθη του παρελθόντος, που δεν της ανήκουν, και να δώσει άφεση αμαρτιών σε πρόσωπα, που άξιζαν τιμωρία.
Πρέπει, τέλος, η ΝΔ και ο αρχηγός της να εργασθεί προς την κατεύθυνση επανασυσπείρωσης όλων των δυνάμεων της κεντροδεξιάς, που αποδέχονται τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού, γιατί η πολυδιάσπασή της ειδικά σήμερα, αποτελεί πολυτέλεια.
Βαρύ, λοιπόν, πρόγραμμα περιμένει το νέο αρχηγό. Γι’ αυτό και θα πρέπει να ζητήσει και να εισπράξει τη βοήθεια όλων, όσων ανησυχούν για το μέλλον της παράταξης και του τόπου.
