Του Κώστα Γιαννούλα
" Τον Ιούνιο του 2012 εκλέχθηκα βουλευτής και υπέβαλα δήλωση «πόθεν έσχες» το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Η δήλωση αυτή ήταν πρώιμη και πιθανόν ατελής. Αντίθετα, η δήλωση, που υπέβαλα το Σεπτέμβριο του 2013, ήταν πλήρης και περιελάμβανε το επίμαχο ποσό". Αυτά, μεταξύ των άλλων, υποστήριξε απαντώντας στις αιτιάσεις των επικριτών του, ότι απέκρυψε ποσό ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ ο κ Γ.Σταθάκης, το «πόθεν έσχες» του οποίου ερευνάται απ' την επιτροπή ελέγχου της Βουλής.
Όσον αφορά τον καταλογισμό ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών, δε μας πέφτει λόγος αυτό θα το κρίνει η αρμόδια επιτροπή. Το θέμα αυτό, όμως, δεν είναι τόσο απλό, όσο παρουσιάζεται, από ορισμένους, για να σταματήσει εκεί έχει και άλλες προεκτάσεις και δημιουργεί πρόσθετα ερωτηματικά.
Πρώτα-πρώτα, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα η ευκολία με την οποία ο κ. Σταθάκης δηλώνει ότι ξέχασε να συμπεριλάβει στη δήλωσή του όχι ένα μικροποσό αλλά ένα ολόκληρο εκατομμύριο. Αβίαστα, λοιπόν, δημιουργείται το ερώτημα στραγάλια είναι τα εκατομμύρια, για να ξεχαστούν; Τόσο πολύ εξοικειωμένοι είναι κάποιοι μ' αυτά, την ώρα που πολλοί Έλληνες πολίτες δυσκολεύονται ή αδυνατούν ν' αντιμετωπίσουν τα προς το ζην με τους πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις της πείνας ή λόγω ανεργίας; Μήπως αυτός είναι ένας απ' τους λόγους, για τους οποίους οι χορτάτοι, δεν μπορούν να νιώσουν τους πεινασμένους;
Πέραν τούτου, αφού θυμήθηκε και συμπεριέλαβε το επίμαχο ποσό ένα χρόνο μετά την εκλογή του ως βουλευτής, πώς μπορεί, πλέον, να πείσει ότι δεν ξεχνούσε ως πολίτης εισοδήματα, όταν κατέθετε τις φορολογικές του δηλώσεις φοροδιαφεύγοντας;
Και επειδή κάποιοι ενοχλούνται, γιατί κόλλησε η βελόνα στην περίπτωση του κ. Σταθάκη, τη στιγμή που ο τόπος μας βρίθει από λαμόγια και φοροφυγάδες μεγάλου βεληνεκούς, σπεύδω απ’ την πλευρά μου να πω ότι ο κ. Σταθάκης δεν είναι ένας απλός πολίτης, ούτε καν ένας απλός βουλευτής. Είναι Υπουργός και μάλιστα Οικονομίας, έχει την ευθύνη των οικονομικών της χώρας σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία και μέχρι πρότινος έδειχνε προς τα έξω, ότι ήταν ένα απ' τα πιο μετριοπαθή και πιο σοβαρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια! όταν δίνει την εντύπωση, ότι αντιμετωπίζει τα του σπιτιού του, αν μη τι άλλο, με έναν τόσο επιπόλαιο και ανεύθυνο τρόπο, πώς μπορεί ο πολίτης μετά απ' αυτό το συμβάν, ν' αποκλείσει το ενδεχόμενο, ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα χειριστεί τις υπουργικές υποθέσεις;
Επί πλέον, ο ίδιος και το κόμμα, που ανήκει, συντηρούσαν επί χρόνια στην αντιπολίτευση το μύθο, ότι οι αριστεροί ούτε διαπλέκονται ούτε φοροδιαφεύγουν, εξασφαλίζοντας έτσι συγκριτικό ηθικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων, που άσκησαν εξουσία στο παρελθόν, τους οποίους και κατακεραύνωναν σηκώνοντας ψηλά το λάβαρο της κάθαρσης και της πάταξης της φοροδιαφυγής. Ο μύθος αυτός καθώς και τα περί κεφαλαίου και καπιταλιστών, που ρουφούν το αίμα των αδυνάτων, στην περίπτωση του κ . Σταθάκη και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που παίζουν με τα εκατομμύρια, άρχισε να ξεθωριάζει και να αποκαλύπτεται η αλήθεια, ότι το κεφάλαιο δεν έχει ιδεολογία.
Και κάτι ακόμα κλείνοντας αποδεικνύεται περίτρανα, για άλλη μια φορά, ότι για να ασχοληθεί κανείς με την πολιτική, πολύ δε περισσότερο για να εξελιχθεί σε ηγετικό κυβερνητικό στέλεχος πρώτης γραμμής, είτε δεξιός είναι - είτε αριστερός, πρέπει να διαθέτει μεγάλη περιουσία και κάμποσα εκατομμύρια. Διαφορετικά, μπορεί να είναι μονο νεροκουβαλητής και να τρέφεται μόνο με όνειρα απατηλά.
Γι΄ αυτό, σ’ όσους δε διαθέτουν τέτοια εφόδια, αν μη τι άλλο, ας τους επιτρέπεται, τουλάχιστον, να ομιλούν, να προτείνουν, και να σχολιάζουν ελεύθερα τα κακώς κείμενα. Είναι κι αυτό, προπάντων για τη δημοκρατία, κάτι σημαντικό.
