Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
Δηλαδή όταν λέμε «επιτροπή σοφών» τι εννοούμε;
Ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι ξεχειλίζουν από «σοφία». Ποια «σοφία»; Της μάθησης; Της εμπειρίας; Της ζωής; Τη Σοφία Βέμπο, μιας και έρχεται και η 28η Οκτωβρίου; Γιατί αν λάβουμε υπόψη το πόρισμα που έβγαλαν για το ασφαλιστικό δεν μπορεί να το πει κανείς και αποκύημα σοφίας! «Σοφιστείας», ενδεχομένως.
Το συμπέρασμα που μπορεί να συναγάγει από τις προτάσεις που έδωσαν στη δημοσιότητα είναι ότι δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Και βεβαίως ότι οι ίδιοι δεν είναι συνταξιούχοι, δεν τους ενδιαφέρει να πάρουν σύνταξη και ότι δεν έχουν καν συγγενείς συνταξιούχους στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Διότι αν είχαν και είχαν μπει στον κόπο να τους ρωτήσουν πέντε πράγματα, όλο και κάτι «σοφό» θα είχαν αρπάξει από αυτά που θα άκουγαν.
«Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απέθανε».
Αυτή είναι η γενική «λογική» πάνω στην οποία ξετύλιξαν όλη τη… σοφία τους για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο ασφαλιστικό σύστημα. Διότι εκεί ακριβώς το πάνε το πράγμα με αυτά που προτείνουν. Και αν ακόμη δεχθούμε ότι θα διασωθεί το ασφαλιστικό σύστημα (διότι και αυτό παίρνει πολύ νερό), οι συνταξιούχοι θα έχουν εξαθλιωθεί και εξολοθρευτεί σε βαθμό κακουργήματος. Οπότε, ναι. Άμα εκλείψουν οι συνταξιούχοι γιατί απλούστατα δεν θα μπορούν να επιβιώσουν, βεβαίως θα λυθεί το ασφαλιστικό από μόνο του. Εδώ μιλάμε όχι για τον «θάνατο του εμποράκου»-καλά αυτός έχει προ πολλού αποβιώσει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα-αλλά για τον «θάνατο του συνταξιούχου». Ο οποίος μάλιστα είναι και αργός και βασανιστικός γιατί είμαστε και… κορακοζώητοι τρομάρα μας! Ακόμη ένα πρόβλημα για τους «σοφούς» και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν αφήνουμε και γρήγορα τον μάταιο τούτο κόσμο να ελαφρύνει το σύστημα. Παρεμπιπτόντως γι’αυτό θέλουν να ανεβάσουν και τόσο το όριο ηλικίας. Σου λένε «αφού δεν πεθαίνουν νωρίς θα τους πεθάνουμε στη δουλειά να μην προλαβαίνουν να πολυβγαίνουν στη σύνταξη». Σοφά πράγματα!
Το εξοργιστικό της ιστορίας είτε προτείνεται από τους «σοφούς», είτε επιβάλλεται από τους δανειστές είναι άλλο:
Η παροχή συντάξεων αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση ως «φιλανθρωπία» και αναλόγως πόσο «φιλάνθρωπη» νιώθει ή τη... παίρνει να είναι, θα δίνει και από κάτι τις σε όσους δικαιούνται σύνταξη. Και, αγνοείται σκοπίμως και εντελώς το γεγονός ότι όλοι αυτοί που βγαίνουν στη σύνταξη ή τουλάχιστον οι περισσότεροι έχουν πληρώσει επί δεκαετίες του κόσμου τις εισφορές προκειμένου να πάρουν σύνταξη. Και σε εποχές-προ μνημονίων- που και οι ασφαλισμένοι αλλά και οι εργοδότες ήταν συνεπείς (οι περισσότεροι τέλος πάντων) απέναντι στα Ταμεία και κατέβαλαν τις εισφορές τους.
Δεν πρόκειται συνεπώς για κάποιους «τζαμπατζήδες» οι οποίοι πάνε να πάρουν σύνταξη αλλά γι’ αυτούς που πλήρωσαν για να εξασφαλίσουν μία σύνταξη και ορισμένοι πλήρωσαν αδρά επί χρόνια με σημαντικότατες κρατήσεις από τον μισθό τους. Αν οι κυβερνώντες ή οι κάποιες διοικήσεις ταμείων τα έκαναν μπάχαλο λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων και κακοδιαχείρισης αυτό δεν αποτελεί ευθύνη των ασφαλισμένων οι οποίοι καλούνται ως εύκολα θύματα, για μία ακόμη φορά να πληρώσουν τη νύφη. Δηλαδή πόσο «σοφό» και «δίκαιο» είναι όλο αυτό; Και εν πάση περιπτώσει αν έτσι θέλουν να το πάνε το πράγμα ας επιστρέψουν στους ασφαλισμένους τις εισφορές που έχουν πληρώσει για να πάρουν σύνταξη και μετά ας τους «χαρτζιλικώνουν», άμα θέλουν, για να παίρνουν πασατέμπο.
Ξαμολάει λοιπόν η Κυβέρνηση τους «σοφούς» και… όποιον πάρει ο Χάρος.
Και μετά βγαίνουν οι «σοφοί» και παραπονιούνται ότι δέχονται απειλές κατά της ζωής τους. Μα αυτοί με αυτά που προτείνουν «απειλούν» την επιβίωση τόσων πολλών που δεν μπορών να τους μετρήσουν. Όχι βεβαίως ότι αυτό «δικαιολογεί» τον καθένα να παίρνει και να «απειλεί». Αλλά για σκεφτείτε ότι και αυτός ο «καθένας» βρίσκεται σε απελπισία από αυτά που ακούει ότι πρόκειται να του συμβούν (ενώ ήδη έχει περάσει των παθών του τον τάραχο με δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων) και κάπως θέλει να εκτονωθεί και κάπως να αντιδράσει για να νιώσει μία… ανακούφιση, μία ικανοποίηση, κάτι, τέλος πάντων!
Το «χαριτωμένο» της Ιστορίας ποιο είναι;
Ναι, ναι γιατί υπάρχει και… χαριτωμένο. Δημοσιοποιείται το πόρισμα της επιτροπής σοφών (λέμε τώρα) για το ασφαλιστικό προκειμένου να μπει σε διαβούλευση, γίνεται μία γενική χλαπαταγή (αναμενόμενη άλλωστε) και βγαίνουν οι της Κυβέρνησης και λένε: «Ναι αλλά εμείς δεν έχουμε καμία σχέση. Δεν είπαμε ότι θα εφαρμόσουμε ό,τι προτείνει το πόρισμα, θα το συζητήσουμε και θα δούμε». Δηλαδή τι κάνουν; Στην πραγματικότητα χρησιμοποιούν ως «λαγούς» τους «σοφούς» και το πόρισμά τους, προκειμένου να… κόψουν αντιδράσεις. Να μετρήσουν. Να δουν μέχρι «πού» μπορούν να πάνε και από ποιο σημείο και μετά κινδυνεύουν να φάνε πολύ… ξύλο και αναλόγως να κινηθούν, πλην όμως… Πλην όμως, ξεχνάνε μαζί με τόσα άλλα, και εκείνη τη λαϊκή σοφία-αφού το ‘χουμε ρίξει στις σοφίες γενικώς- η οποία λέει: «Λαγός τη φτέρη έσειε κακό της κεφαλής του».
