Του αρχιτέκτονα Χρήστου Τσόκανου
Με αφορμή τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα τη βιοκλιματική ανάπλαση της περιοχής του λόφου του Φρουρίου, να σημειώσω τα εξής:
Η αναβάθμιση του δημόσιου χώρου στη σύγχρονη πόλη πρέπει να έχει στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ένα από τα εργαλεία υλοποίησης είναι η βιοκλιματική ανάπλαση ευρύτερων περιοχών.
Για την υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων απαιτείται ο εντοπισμός περιοχών (αστικές θερμικές νησίδες) με έντονη θερμική δυσφορία οφειλόμενη σε παράγοντες ,όπως εκπομπή θερμότητας απ' τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, έλλειψη πρασίνου, έντονη απορρόφηση ηλιακής ακτινοβολίας και αντανάκλαση της κλπ. Οι περιοχές αυτές είναι κατά κανόνα ο κεντρικός τομέας της πόλης.
Στην περίπτωση της δήθεν βιοκλιματικής ανάπλασης της περιοχής του λόφου του Φρουρίου έγινε αυθαίρετη επιλογή της περιοχής επέμβασης (όπως παραδέχτηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο)και εκπονήθηκε μια μελέτη με πολλές αστοχίες τόσο στις πολιτικές όσο και στις κατασκευαστικές επιλογές, με στρεβλές διαδικασίες στην εκπόνηση και έγκριση των μελετών.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά:
Γιατί παρακάμφθηκε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε ένα τόσο σημαντικό έργο; Γιατί δεν υπάρχει εγκεκριμένη στατική μελέτη; Γιατί δεν την υπογράφει ο μελετητής; (τη στιγμή που υπογράφει μέχρι και ο σχεδιαστής των αρχιτεκτονικών!). Όλα αυτά είναι νομότυπα, ηθικά όμως;
Γιατί εφαρμόζεται μια μελέτη που είναι ριζικά διαφορετική από την εγκεκριμένη από την αρχαιολογία και αρχιτεκτονική επιτροπή; (ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό απλώς παράνομο).
Γιατί κατευθύνονται τόσοι πόροι με στόχο τη μείωση της θερμοκρασίας (sic) στο Φρούριο και αγνοήθηκε η ευρύτερη περιοχή του κέντρου που παρουσιάζει έντονα το φαινόμενο της θερμικής νησίδας; Η δικαιολογία ότι έτσι χρηματοδοτήθηκε η ανάπλαση της περιοχής είναι έωλη γιατί θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί με ηπιότερες επεμβάσεις, όπως 2 πιλοτικά έργα που κατασκευάστηκαν: Πάρκο Φλοίσβου Π. Φάληρο (μείωση κατ 4ο C) . 2ον:οδ.Αγ.Ιωάννου Αγ. Παρασκευής με ψυχρά υλικά και φύτευση.
Επίσης ο κεντρικός τομέας πόλεων όπως Θεσσαλονίκη (105.000m2), Δ. Παύλου Μελά (60.000 m2), ΘΗΒΑ (21.000 m2), Σέρρες (14 οικοδομικά τετράγωνα)κλπ έχουν ενταχτεί σε προγράμματα βιοκλιματικής αναβάθμισης.
Και ορισμένες απορίες σχετικά με τη μελέτη:
Έχει εκτιμηθεί η περιβαλλοντική συμπεριφορά των μεταλλικών κατασκευών (σκουρόχρωμο χρώμα βαφής μη αποδεκτό από τις προδιαγραφές ,τόνοι μετάλλου που θα θερμαίνονται σε υψηλές θερμοκρασίες ,τοποθέτηση δεκάδων μεταλλικών απολήξεων στο υψηλότερο σημείο της πόλης με απρόβλεπτη συμπεριφορά σε πτώση κεραυνών)
Έχει εκτιμηθεί εάν θα υπάρχει ηχητική ρύπανση από τον θόρυβο του ανέμου ανάμεσα από τα σκίαστρα; Έχει εκτιμηθεί το φαινόμενο της θάμπωσης από τη χρήση μόνο λευκών επιφανειών σε όλη την επιφάνεια ανάπλασης;
Τι σκίαση προσφέρουν στο δρόμο του Αγ. Αχιλλίου (ανάμεσα στα δέντρα) και ποια η χρησιμότητα π.χ. της σκίασης στο συγκεκριμένο κομμάτι τον χειμώνα;
Τα σκίαστρα στη Μ. Αμβροσίου ρίχνουν τη σκιά είτε στο πάρκο είτε στον αρχαιολογικό χώρο και στο συγκεκριμένο τμήμα (έκτασης περίπου 1500 m2) υπάρχουν θέσεις για 15 δένδρα (1 κάθε 150,00 m2). Να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τη μελέτη το πράσινο αυξάνεται μόνο κατά 7%.
Όσον αφορά τις προτάσεις η μόνη αντιπρόταση είναι: αποξήλωση των τμημάτων που αγκαλιάζουν το αρχαίο θέατρο και το άλογο και αντικατάσταση τους με ελαφρότερες κατασκευές με περισσότερη φύτευση.
