Πρώτη σκέψη. Οφείλεται τιμή και αναγνώριση της αξίας εκείνων των εκπαιδευτικών, στα δημόσια ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, που αντέχουν και εργάζονται για να κρατηθεί η όποια ποιότητα απόμεινε στα ταλαιπωρημένα Ιδρύματα.
Δεύτερη σκέψη. Μια πρόσθετη αξιακή διάκριση δικαιούνται όσοι από αυτούς ΚΑΙ ερευνούν ΚΑΙ καινοτομούν ΚΑΙ-κυρίως-δεν... «νογάνε» από δυσκολίες και εμπόδια ΚΑΙ τραβούν μπροστά!
Τρίτη σκέψη. Ειδική αναφορά σ’ αυτούς που λειτουργούν και στηρίζουν τα ανοιχτά ψηφιακά μαθήματα, στο Διαδίκτυο, τα οποία είναι ελεύθερα προσβάσιμα και δωρεάν, με βιντεοσκοπήσεις. Μέχρι τώρα έχουν αναρτηθεί 1928 μαθήματα, από 25 ακαδημαϊκά ιδρύματα, στα οποία εμπλέκονται 2013 εκπαιδευτικοί. Αυτά τα ανοιχτά μαθήματα δεν οδηγούν στη χορήγηση κάποιου πιστοποιητικού και δεν έχουν την συνεχή υποστήριξη των διδασκόντων (εφημερίδες).
Εδώ ξεπηδάει η... «Αντί-Θέση». Πάλι από τις εφημερίδες. Μαθαίνουμε, λοιπόν, από ρεπορτάζ του έγκυρου κ. Λακασά, ότι ο κ. Δημήτρης Μπερτσιμάς, καθηγητής του ΜΙΤ και πρόεδρος (ακόμα...) του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκει ψηφιακά το μάθημα The Analytics Edge (Σημείωση γράφοντος: μακάρι να ήξερα τι σημαίνει ακόμα και ο τίτλος...) και το παρακολούθησαν, παγκοσμίως, περισσότεροι από 100.000 ενδιαφερόμενοι. Είχε ξεκινήσει το 2014 με 38.000 χιλιάδες! Το μάθημα γίνεται διαμέσου της δικτυακής πλατφόρμας edX, στην οποία μετέχουν πανεπιστήμια όλου του κόσμου και, μεταξύ άλλων, το Χάρβαρντ και η Σορβόννη. Έτσι προσφέρονται ‘Μαζικά Ελεύθερα Διαδικτυακά Μαθήματα’ ή MOOCs (Massive Online Open Courses). Το μάθημα του κ. Μπερτσιμά διαρκεί 12 εβδομάδες, έχει ανηρτημένες διαλέξεις κάθε εβδομάδα (δύο), προβλέπει εργασία στο σπίτι, επικοινωνία μεταξύ φοιτητών και διδασκόντων, διαγωνίσματα και τελικές εξετάσεις που οδηγούν σε πιστοποιητικό (μόνο με 100 dollars).
Οι λεπτομέρειες του θέματος παρατέθηκαν για να γίνει πιο προσιτό, από τον υπομονετικό αναγνώστη, ότι: α) είναι απίστευτη η ταχύτητα εξέλιξης της τεχνολογίας, αλλά και η ταχύτητα παλαίωσης των γνώσεων που διαθέτουμε β) είναι επιθετική η απαίτηση όλο και πιο εξειδικευμένων γνώσεων, γ) είναι κάθε μέρα και πιο ελεύθερη και ανοιχτή η πρόσβαση σε προχωρημένες γνώσεις, και δ) ότι είναι σαρωτική η μετακίνηση, παγκοσμίως, επαγγελματιών με πολύ υψηλή ειδίκευση.
Κάνοντας, αναπόφευκτα, μια σύγκριση με τα δικά μας, αρχίζει να χαράζει ένα δύσθυμο κυριακάτικο πρωινό. Κάτι που δεν είναι στις προθέσεις του γράφοντος. Το αντίθετο μάλιστα. Γι’ αυτό προτείνονται δυο...διέξοδοι. Η μια ελαφρά και η άλλη ανάλαφρη.
Ας χαρούμε, λοιπόν, τους νέους μας άρχοντες στο Υπουργείο Παιδείας κλπ. Τον μαρξιστικό ογκόλιθο (κ. Μπαλτά) αντικαθιστά το αναθεωρητικό παγόβουνο (κ. Φίλης). Ο κ. Γαβριηλίδης, ο οποίος φημολογείται ότι θα αναλάμβανε το Υπουργείο, φρόνιμα σκεπτόμενος το αρνήθηκε, ίσως για να αποτελειώσει, αν δεν την τέλειωσε, τη διδακτορική του διατριβή. Ένας (και) ποιητής (κ.Κουράκης) αντικαταστάθηκε από έναν θεατράνθρωπο (κ. Πελεγρίνη). Και, ενισχυτικά, ανέλαβε και η κ. Σια Αναγνωστοπούλου, η οποία από την πρώτη μέρα, με μια ανέμελη δήλωσή της για τα Θρησκευτικά, κέρδισε το τηλεοπτικό δεκάλεπτο αναγνωρισιμότητας. Θα κοπιάσει, όμως να περάσει τον νόμο που καταργεί το Συμβούλιο Ιδρύματος, με πρόεδρο τον κ. Μπερτσιμά, για το οποίο και η ίδια είχε υποβάλει αίτηση συμμετοχής...Βέβαια, οφείλουμε να σκεφτούμε μια εναλλακτική θέαση, αν στη θέση της ήταν λ.χ. ο κύριος Γιακουμάτος...
Αχ, κ. Μπερτσιμά, μη μας προκαλείς πια με την τόση αξία σου και την τόση φιλοπατρία σου!...Άσε τους ανθρώπους να ζήσουν στον δικό τους κόσμο!...
Ελπίζεται ότι ενισχυτική της καλής διάθεσης είναι και η ανάλαφρη ιστοριούλα που ακολουθεί, προϊόν στοιχειώδους e-μάθησης...Και έχει να κάνει με έναν ηλεκτρονικό τεχνικό, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα, σε κομπιούτερ μεγάλης εταιρείας. Και μάλιστα επειγόντως γιατί είχε παραλύσει η λειτουργία της. Ο ειδικός, λοιπόν, έκανε κάποιους ελέγχους, έκλεισε τη συσκευή, έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό κατσαβιδάκι και γύρισε μια μικρή βιδούλα κατά μισή στροφή. Το πρόβλημα λύθηκε, όπως διαπιστώθηκε μόλις ξανάνοιξε τη συσκευή.
Ενθουσιασμένος ο γενικός διευθυντής της επιχείρησης ρώτησε αμέσως τον τεχνικό πόσο κάνει ο κόπος του. «Χίλια ευρώ» ήταν η απάντησή του. «Μα, όλη η συσκευή μας κόστισε 10.000! Και μου ζητάτε 1000 ευρώ για μια βίδα; Για να σας πληρώσω θα ήθελα να μου φέρετε αύριο αναλυτικό τιμολόγιο της εργασίας σας». Πραγματικά, την επομένη ο κ. Γενικός πήρε ένα τιμολόγιο στο οποίο έγραφε:
-Αμοιβή, για το στρίψιμο της βίδας, ένα (1) ευρώ.
-Αμοιβή, για τη γνώση ποιάν βίδα πρέπει να στρίψεις, 999 ευρώ.
Ο τεχνικός πληρώθηκε αμέσως και έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα καθώς γνωριζόμαστε με την e-μάθηση.
xatzis@hotmail.com
