Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Μάρδα είναι πρωτόγνωρη στην ελληνική πολιτική σκηνή... Όχι, για τους λόγους που περιγράφει στην, εναντίον του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, ανακοίνωσή του, το ΠΑΣΟΚ (ότι δηλαδή, πέρασε από το γραφείο του Άκη Τσοχατζόπουλου, στο «Ποτάμι» κι από εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ), αλλά για τον ερασιτεχνισμό που τον διακρίνει, όταν σπεύδει ν’ αποκρούσει τις όποιες κατηγορίες του απευθύνει ή ο Τύπος ή οι πολιτικοί του αντίπαλοι...
ΟΣΟΙ το βράδυ της Τετάρτης τον άκουσαν στην εκπομπή της Τρέμη και του Ευαγγελάτου στο MEGA να δίνει τις εξηγήσεις του για το περίφημο έμβασμα των 80.000 ευρώ στο Βέλγιο, θα πρέπει να έμειναν ενεοί από τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησε να αντιμετωπίσει τα καταγγελλόμενα: έβγαλα, πράγματι – ομολόγησε – τα χρήματα στο Βέλγιο, για να χρηματοδοτήσω το μεταπτυχιακό της κόρης μου... «Πότε, έγινε αυτό;» ρωτήθηκε... «Κοντά στον Φλεβάρη» απάντησε με σιγουριά... «Η κόρη σας είναι τώρα στο εξωτερικό και κάνει το μεταπτυχιακό της;» ρωτήθηκε... «Όχι»! απάντησε... «Δεν πέρασε τις εξετάσεις, όπως περιμέναμε, παρέμεινε στην Ελλάδα και θα πάει σε λίγο καιρό»...
ΚΑΛΗ τη πίστει, και αν έχεις δεχθεί ότι τα στελέχη της νέας κυβέρνησης αντιπροσωπεύουν ένα «άλλο ήθος» και ότι βάλλονται από τα «συστημικά μέσα», αποδέχεσαι ως λογικά όσα περιέγραψε ο υπουργός: ότι δηλαδή, έβγαλε τα λεφτά για το μεταπτυχιακό της κόρης του, πριν αυτή ολοκληρώσει τις σπουδές της... Κι ότι το ποσό που περιέγραψε ο ίδιος («τριάντα με σαράντα χιλιάδες ευρώ») είναι αυτό με το οποίο αντιμετωπίζονται τα έξοδα ενός μεταπτυχιακού... Με λίγη καλή προσπάθεια, αποδέχεσαι επίσης, ότι ο συνήθης τρόπος χρηματοδότησης ενός μεταπτυχιακού από την πλευρά ενός μέσου γονέος, είναι να βγάλει ΟΛΑ τα χρήματα που χρειάζονται για ένα μεταπτυχιακό (προκαταβολικά για δύο χρόνια!), πριν ακόμη πάρει το πτυχίο η κόρη του!... Όσο καλοπροαίρετος κι αν είσαι όμως, δεν είναι δυνατόν να δεχθείς ότι ένας υπουργός που καταγγέλλεται, πριν απαντήσει δημοσίως, δεν έχει φροντίσει να θυμάται πόσα ακριβώς χρήματα έβγαλε («τριάντα με σαράντα χιλιάδες ευρώ») και κυρίως πότε τα έβγαλε...
... ΓΙΑΤΙ, τη στιγμή που βεβαίωνε ότι τα χρήματα τα έβγαλε στο εξωτερικό όταν ήταν «ακόμη εκτός κυβέρνησης» και προσδιόριζε χρονικά την ημερομηνία «πάρα πολύ κοντά στον Φλεβάρη», δεχόταν την παρατήρηση της καλεσμένης της εκπομπής, δημοσιογράφου Χριστίνας Κοραή, ότι, το ίδιο πρωί, σε άλλο κανάλι (Antenna) ισχυριζόταν ότι η μεταφορά των επίδικων χρημάτων «έγινε Οκτώβρη – Νοέμβρη»!... «Πράγματι, είπα το πρωί ότι έγινε Οκτώβρη – Νοέμβρη η μεταφορά των χρημάτων, αλλά δεν θυμόμουν καλά... » ήταν η απάντηση του υπουργού!...
ΟΣΟ καλοπροαίρετος λοιπόν κι αν είναι κάποιος, δεν είναι εύκολο ν’ αποδεχθεί ότι ένας υπουργός:
α) Δεν θυμάται πόσα λεφτά έβγαλε...
β) Δεν θυμάται πότε τα έβγαλε...
γ) Δύο εικοσιτετράωρα μετά τις εναντίον του καταγγελίες, δεν έχει αναζητήσει τα εξτρέ για να θυμηθεί πόσα έβγαλε και πότε τα έβγαλε...
δ) Δηλώνει ότι σε εποχή κρίσης έβγαλε πριν ακόμη η κόρη του πάρει πτυχίο, ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ, ΟΛΟΚΛΗΡΟ το ποσό που χρειάζεται για μια διετή μεταπτυχιακή φοίτηση!...
ΜΕΤΑ απ’ όλα αυτά, δεν απαιτείται παρά στοιχειώδης νοημοσύνη για να καταλάβει κάποιος, ότι, ο υπουργός έκανε ό, τι ακριβώς ο καθένας από εμάς, που συνολικά από τον Δεκέμβριο ως σήμερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, «σηκώσαμε» 35 εκατομμύρια ευρώ από τις τράπεζες και τα τοποθετήσαμε είτε σε θυρίδες, είτε σε χύτρες ταχύτητας και στρώματα, είτε τα στείλαμε στο εξωτερικό... Δεν είναι κακό: η αβεβαιότητα λειτουργεί σε όλους το ίδιο: υπουργούς και κοινούς θνητούς...
ΟΜΩΣ, κακό είναι, αντί να ομολογήσει ο υπουργός ότι είναι ένας από εμάς (με τους φόβους του, τις ανασφάλειές του, την ανάγκη να θωρακίσει την όποια περιουσία του), να καταφεύγει σε δικαιολογίες που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα, καθώς δείχνει ότι στερείται της δυνατότητας να υπερασπιστεί με λογικοφανή επιχειρήματα τον εαυτό του και να τον προστατέψει από την προφανή κατηγορία ό,τι πρώτος έσπευσε να σώσει τα χρήματά του την ώρα που διαβεβαίωνε ότι δεν υπήρχε κίνδυνος Grexit ... Τουτέστιν: ακόμη κι αν πράγματι, ο κ. Μάρδας έβγαλε στο εξωτερικό προκαταβολικά τα χρήματα που θα χρειαζόταν για διετείς μεταπτυχιακές σπουδές η κόρη του που δεν τελείωσε ακόμη το πανεπιστήμιο, θα έπρεπε ν’ αναθέσει σε δικηγόρο την υπεράσπισή του για να μας πείσει... Λογικά, θα έπρεπε ν’ αναθέσει σε οικονομολόγο και το χαρτοφυλάκιο που τού ανέθεσε ο πρωθυπουργός, γιατί αν έχει τη συνήθεια να καταθέτει προκαταβολικά το σύνολο των χρημάτων κάθε πιθανής μελλοντικής υποχρέωσής του, δεν κάνει για το υπουργείο των Οικονομικών, μιας «δεν πληρώνω» κυβέρνησης...
