* Του Αστ. Ροντούλη, βουλευτή ΛΑΟΣ
Στις 27 και 28 Ιουνίου στην Κέρκυρα θα πραγματοποιηθεί το άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), την προεδρία του οποίου έχει για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα η Ελλάδα. Αυτή η άτυπη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των 56 χωρών του ΟΑΣΕ θα μπορούσε να είναι μια καλή ευκαιρία για τη χώρα μας, για να προωθηθεί η επίλυση κρίσιμων εθνικών ζητημάτων.
Όμως, έναντι κάθε θετικής προσδοκίας, η Σύνοδος της Κέρκυρας θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των Ελλήνων ως μία μεγάλη διπλωματική ήττα. Και αυτό γιατί με μια πρωτοφανή προσωπική απόφαση η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη έδωσε εντολή στις αρμόδιες ελληνικές αρχές να αποδεχθούν, κατ' εξαίρεση, την προσγείωση του κρατικού αεροσκάφους των Σκοπίων, που μεταφέρει τον υπουργό Εξωτερικών Α. Μιλοσόσκι και φέρει πάνω του τα σύμβολα και τα διακριτικά της επονομαζόμενης από τους Σκοπιανούς «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Συνεπώς, το Σκοπιανό αεροσκάφος θα λάβει άδεια προσγείωσης στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας με έγγραφα (Flight Plan) από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των Σκοπίων, που θα αναφέρονται στο κράτος της δήθεν «Μακεδονίας».
Η απόφαση αυτή της κυρίας Μπακογιάννη είναι ένα τεράστιο λάθος για τους εξής λόγους:
Πρώτον, προσβάλλει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, διότι επ’ ευκαιρία πολιτιστικής εκδήλωσης της UNESCO που είχε γίνει στο Ζάππειο τον Ιούνιο του 2008, υπό την αιγίδα του κ. Κάρολου Παπούλια, δεν επετράπη η προσγείωση στην Αθήνα του ίδιου αεροσκάφους, μολονότι θα μετέφερε τον τότε Πρόεδρο των Σκοπίων κ. Τσερβενκόφσκι.
Δεύτερον, σε μια χρονική περίοδο που οι συνομιλίες για το Σκοπιανό μπαίνουν σε μια φάση ευαίσθητων διπλωματικών χειρισμών, το μήνυμα που στέλνει η ελληνική πλευρά, τόσο προς τα Σκόπια όσο και προς τα υπόλοιπα κράτη της διεθνούς κοινότητας, είναι ότι δεν έχουμε μία σταθερή θέση για το ζήτημα του ονόματος, αλλά ότι είμαστε διατεθειμένοι να προβούμε σε σοβαρές υποχωρήσεις.
Τρίτον, η ίδια η προσγείωση του αεροσκάφους αποτελεί de facto αναγνώριση του συνταγματικού ονόματος των Σκοπίων και είναι στα όρια της de jure αναγνώρισης.
Δυστυχώς, η πολιτική αυτή της κυρίας Μπακογιάννη αποτελεί μία συνειδητή επιλογή της Κυβέρνησης Καραμανλή, αφού ο Πρωθυπουργός με δηλώσεις του κάλυψε πλήρως τους χειρισμούς που έγιναν στο εν λόγω ζήτημα από την Υπουργό Εξωτερικών.
Λογικά, λοιπόν, ο κάθε εχέφρων πολίτης μπορεί να καταλήξει στα εξής δύο συμπεράσματα: Είτε ο Πρωθυπουργός είναι όμηρος της κυρίας Μπακογιάννη και στηρίζει τις αποφάσεις της, ακόμη και αν αυτές είναι καταφανώς λανθασμένες, είτε το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών υποχωρεί άτακτα, επειδή δεν διαθέτει το σθένος και την πολιτική βούληση να αντιταχθεί σε πιέσεις εξωτερικών παραγόντων.
Όποια περίπτωση και αν διαλέξει κανείς ένα είναι σίγουρο. Οι οποιεσδήποτε «μάχες» δοθούν από ’δω και πέρα για το όνομα των Σκοπίων θα είναι προσχηματικές και μόνον με επικοινωνιακή στόχευση, εφόσον το ζήτημα ουσιαστικά θα επιλυθεί με μείζονες υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, που εγγίζουν τα όρια του εθνικού ενδοτισμού.
