Παραδοξότητα πρώτη: Η Τουρκία, μια χώρα που με την ανοχή και την παρότρυνση όλων των τότε μεγάλων δυνάμεων και κυρίως με την απόλυτη κάλυψη των Αγγλοαμερικανών, διενήργησε εισβολή και κατέχει εδώ και 35 συναπτά έτη το 37% του εδάφους μιας ανεξάρτητης χώρας, πλήρους μέλους όλων των Διεθνών οργανισμών, αντί να κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου και να απολογείται για τα εγκλήματα που διέπραξε και εξακολουθεί να διαπράττει, βρίσκεται αυτόν τον καιρό στην προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.! Η Τουρκία που με τη χρήση βίας εναντίον ενός κυρίαρχου κράτους - μέλους του Ο.Η.Ε. και παρά τις πολλές καταδικαστικές αποφάσεις εγκαθίδρυσε ένα παράνομο καθεστώς στην περιοχή της Κύπρου. Για όσους έχουν ασθενή μνήμη, θυμίζουμε πως το Συμβούλιο Ασφαλείας, του οποίου αυτό το διάστημα προεδρεύει η Τουρκία, καταδίκασε και την εισβολή και την κατοχή, αλλά και την αποσχιστική οντότητα ως άκυρη στα ψηφίσματα 541 (1983) και 550 (1984). Η επιμονή της Τουρκίας στη διχοτόμηση της Κύπρου και η πολυποίκιλη επιθετική δράση της καταδεικνύουν ανάγλυφα για το ποιος ευθύνεται για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.
Παραδοξότητα δεύτερη: Τούρκος αξιωματικός είναι ήδη διοικητής στην καρδιά του στρατιωτικού κορμού των ενόπλων δυνάμεων της πατρίδας μας! Στον πιο ευαίσθητο στρατιωτικό χώρο από τον οποίο σχεδιάζονται και εκτελούνται όλες οι επιχειρήσεις αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού. Ένας Τούρκος ανώτατος αξιωματικός, φυτευτός στον πιο νευραλγικό χώρο του στρατιωτικού μας οικοδομήματος! Με τους επαΐοντες να προσπαθούν να μας αποδείξουν πως αυτό δεν συνιστά κανενός είδους εθνική υποχώρηση, ούτε και παραπέμπει σε κανενός είδους συνδιαχείρηση στο Αιγαίο. Κάτι που ασφαλώς κανένα δεν πείθει. Τρανή απόδειξη, οι πανηγυρισμοί του τουρκικού Τύπου που φιλοξενεί τις απόψεις των Τούρκων ειδικών. Και πώς να είναι διαφορετικά βέβαια, αφού ένας δικός τους άνθρωπος θα μπορεί να παρακολουθεί όλες τις ελληνικές κινήσεις αποτροπής και αναχαίτισης των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών που παραβιάζουν καθημερινώς τον ελληνικό εναέριο χώρο. Και μη μου πείτε πως υπάρχει έστω και ένας Τούρκος στρατηγός που να θέτει το συμμαχικό συμφέρον υπεράνω του εθνικού.
Παραδοξότητα τρίτη: Πολεμικά πλοία της Τουρκίας με τη συνοδεία τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών παρενοχλούν πλοία που έχει μισθώσει η Κυπριακή Δημοκρατία, με στόχο να σταματήσει δια πυρός και σιδήρου κάθε προσπάθεια της Κύπρου στην αναζήτηση υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη. Η Τουρκία που ενώ από τη μια λειτουργεί σαν πειρατής, από την άλλη απαιτεί από την Κυπριακή Δημοκρατία (θύμα της δικής της επεκτατικής πολιτικής) και την Ελληνική Δημοκρατία, που καθημερινά ζει στο πετσί της τη θανάσιμη απειλή της, να προσυπογράψουν χωρίς όρους την ένταξή της στη μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια!
Παραδοξότητα τέταρτη: Η κυβέρνηση της Λευκωσίας κάνει το ψόφιο κοριό για τη δράση των βρετανικών βάσεων του θανάτου σε κυπριακό έδαφος. Μιλάμε για τους χθεσινούς Κύπριους προοδευτικούς-κομμουνιστές, με το σφυροδρέπανο και τον Τσε στο στήθος, που κατηγορούσαν στους ψευτοεθνικόφρονες (ο χαρακτηρισμός δικός τους), για μειοδοσία και παράδοση στους Αγγλοαμερικανούς. Η αριστερή κυβέρνηση της Λευκωσίας, που όλα τα προηγούμενα χρόνια συμβούλευε και καθοδηγούσε τον λαό (ασχέτως φυσικά αν πολλοί από αυτούς τα ψώνια τους τα έκαναν στο Λονδίνο), πώς να μην προσκυνά και να μην υποτάσσεται στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό.
Κοντά σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το θέμα του Κούρδου ηγέτη του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡΚΚ), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος ύστερα από δέκα χρόνια παραμονής στα τουρκικά μπουντρούμια, μας κατηγορεί ευθέως ότι εμείς τον προδώσαμε και τον παραδώσαμε στους Τούρκους...
a.avgoustis@hotmail.com
