«Μη μου πείτε ότι μένετε αδιάφοροι στις αποκαλυπτικές καλοκαιρινές εμφανίσεις των νεαρών γυναικών, γιατί δεν θα σας πιστέψω. Δεν είμαι σεμνότυφος αλλά νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια το ’χουν παρακάνει. Άλλωστε είναι θέμα αισθητικής ή καλού γούστου αν θέλετε. Δεν μιλάμε πλέον για ντύσιμο αλλά για γδύσιμο κανονικό. Με τις πρώτες ζέστες κοριτσόπουλα και νεαρές κυρίες, αλλά και πιο ώριμες, που προσπαθούν να φανούν έτσι πιο νέες, τα πετούν όλα και κυκλοφορούν μάλλον μισόγυμνες, κατά επιεική έκφραση! Φυσικά δεν εννοώ τις εμφανίσεις στις παραλίες, αλλά την καθημερινή κίνηση στους δρόμους της πόλης.
Λένε ότι η Λάρισα έχει ωραίες γυναίκες. Κάντε μια βόλτα στο κέντρο της τώρα το καλοκαίρι και θα το διαπιστώσετε. Αν προσθέσετε και την εντύπωση που προκαλούν οι γυμνές εμφανίσεις τότε έχουμε να κάνουμε με πασαρέλα! Κάθε πεζόδρομος, κάθε πλατεία, κάθε εμπορικός δρόμος μετατρέπεται σε γέφυρα της ομορφιάς...».
Τάδε εφη φίλος προς ανδροπαρέα και η ομήγυρις συμφώνησε ανεπιφύλακτα.
Είναι γεγονός άλλωστε και το διαπιστώνουμε κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, ότι αργά αλλά σταθερά, πότε με έρπουσα «υπουλότητα» και πότε με κραυγαλέο θράσος, εισπηδούν στην καθημερινή μας ζωή τα «καινά δαιμόνια» που τείνουν να ανατρέψουν κοινωνικούς θεσμούς και αρχές κοινωνικής ηθικής καθιερωμένους, καθαγιασμένους και παντοδύναμους επί αιώνες.
Προηγήθηκε η εισβολή του σεξ, θεαματική, ελευθεριάζουσα, διονυσιακή, αθυρόστομη, υπερτολμηρή. Μια εισβολή νικηφόρα. Στο χρηματιστήριο της γύμνιας των γυναικών οι «τιμές» πήραν τον ανήφορο σαν φυσική συνέπεια. Κι ανεβαίνουν συνεχώς. Την αποκάλυψη του γόνατος ακολούθησε η αποκάλυψη των μηρών και οι αποκαλύψεις συνεχίστηκαν με τα αβυσσαλέα ντεκολτέ, τα «καυτά σορτσάκια» τις διαφανείς αμφιέσεις – «ση θρού» τα έλεγαν κάποτε – και δεν συμμαζεύεται...
Υπακούουν στις επιταγές της μόδας; Ασφαλές το επιχείρημα. Απλούστατα ήταν προετοιμασμένες. Η λεγόμενη «αιδώς» είναι ανδρική εφεύρεση σκοπιμότητας.
Απόδειξη ότι στις γυμνικές εμφανίσεις πρωτοστατούν όχι οι ώριμες γυναίκες, οι πεπειραμένες, οι κυνικές, εκείνες που φιλοδοξούν να επιδείξουν αθέατα θέλγητρα. Είναι τα κοριτσόπουλα των δεκαπέντε, δεκαέξι και δεκαεφτά χρόνων. Είναι αγνά ακόμα, δεν έχουν κηλιδωθεί απο τις ασχήμιες της ζωής, βρίσκονται στο ωραίο ξεκίνημά τους και ζουν σε εξάρσεις. Κι όμως δεν διστάζουν να τα βγάλουν όλα!
Θαρρείς πως η επιθυμία της γύμνιας αποτελεί για τις κοπέλες της εποχής μας ένα ακατανίκητο ένστικτο. Είναι ηθικότατες, σοβαρές, συγκρατημένες, φιλόπονες και αξιοπρεπέστατες. Κι όμως δεν ντρέπονται να επιδείξουν τη γυμνότητά τους. Οι νέες μόδες που τα αφήνουν όλα σε κοινή θέα δεν έχουν καμιά σχέση με την περιβόητη «αιδώ», το ταλαίπωρο θύμα τόσων κακομεταχειρίσεων.
Η μόδα (αυτός ο μυστηριώδης άνεμος που φυσάει κάθε τόσο και που στην πραγματικότητα αποτελεί ένα παγκόσμιο πλέγμα κολοσσιαίων οικονομικών συμφερόντων, που ξεκινούν απο το συνοικιακό μαγαζάκι «νεωτερισμών» και φτάνουν ως τα βιομηχανικά μεγαθήρια) είναι απλώς το έναυσμα, η δικαιολογία, το πρόσχημα. Ό,τι επιβάλλει η μόδα παρουσιάζεται σαν κοινωνική επιταγή, σαν ευλαβικός λιβανωτός στη μεγάλη θεότητα.
Αλλά η μόδα δεν μπορεί ποτέ να επιβάλλει στην εποχή μας ό,τι είναι αντίθετο με την εσώτατη γυναικεία επιθυμία.
Τότε ποια είναι η εξήγηση του φαινομένου της γύμνιας; Διαφθορά της νεολαίας αναμφισβήτητα δεν είναι. Γυναικεία επιπολαιότητα δεν είναι. Επιβολή της μόδας δεν είναι. Πού οφείλεται λοιπόν;
Είναι ίσως η ενστικτώδης «ιδεολογία» των κοριτσιών. Αισθάνονται στο φυσικό τους στοιχείο. Έχουν επίγνωση ότι η ώρα της εφηβείας είναι η κορυφαία στιγμή του γυναικείου σώματος. Είδατε ποτέ ανθούς του Μαΐου να κρύβουν κάτω απο πέπλα χλωροφύλλης τα θεσπέσια έργα της φύσης; Τα πέταλα και τους στήμονες και τους ύπερους και των χρωμάτων την πανδαισία;
Έπειτα είναι και ο ερωτισμός. Υπάρχει κι αυτός. Διάχυτος, υπαινικτικός, αναπόφευκτος. Τα κοριτσόπουλά που κυκλοφορούν μισόγυμνα ενσαρκώνουν την άνοιξη. Η ερωτική πνοή, η ερωτική ακτινοβολία ενυπάρχει μέσα τους Δεν έχουν πάντα ενσυνείδητη πρόθεση να προκαλέσουν. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι απονήρευτες, με την έννοια που εκφράζει η σύγχρονη κοινωνία μιλώντας για πονηρία. Αλλάζουν και κινούνται βολικά και ελεύθερα όπως ταιριάζει στο φύλο τους και στην ηλικία τους. Αύριο ίσως κυκλοφορούν στις ζεστές καλοκαιριάτικες μέρες και στα γλυκά δειλινά με ένα εσώρουχο χωρίς να σκανδαλίζουν. Και σίγουρα πλησιάζει ο καιρός που θα κυκλοφορούν οι γυναίκες ως τα σαράντα τους ίσως, με το στήθος γυμνό όπως οι μινωικές γυναίκες στην Κρήτη, όπου άνθισε ο πρώτος ευρωπαϊκός πολιτισμός.
Η γυμνότητα στη γυναικεία αμφίεση δεν είναι τολμηρή πρωτοτυπία της εποχής μας. Πρόκειται για πανάρχαια ελληνική μόδα που διατηρήθηκε με διάφορες φάσεις δια μέσου των αιώνων.
Πριν από τέσσερις χιλιάδες χρόνια οι Μινωίτισσες της Κνωσού φορούσαν ένα ανάλαφρο τούλι που άφηνε σχεδόν γυμνά τα στήθη τους. Στην κλασική αρχαιότητα ήταν περιζήτητοι οι «αμόργινοι χιτώνες» εντελώς διαφανείς, ενώ οι κοντοί χιτωνίσκοι άφηναν ακάλυπτα τα πόδια ως πάνω από τους μηρούς...
Τα ίδια περίπου και στο θεοκρατικό Βυζάντιο. Τα φορέματα των γυναικών ήταν τόσο λεπτά που τα χαρακτήριζαν «αέρια», «αερώδη», «αράχνια» και «ανεμιαία».
Εννοείται ότι τα φορούσαν οι μεγαλοαρχόντισσες και παλατιανές. Οι φτωχοβυζαντινούλες συνήθιζαν τα χοντρά και αδιαφανή υφάσματα: «προς βασιλέα και μεγιστάνας τα λεπτά και ψιλά και αφρώδη εισίν αρμόδια».
Αργότερα και οι Χιώτισσες κυκλοφορούσαν κατά τον 17ο αιώνα – μια εποχή που η Χίος είχε εξασφαλίσει σχετική αυτονομία και εκπληκτική ευμάρεια – με τα στήθη γυμνά! Οι γυναίκες της Χίου είχαν φτάσει τότε σε τέτοιο βαθμό κοινωνικής χειραφέτησης – πράγμα ανήκουστο στην οθωμανική Ανατολή – ώστε κολυμπούσαν στη θάλασσα μαζί με τους άνδρες φορώντας, όχι πουκαμίσες αλλά μαγιό!
Ο πρόεδρος του γαλλικού Κοινοβουλίου Λουί Σεβαλιέ που βρέθηκε κάποια χρονιά εκείνη την εποχή του ΙΖ΄ αιώνα στη Χίο, γράφει: «Οι γυναίκες δεν ατιμάζονται διόλου αν πάρουν το μπάνιο τους μπροστά σε άνδρες, έστω και ολόγυμνες»...
Και φθάνουμε τέλος στην εποχή μας όπου το γυμνό κυριαρχεί παντού, στην τηλεόραση, στις διαφημίσεις, στα περιοδικά, στις παραλίες. Είναι δυνατόν να μην κυριαρχήσει και στους δρόμους; Ουδέν το μεμπτόν για τις γυναίκες, απλώς διαιωνίζουν μια διαχρονική παράδοση. Το πρόβλημα βρίσκεται στους άνδρες. Ίσως το λάθος μας είναι ότι κοιτάζουμε....
