Κατηγορηματικός ήταν ο ανώτατος ηγέτης του ισλαμικού καθεστώτος του Ιράν, αγιοταλάχ Αλί Χαμενεΐ, απευθυνόμενος προχθές το πρωί στον ιρανικό λαό με ομιλία του ενώπιον ενός τεράστιου πλήθους εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων μέσα, έξω και γύρω από το Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης: «Το αποτέλεσμα των εκλογών βγαίνει από την κάλπη, όχι από το δρόμο. Είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι χρησιμοποιώντας διαμαρτυρίες στους δρόμους ως μοχλό πίεσης, μπορούν να εξαναγκάσουν τις αρχές να δεχθούν τις παράνομες απαιτήσεις τους. Αυτό θα ήταν η αρχή δικτατορίας!», τόνισε και συνέχισε προειδοποιώντας τους ηγέτες τής αντιπολίτευσης: «Αν υπάρξει αιματοκύλισμα, οι ηγέτες των διαμαρτυριών θα θεωρηθούν ευθέως υπεύθυνοι γι’ αυτό».
Ο Χαμενεΐ υπογράμμισε ότι είναι οριστική η νίκη του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στις προεδρικές εκλογές τής περασμένης Παρασκευής και ότι δεν υπήρξε νοθεία. «Ο Αχμαντινετζάντ νίκησε με 11 εκατομμύρια ψήφους διαφορά. Πώς είναι δυνατόν να γίνει νοθεία τέτοιας έκτασης; Είναι αδύνατον», επισήμανε.
«Ο λαός εξέλεξε αυτόν που ήθελε», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι «οι απόψεις του Αχμαντινετζάντ στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική βρίσκονται κοντά στις δικές μου».
Ο ανώτατος θρησκευτικοπολιτικός ηγέτης του Ιράν ήταν ταυτόχρονα ενωτικός στο λόγο του, μιλώντας για την ενότητα του ιρανικού έθνους και επιχειρώντας να αποδώσει τις τεράστιες διαδηλώσεις τού ηττημένου στις εκλογές Μιρ Χοσεΐν Μουσαβί, που είχαν σαφώς αντικαθεστωτικό χαρακτήρα, όχι σε εσωτερικές αιτίες και σε Ιρανούς πρωταγωνιστές, αλλά στην υπονομευτική δράση ξένων δυνάμεων και δη των Η.Π.Α., της Βρετανίας και του Ισραήλ.
«Κάποιες δυτικές χώρες νόμισαν ότι το Ιράν είναι σαν τη Γεωργία. Οι εχθροί μας νόμισαν ότι μπορούν να κάνουν και σε εμάς αυτά που έκαναν σε εκείνη τη χώρα», είπε ο Χαμενεΐ σε μια αποστροφή τού λόγου του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν υπέρ τους τα γεγονότα στο Ιράν. Δεν αποκλείεται καθόλου να υπήρξε και ενεργός ανάμειξη σε αυτά δυτικών μυστικών υπηρεσιών και Ιρανών πρακτόρων τους ή συνεργατών τους.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι η Δύση αυτή που οργάνωσε την αναταραχή στο Ιράν. Το φαινόμενο είναι πολύ πιο σύνθετο και πολύ πιο σοβαρό.
ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ «ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ»
Ο Αχμαντινετζάντ δεν είναι αντιπαθής μόνο στις Η.Π.Α., εξαιτίας της ανυποχώρητης στάσης του στο θέμα της υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας τής χώρας του και του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Είναι μισητός και από την ιρανική πλουτοκρατία και το τμήμα του θρησκευτικοπολιτικού κατεστημένου που συνδέεται μαζί της για έναν πολύ πιο πεζό λόγο: επειδή... τήρησε τα όσα είχε υποσχεθεί στο λαό το 2005, πριν εκλεγεί για πρώτη φορά!
«Ρομπέν των Φτωχών» είχε αποκληθεί τότε στη Δύση, καθώς ήταν ο μόνος υποψήφιος πρόεδρος που προερχόταν από την ιρανική φτωχολογιά και το πρόγραμμά του είχε στο επίκεντρο υποσχέσεις για μέτρα υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.
Κανείς, φυσικά, δεν πίστευε ότι θα υλοποιούσε όσα υποσχόταν. Αυτός, όμως, τα εννοούσε, όπως αποδείχτηκε στην πράξη!
Υπερδιπλασίασε τις συντάξεις, τριπλασίασε και πλέον το εισόδημα των αγροτών, διπλασίασε και τριπλασίασε τους μισθούς των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Χορήγησε αφειδώς δάνεια στα νέα ζευγάρια, όπως είχε τάξει, καθώς και σε όσους άνοιγαν για πρώτη φορά δική τους επιχείρηση. Μοίρασε, επίσης, όπως είχε υποσχεθεί, μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων όχι μόνο σε όσους εργάζονταν σε αυτές, αλλά και σε μάζες χαμηλόμισθων εργαζομένων. Μέχρι και τρόφιμα, όπως και χρηματικές ενισχύσεις, μοίραζε συστηματικά στους φτωχούς.
Ευνοημένος από τη συγκυρία των υψηλών τιμών τού πετρελαίου, ο Αχμαντινετζάντ χρηματοδοτούσε αφειδώς τη φιλολαϊκή πολιτική του προς μεγάλη θλίψη τού πλούσιου ιρανικού κατεστημένου, που έβλεπε τα έσοδα από το «μαύρο χρυσό» να καταλήγουν στην «πλέμπα», στο «πόπολο» και όχι στα δικά τους θησαυροφυλάκια.
Ομηρικές μάχες, αλλεπάλληλες και συνεχείς έδινε ο Αχμαντινετζάντ στο ιρανικό Κοινοβούλιο, για να μπορέσει να περάσει ως υπουργούς Οικονομίας και Πετρελαίου ή ως διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας τους ανθρώπους που ήθελε. Έναν και δύο και τρεις υποψήφιους του απέρριπτε η Βουλή, παρ’ όλο που υποτίθεται ότι ήταν πολιτικά ομοϊδεάτες του το... 70% των βουλευτών!
ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΡΑΦΣΑΝΖΑΝΙ
Η ιρανική πλουτοκρατία (η οποία κατείχε αδιάλειπτα το προεδρικό αξίωμα επί 16 (!) συνεχή χρόνια με τους προέδρους Ραφσανζανί και Χαταμί και η οποία το έχασε εντελώς απροσδόκητα το 2005, όταν ο Αχμαντινετζάντ, που οι δήθεν δημοσκοπήσεις τον έβγαζαν... έκτο σάρωσε κυριολεκτικά τον Ραφσανζανί που επιχειρούσε να επανεκλεγεί) αποφάσισε ότι έπρεπε να αποτρέψει πάση θυσία την επανεκλογή τού καταστροφικού για τα συμφέροντά της Αχμαντινετζάντ.
Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι η φιλολαϊκή πολιτική που ακολούθησε με συνέπεια ο Αχμαντινετζάντ τον είχε κάνει δημοφιλέστατο στη συντριπτική πλειοψηφία των Ιρανών ψηφοφόρων.
Δύο δημοσκοπήσεις που έκαναν Αμερικανοί χρηματοδοτούμενοι από το Ίδρυμα Ροκφέλερ τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές και στις 30 επαρχίες του Ιράν έδειξαν ότι σε αντίθεση με τις ανοησίες που εσκεμμένα και υποβολιμαία γράφονταν στη Δύση, ότι δήθεν ο Μουσαβί προηγείται, στην πραγματικότητα οι ψηφοφόροι ήταν σε αναλογία δύο προς έναν υπέρ του Αχμαντινετζάντ. Ακριβώς το αποτέλεσμα, δηλαδή, που έβγαλαν οι κάλπες: 62% του Αχμαντινετζάντ έναντι 34% του Μουσαβί!
Γνωρίζοντας τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων, οι αντιδραστικές δυνάμεις του Ιράν, με επικεφαλής τον Ραφσανζανί, ο οποίος συγκαταλέγεται στους πέντε - έξι πλουσιότερους ανθρώπους της χώρας, προετοιμάστηκαν για να πάρουν πραξικοπηματικά την εξουσία μετά τη βέβαιη εκλογική ήττα τους. Εδώ ακριβώς εκμεταλλεύτηκαν την πείρα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στην οργάνωση των «πολύχρωμων επαναστάσεων» και πιθανότατα στον τομέα αυτό να πήραν και άμεση οργανωτική βοήθεια από πράκτορες.
Όλος αυτός ο μηχανισμός, όμως, επανδρώθηκε από Ιρανούς. Χρηματοδοτήθηκε αφειδώς από το ζάπλουτο Ραφσανζανί και τους ομοϊδεάτες του και το επιτελείο του εγκαταστάθηκε στο Πανεπιστήμιο Αζάντ της Τεχεράνης, που είχε ιδρύσει ο ίδιος ο Ραφσανζανί. Ο γιος του και η κόρη του τοποθετήθηκαν επικεφαλής τού μηχανισμού αυτού.
Όπως έγραψε ο απεσταλμένος στην Τεχεράνη των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», Ρόμπερτ Γουέρθ, μόνο οι τηλεφωνήτριες αυτού του μηχανισμού πληρώνονταν 25 δολάρια την ώρα (200 δολάρια το οκτάωρο!), ποσό αστρονομικό για το Ιράν. «Ο μηχανισμός μας είναι παράλληλος με του υπουργείου Εσωτερικών, μόνο που ο δικός μας είναι μυστικός», δήλωσε ο υιός Ραφσανζανί στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».
Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΞΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ
Οι διαδηλώσεις και οι κατηγορίες περί δήθεν νοθείας στις εκλογές ήταν οργανωμένες από πριν. Η αλήθεια είναι ότι ο Ραφσανζανί και οι επίδοξοι πραξικοπηματίες δεν περίμεναν τόσο συντριπτική διαφορά υπέρ του Αχμαντινετζάντ. Τα ανώτερα μεσαία στρώματα της Τεχεράνης, ένα τμήμα της νεολαίας και οι εύπορες και πλούσιες κοινωνικές ομάδες, όπως και πολλοί διανοούμενοι, είναι εναντίον του Αχμαντινετζάντ. Επειδή αυτά τα στρώματα κινητοποιούνται στις εκλογές, νόμισαν ότι θα μπορούσαν να περιορίσουν την εκλογική ήττα.
Ο Αχμαντινετζάντ, όμως, έχει τεράστια απήχηση στους εργάτες, στους αγρότες, στους συνταξιούχους, στη φτωχή νεολαία, που είναι πολύ περισσότερη από τους φοιτητές και τους ευκατάστατους νέους.
Ο Ραφσανζανί και οι Δυτικοί ισχυρίζονταν ότι όσο πιο μεγάλη είναι η προσέλευση στις κάλπες τόσο ευρύτερη νίκη θα πετύχαινε ο Μουσαβί. Η προσέλευση ήταν όντως πρωτοφανής, καθώς το 80% των ψηφοφόρων πήγε να ψηφίσει. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν το ακριβώς αντίστροφο, γιατί αυτοί που έσπευσαν μαζικά στις κάλπες ήταν οι «κολασμένοι», οι φτωχοί Ιρανοί που είδαν ότι πάνε να φάνε τον άνθρωπο που τους έδωσε ψωμί και έτσι έτρεξαν να ψηφίσουν, διευρύνοντας την έκταση της εκλογικής νίκης τού Αχμαντινετζάντ.
Η τόσο σαρωτική επικράτηση του Αχμαντινετζάντ διατάραξε τα σχέδια των επίδοξων πραξικοπηματιών, καθώς γελοιοποίησε τους ισχυρισμούς τους περί νοθείας. Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν το προκαθορισμένο σχέδιο και κινητοποίησαν τις μάζες των οπαδών τους, οργανώνοντας διαδηλώσεις δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
ΑΠΕΙΛΗ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ
Ο Ραφσανζανί και οι περί αυτόν μπορεί να πήραν μόνο το ένα τρίτο των ψήφων, αλλά αυτό συγκρατεί σοβαρότατη κοινωνική βάση. Καθώς μάλιστα αποτελείται από τα πλουσιότερα και πιο μορφωμένα στρώματα, η επιρροή και η ισχύς αυτού του στρατοπέδου είναι σαφώς μεγαλύτερη από την αριθμητική ή την εκλογική του δύναμη.
Αν επιμείνουν στην προσπάθεια δυναμικής, πραξικοπηματικής κατάληψης της εξουσίας, δύο δρόμοι ανοίγονται στις δυνάμεις που εκφράζει ο Αχμαντινετζάντ: ή θα προχωρήσουν σε εμφύλιο πόλεμο, κινητοποιώντας και αυτοί τις υπέρτερες λαϊκές δυνάμεις που εκφράζουν και τα δυναμικά στηρίγματα του καθεστώτος ή θα υποχωρήσουν και θα συμβιβαστούν για να αποτραπεί ο εμφύλιος. Συμβιβασμός, όμως, με τους επίδοξους πραξικοπηματίες σηματοδοτεί βέβαιη ανατροπή του εκλεγμένου Αχμαντινετζάντ και τελική επικράτηση των κύκλων του Ραφσανζανί.
Ο Χαμενεΐ, στην προχθεσινή ομιλία του, έδωσε την ευκαιρία στον Ραφσανζανί να αναγνωρίσει ουσιαστικά την αποτυχία τού σχεδίου του χωρίς να υποστεί τις συνέπειες της ανεπιτυχούς απόπειρας πραξικοπηματικής αρπαγής τής εξουσίας, που είναι, φυσικά, η πολιτική και ίσως και φυσική εξόντωσή του. «Γνωρίζω τον Χασεμί Ραφσανζανί εδώ και 52 χρόνια και ποτέ δεν παρατήρησα παράνομο πλουτισμό του», είπε ο Χαμενεΐ, παρέχοντάς του προστασία.
Τις επόμενες μέρες θα διαπιστωθεί αν ο Ραφσανζανί θα αξιοποιήσει την ευκαιρία που του έδωσε ο Χαμενεΐ ή αν αισθάνεται τόση δύναμη, ώστε να συνεχίσει την προσπάθεια βίαιης κατάληψης της εξουσίας, αδιαφορώντας αν προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο στο Ιράν.
Ο ΡΑΦΣΑΝΖΑΝΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ
Ο Ραφσανζανί συμπεριφέρεται τόσο αλαζονικά για δύο λόγους. Εσωτερικά, ανήκει στο σκληρό πυρήνα τού θρησκευτικοπολιτικού κατεστημένου του ισλαμικού καθεστώτος. Έχει μαζί του όχι μόνο την αστική τάξη του Ιράν, αλλά και σοβαρή μερίδα τού ανώτατου ισλαμικού κλήρου. Αυτό σημαίνει ότι αισθάνεται πως μόνο σε συνθήκες ανοικτού εμφύλιου πολέμου μπορεί να «φαγωθεί».
Εξωτερικά, είναι ο πιο πολύτιμος Ιρανός συνεργάτης των Αμερικανών. Αυτός είναι που έκανε τη δεκαετία του 1980 τη μυστική συμφωνία με τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Ρόναλντ Ρίγκαν να δίνει το Ιράν όπλα στους «κόντρας», τους μισθοφόρους της CIA που πολεμούσαν από την Ονδούρα να ανατρέψουν το αριστερό καθεστώς των Σαντινίστας στη Νικαράγουα!
Αν ο Ραφσανζανί πάρει την εξουσία στο Ιράν, είναι βέβαιο πως θα το μετατρέψει πάλι σε προτεκτοράτο των Αμερικανών, υποτελές στην πολιτική τους, όπως ήταν επί σάχη, πριν από την ισλαμική επανάσταση του Χομεϊνί. Αυτός είναι φυσικά ο λόγος που τα Μ.Μ.Ε. στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. υποστηρίζουν τόσο θερμά το χαμένο των εκλογών, τον Μουσαβί, ο οποίος είναι απλώς ένα ανδρείκελο του Ραφσανζανί.
Έτσι ή αλλιώς το ρήγμα που άνοιξε ο Ραφσανζανί στο Ιράν είναι πολύ βαθύ. Οι Αμερικανοί έχουν ήδη κερδίσει πολλά. Το ισλαμικό καθεστώς της Τεχεράνης έχει αποδυναμωθεί πια πολύ. Φυσικά, αν ο Ραφσανζανί επικρατήσει, το καθεστώς θα οδηγηθεί σύντομα σε κατάρρευση. Το σημερινό Ιράν μοιάζει με τη Σοβιετική Ένωση τις παραμονές τής κατάρρευσής της. Δύσκολο να αποφύγει τη μοίρα της...
