Αγαπητοί φίλοι πολιτικοί, όταν βγαίνετε στα μπαλκόνια και στις εξέδρες και τάζετε λαγούς με πετραχήλια κι ο λαός από κάτω ανεμίζει τα πανό και ζητωκραυγάζει, σκέφτεστε κάπως έτσι.
«Αυτοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται, δώσ’ τους να φάνε και βάρα τους να πάνε...».
Πόσο γελιέστε αγαπητοί μου. Δεν είναι καθόλου έτσι. Αυτός ο λαουτζίκος και κρίση διαθέτει και υψώνει ανάστημα στην κατάλληλη στιγμή.
Βλέπετε φρόντισε ο νομοθέτης από αρχαιοτάτων χρόνων, να του δώσει ένα γερό όπλο. Την ψήφο. Κι όταν έρθει η ώρα, σας δίνει ένα χαστούκι και πάτε από κει που ήρθατε.
Δεν έπραξες καλά Κωστάκη - δεν θα πω «καλά να πάθεις», δεν μου βγαίνει. Εξακολουθώ να πιστεύω πως ως άτομο κι ως αρχηγός αξίζεις. - Όμως έπρεπε να στείλεις εσύ στα σπίτια τους έγκαιρα, κάποιους που κηλίδωσαν τη Ν.Δ.
Κάποιους που δεν σεβάστηκαν τίποτα και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του Νεοδημοκράτη και τη δική μου.
Τώρα θα μου πείτε κι αυτοί που προηγήθηκαν σ' αυτή τη σφυγμομέτρηση είναι καλύτεροι;
Όχι βέβαια, τους γευτήκαμε κι αυτούς είκοσι χρόνια. Άλλο τώρα αν φόρεσε ο αρχηγός τους τη μάσκα της αθώας περιστεράς και μας φλόμωσε υποσχέσεις.
Πού θα τα βρεις κακόμοιρε να τα δώσεις! Αν υπήρχαν δεν θα έδινε ο άλλος για να μην βουλιάξει;
Δική σου έκφραση είναι αυτή. «Η αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». - Είτε θα φορολογήσεις το μεγάλο κεφάλαιο, μακάρι να μπορούσες. Αυτοί ξέρουν και να κλέψουν, ξέρουν και να κρύψουν και βρίσκουν τρόπους να δηλώσουν πενταροδεκάρες.
Αλίμονο απ' το δημόσιο υπάλληλο που δεν μπορεί να κρύψει τίποτα. Του φορολογούν και την... ανάσα του.
Κι αν του δώσουν μια αύξηση του την παίρνουν από άλλη μεριά. Και νατος πάλι ο μισθοσυντήρητος να τα μετράει και να μην του φθάνουν.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Προς το παρόν ας πάρουν το μήνυμα οι κυβερνώντες κι ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο.
ΚΑΛΛΙΤΣΑ ΓΚΟΥΡΑΒΑ - ΔΙΚΤΑ
