Μάλιστα, μάλιστα, το κανονικό όνομα της Γιαννάκου και όχι το... καλλιτεχνικό, είναι «Μαριορή». Οπότε, πώς λέμε «όλα τα ’χει η Μαριορή ο φερεντζές της έλειπε», ακριβώς αυτό, με το Ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, στο οποίο τέθηκε επικεφαλής και όχι μόνον!
Τελικά η... Μαριορή ή Μαριέττα δεν τη γλίτωσε, ετέθη επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ. μετά βαΐων και κλάδων, φανών και λαμπάδων. Γιατί τόσο πολύ την... στόλισε ο Καραμανλής παρουσιάζοντάς την για να την... καλοπιάσει, που σπανίως τέτοιο λιβανιστήρι.
Στο ΠΑΣΟΚ πάλι ήταν πιο ήρεμα τα πράγματα. «Σαν έτοιμος από καιρό» ο Παπακωνσταντίνου, ανακοινώθηκε ότι τέθηκε επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ με τις σχετικές... φιοριτούρες πάντα, αλλά... Αλλά επειδή την τράβαγε ο οργανισμός του μια ευρωβουλή, δεν ήταν τόσο δύσκολο να πειστεί.
Το θέμα είναι, βέβαια, ότι και οι δύο πάνε στας Ευρώπας, αλλά... αλληθωρίζουν προς την Ελληνική Βουλή. Η μία, που άλλωστε δεν το έχει κρύψει, θέλει να ξαναμπεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, και ο άλλος, αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εθνικές εκλογές θέλει να γίνει μέλος της κυβέρνησης. Οπότε ένας από τους δύο - ανάλογα και πώς θα ’ρθουν τα πράγματα - ή και οι δύο πιθανόν, θ’ αφήσουν κάποια στιγμή «γεια» τις Βρυξέλλες και θα επανέλθουν στα πάτρια. Και ορθώς σχολίαζε και κάποιος, από κει φαίνεται πόσο απαξιωμένη είναι στα μάτια των ίδιων των κομμάτων η διαδικασία των ευρωεκλογών, αφού θέτουν επικεφαλής πρόσωπα που εν συνεχεία θα εγκαταλείψουν τις Βρυξέλλες. Όχι ότι μας είπε και τίποτα που δεν γνωρίζουμε ήδη, απλά το επισήμανε στα έτι περαιτέρω ο σχολιαστής.
Άλλωστε εδώ το διακύβευμα, κυρίως για τα μεγάλα κόμματα, αλλά και για τα μικρά, με τέτοια πόλωση που υπάρχει είναι καθαρά «κομματικό», άντε «πολιτικό» για να το θέσουμε σε μια ευρύτερη βάση. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι «ευρωπαϊκό». Όσο για κάτι κόμματα - νεοσσούς, που τώρα σκάσανε μύτη, περιστασιακά και λόγω ευρωεκλογών, με κάτι Μάνους και κάτι Παπαθεμελήδες, το ζητούμενο είναι ένα: Μπας και καταφέρουν και επιστρέψουν από την «πίσω πόρτα» στην πολιτική, έστω και αν αυτή λέγεται Ευρωβουλή. Γιατί έτσι που τα κάνανε, ούτε ο Μάνος, ούτε ο Κοντογιαννόπουλος, ούτε ο Παπαθεμελής πρόκειται να ξαναδούν Βουλή. Οπότε βολεύονται και με την Ευρωβουλή.
Ο νέος παρανομαστής των ευρωεκλογών είναι οι λεγόμενοι «Οικολόγοι», οι οποίοι, δημοσκοπικά τουλάχιστον, έχουν πάρει τα πάνω τους. Τα τόσο πάνω τους, που μπορεί σου λέει να ξεπεράσουν και τον ΣΥΡΙΖΑ, μην πούμε και το ΚΚΕ! Καθότι η ψήφος είναι χαλαρότερη, και καθότι για κάποιο λόγο η «Οικολογία» και η «Αριστερά» πάνε πακέτο και οι ψήφοι «κόβονται» από τα κόμματα της Αριστεράς αλλά και το ΠΑΣΟΚ.
Τα μεγάλα κόμματα τώρα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τι κάνουν; Ομαδικές ασκήσεις κομματικής συσπείρωσης για να κρατήσουν την εκλογική τους βάση. Ειδικά στη Νέα Δημοκρατία, το πρόβλημα είναι μεγάλο. Και υπολείπεται αρκετά του ΠΑΣΟΚ δημοσκοπικά και έχει χαμηλή συσπείρωση, η οποία κυμαίνεται γύρω στα 70%. Ενώ αντίθετα στο ΠΑΣΟΚ η συσπείρωση ξεπερνάει το 80%. Και ποια είναι η... «κόλλα» για να ξανακολλήσουν οι οπαδοί στο γαλάζιο κόμμα; Ο Καραμανλής. Λόγκο στιγμής, που λέει ο λόγος. Γι’ αυτό είναι σε φάση... «τρεχάτε ποδαράκια μου» και όταν τελειώσει η προεκλογική περίοδος, ε, δικαιολογημένα θα ’ναι... κουρασμένος! Έχει πάρει τις ρούγες και τα ρουμάνια, τα βουνά και τα λαγκάδια - και τις πεδιάδες, επίσης, γιατί θα έλθει και στη Θεσσαλία το Σάββατο - και προσπαθεί, ρίχνοντας το βάρος του στην υπόθεση, να λειτουργήσει συσπειρωτικά ως προς τη βάση. Διότι, αν δεν επιτευχθεί μια ικανή συσπείρωση, ανάλογη με εκείνη του ΠΑΣΟΚ, η διαφορά θα είναι τέτοια που θα του δημιουργεί πρόβλημα, εσωκομματικό και εξωκομματικό. Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ θέλει να διατηρήσει το προβάδισμα και την υψηλή συσπείρωση που ήδη έχει, και φυσικά τους αλληθορίζοντες οπαδούς προς μικρότερα κόμματα, και κάνει τον δικό του αγώνα.
Και αφού ήρθαμε πια και μπήκαμε στην τελική ευθεία, άιντε να δούμε ποιος θα τερματίσει πρώτος και με τι... προσόντα; Ευρωπαϊκά πάντως, όχι.
