Αφού η γυναίκα κατέκτησε, σ’ όλα τα επαγγέλματα, σ’ όλους τους ρόλους τα ανήκοντα πριν μόνο στους άνδρες προνόμια και δικαιώματα, καλείται τώρα να επανακτήσει το ρόλο της Γυναίκας - Μητέρας, μέσα από μια άλλη νέα προσέγγιση: την προσέγγιση της επιστήμης.
Ιατρική, Βιολογία, Ψυχολογία έχουν τα τελευταία 30-50 χρόνια ερευνήσει το θέμα της μητρότητας στα πρώτα προγεννητικά στάδια της ζωής του παιδιού και καταλήγουν στο ότι: Σ’ αυτά τα πρώτα, προγεννητικά στάδια της ζωής, κατά τους εννέα μήνες που το παιδί διανύει στη μήτρα της μητέρας του, εκείνη έχει μοναδική, πολύ δυναμική επίδραση επάνω του: στη διάπλαση των οργάνων του σώματός του, δηλαδή στην υγεία του, καθώς και στη διαμόρφωση του ψυχισμού του: του χαρακτήρα και της όλης του προσωπικότητας.
Θα ερωτήσετε ίσως: μα, μήπως ανεξάρτητα από τη γυναίκα - μητέρα, το παιδί δεν μεγαλώνει στη μήτρα της και φτάνει διαμορφωμένο την ώρα της γέννησης;
Βεβαίως. Η φύση, εκείνη, σύμφωνα με νόμους λεπτούς και περίπλοκους αναπτύσσει το έμβρυο - μωρό μέσα στον οργανισμό της μητέρας: χρησιμοποιώντας όμως υλικά από εκείνη. Έτσι η μητέρα πρέπει α) να μην εμποδίσει το έργο της φύσης χρησιμοποιώντας στη διατροφή της τοξικές, ακατάλληλες ουσίες και τις τοξίνες της κούρασης, του άγχους και της ταραχής της κάθε είδους, β) και προπαντός να βοηθήσει την ορθή διάπλαση σώματος και ψυχισμού του παιδιού της, προσφέροντάς του τις καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξή του, τα καλύτερα υλικά από το είναι της.
- Και ποιες είναι αυτές; Ποια είναι τα εργαλεία της μέλλουσας μητέρας;
- Είναι η απλή, φυσική, αρμονική, ήρεμη και υγιής καθημερινή της ζωή.
Ζώντας η μητέρα καθημερινά με τη βοήθεια του πατέρα δίπλα της, των οικείων της και όλης της κοινωνίας, μέσα σε μια διάθεση ηρεμίας, θετικότητας και αισιοδοξίας, προπαντός όμως καλωσορίσματος, άνευ όρων αγάπης προς το μελλογέννητο παιδί της, του παρέχει τις καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξή του. Αυτή η καθημερινή ζωή συμμετέχει στη δόμηση του σώματος και της ψυχής της νέας ύπαρξης: σωματικά (μέσω του αίματος της μητέρας από τον πλακούντα), ορμονικά μέσω των ορμονών της (που δημιουργούν τα ίδια συναισθήματα αγωνίας και ταραχής ή χαράς και ευεξίας στο διαπλασσόμενο έμβρυο) και γενετικά διότι αισθήσεις, συγκίνησης, σκέψεις και βιώματα της μητέρας εγγράφονταν στην κυτταρική μνήμη της νέας ύπαρξης και αποτελούν προγράμματα έκφρασης γενετικών χαρακτηριστικών, θετικών ή αρνητικών.
Δεν υπάρχει σπουδαιότερη προτεραιότητα για μια υγιή και ειρηνική ανθρωπότητα από μια στάση αγάπης, γαλήνης και αισιοδοξίας των μελλοντικών μητέρων κατά τη δυναμική, ως δομική, περίοδο των εννέα μηνών!
«Η υγεία διαμορφώνεται σε μεγάλο μέρος στη μητρική κοιλία», μας εξηγεί ο Γάλλος μαιευτήρας - γυναικολόγος, ερευνητής και συγγραφέας δρ. Michel Odent και ο καθηγητής Πανεπιστημίου των Παρισίων νεογνολόγος J. P. Relier αποφαίνεται: «Η αγάπη της μητέρας για το παιδί που περιμένει είναι η πιο σημαντική διέγερση για μια αρμονική συναπτογένεση (την ανάπτυξη των συνάψεων του εγκεφάλου) και επομένως για τη διάπλαση μιας ανώτερης σκεπτόμενης ύπαρξης».
Και ο Αμερικανός γενετιστής, βιολόγος δρ. Bruce Lipton αποδεικνύει ότι:
«Η ενεργοποίηση των γενετικών προγραμμάτων ελέγχεται από την ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος (της μήτρας). Οι συγκινήσεις της μητέρας, όπως ο φόβος και το άγχος ή αντίθετα η αγάπη ή η ελπίδα επηρεάζουν βιοχημικά την επιλογή και την επανεγγραφή του γενετικού κώδικα του παιδιού στη μήτρα, με πολύ βαθιές συνέπειες για την εξέλιξη των μελλοντικών γενεών.
Οι μέλλοντες γονείς, με πρωτεργάτρια τη Μητέρα, είναι αληθινοί γενετικοί αρχιτέκτονες. Είναι επείγον να είναι γι’ αυτό πληροφορημένοι».
Κάθε μητέρα, κάθε πατέρας, κάθε άτομο, κάθε χώρα εύχονται και επιθυμούν υγιή και ισορροπημένα παιδιά.
Πολύ λίγοι όμως γνωρίζουν ότι μπορούν αυτό να το επιτύχουν στ’ αλήθεια πολύ αποτελεσματικά.
Τα παιδιά αυτά που θα έχουν δεχθεί την αγάπη και προσοχή της μητέρας στις ρίζες της ζωής τους θα γίνουν αργότερα πολίτες βαθιά ειρηνικοί, συμβιβαστικοί, αποτελεσματικοί, δημιουργικοί, που τους νέους τρόπους, μέσα από τη σοφία και την αγάπη τους θα προχωρήσουν στην επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων.
Όλες οι γυναίκες της Ελλάδας, της γης, πρέπει να μάθουν αυτή τη σπουδαία αποστολή - απλή και φυσική - που η φύση τους έχει αναθέσει:
Να οδηγήσουν στη δημιουργία μιας καλύτερης αληθινά ανθρώπινης νέας γενιά - της γενιάς της ειρήνης και της αγάπης.
Είναι οι πρώτες και γι’ αυτό οι πιο δυναμικές παιδαγωγοί του ανθρώπου, της ανθρωπότητας.
Αυτό το έργο, που υπερβαίνει όλα τα άλλα, πρέπει επιτέλους να το γνωρίσουν σ’ όλη του την τεράστια, άπειρη έκταση.
Και μαζί με τα άλλα έργα τους να εντάξουν κι αυτό, αφού πληροφορηθούν από την ίδια την επιστήμη, τη μεγάλη εσωτερική τους παιδαγωγική δύναμη, που οι ίδιες με τη διαίσθησή τους αισθάνονται από αιώνες και έχουν τώρα απλώς να αναγνωρίσουν και να χρησιμοποιήσουν.
* Ο Αθανάσιος Γ. Ντάνος είναι μαιευτήρας, γυναικολόγος, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Προγεννητικής Αγωγής.
