Στο τέλος της (φαίνεται ότι) οδεύει η (όποια) «σχέση» του ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ - μια σχέση πολυκύμαντη και συγκρουσιακή τα 35 τελευταία χρόνια- μετά τις τελευταίες επιστολές που αντήλλαξαν ο αρχηγός του κόμματος της μείζονος αντιπολιτεύσεως Γιώργος Α. Παπανδρέου και η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.
Βεβαίως, είναι γεγονός ότι αυτή ακριβώς η «σχέση» του ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ δεν ήταν ποτέ της θερμή, έστω κι αν υπήρχαν, κατά καιρούς, «δίαυλοι επικοινωνίας» μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και του ιστορικού ηγέτη του Περισσού Χαρίλαου Φλωράκη, ο δε σημερινός αρχηγός του αξιωματικής αντιπολιτεύσεως βρίσκεται ιδεολογικά, ως προς την «προσέγγιση» της Αριστεράς, πιο κοντά στον παππού του Γεώργιο Παπανδρέου, παρά στον πατέρα του Ανδρέα.
Η διαφαινομένη (οριστική) ρήξη στη «σχέση» των δύο κομμάτων είχε ως πρόσχημα την Ιστορία και τις επιθέσεις κατά του Περισσού τις οποίες εξαπέλυσε ο Θόδωρος Πάγκαλος, επιθέσεις οι οποίες δεν σχετίζονταν με την Ιστορία αυτή καθ’ αυτή ή (έστω) την ερμηνεία της, αλλά με υποθέσεις εργασίας στις οποίες προχώρησε ο πρώην Υπουργός, ορμώμενος εμφανώς από την πρακτική του Ιωσήφ Στάλιν έναντι των πολιτικών του αντιπάλων.
Συνέπεσαν δε αυτές οι επιθέσεις κατά του ΚΚΕ με τις διεργασίες που συντελούνται (στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη) γι’ αυτό που έχει αποκληθεί «αναθεώρηση της Ιστορίας», διεργασίες που προσφάτως είχαν ως αποτέλεσμα ένα ψήφισμα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (το οποίο είχε την υποστήριξη των Ευρωπαίων Συντηρητικών, Σοσιαλιστών και Πρασίνων – αλλά όχι και των Ελλήνων ευρωβουλευτών) με το οποίο επιχειρείται μια ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού και του κομμουνισμού. Ένα ψήφισμα που δίνει το δικαίωμα στα κομμουνιστικά κόμματα να ομιλούν για «αντικομμουνιστική εκστρατεία», η οποία ξεκίνησε, επί της ουσίας, με το ένα σχετικό (με το ανωτέρω ψήφισμα) «Μνημόνιο» του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον Ιανουάριο του 2006.
ΤΑ ΕΚ ΠΑΓΚΑΛΟΥ «ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ»
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν πως οι, κατά του ΚΚΕ, δηλώσεις του Θόδωρου Πάγκαλου δεν ήταν τίποτα άλλο παρά προσωπικές θέσεις του πρώην Υπουργού (και παλαιού στελέχους της Αριστεράς – μετείχε, ως γνωστό, στην κρίσιμη 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ στη Βουδαπέστη το 1968, όταν το κόμμα διασπάστηκε και δημιουργήθηκε και το ΚΚΕ εσωτερικού) όπως, άλλωστε, είχε πράξει και το 1989.
Τότε ενόψει της περιβόητης «συγκυβέρνησης ΝΔ – Αριστεράς» (κυβέρνηση Τζανετάκη) ο Θ. Πάγκαλος είχε πει τη φράση: «Αν ο (ενιαίος) Συνασπισμός δώσει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση της ΝΔ, νοθεύοντας το λαϊκό αίσθημα, η απάντηση η δική μας θα είναι άμεση εξέγερση. Να μην το τολμήσει αυτό ο Φλωράκης, διότι θα γίνει Πεκίνο εδώ μέσα»!...
Τα τελευταία χρόνια (με βάση και την εχθρική αντιμετώπιση που επιφυλάσσει διαρκώς ο Περισσός στο ΠΑΣΟΚ) ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει το ΚΚΕ ως «αριστερό ψάλτη της δεξιάς», ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν ανάλογη εκτίμηση όταν η κ. Αλέκα Παπαρήγα, μετά από συνάντησή της με το σημερινό πρωθυπουργό, είχε κατακεραυνώσει την άλλη συνιστώσα της Αριστεράς, τον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων».
Λίαν δε προσφάτως, ο Θόδωρος Πάγκαλος «ξαναχτύπησε» κατά του ΚΚΕ και εξόργισε τον Περισσό.
Σε συνέδριο στη μνήμη του παλαιού Γραμματέα του ΚΚΕ Γρηγόρη Φαράκου, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ τόνισε: «Αν καταλάμβανε αυτό το ΚΚΕ τότε (1949) την εξουσία, οι συνέπειες θα ήταν, πιστεύω, τραγικές για τον τόπο. Καταρχήν γιατί θα υπήρχε μια ευρύτατη σφαγή αντιφρονούντων, περιλαμβανομένων και μελών και στελεχών του ΚΚΕ. Και μετέπειτα θα ακολουθούσαμε το δρόμο που ακολούθησαν οι υπόλοιπες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και θα ήμασταν σήμερα σε μιαν αντίστοιχη κατάσταση με αυτές».
Λίγες ημέρες αργότερα έκανε λόγο για «πολιτικές δολοφονίες» που, όπως είπε, έχει διαπράξει διαχρονικά η ηγεσία του ΚΚΕ, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις «πολιτικές δολοφονίες» τον ίδιο τον Γρηγόρη Φαράκο.
Ακόμη, ο πρώην Υπουργός έχει δηλώσει ότι η συμπεριφορά και οι θέσεις του ΚΚΕ δεν συνάδουν με τη λειτουργία ενός κόμματος που σέβεται το κοινοβουλευτικό πολίτευμα και έχει «χρεώσει» σε οπαδούς του ΚΚΕ (όπως και του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ) τις επιθέσεις κατά των γραφείων του και κατά της κατοικίας της κόρης του στα Εξάρχεια.
Επίσης έχει υποστηρίξει ότι «αν το κόμμα της κ. Παπαρήγα ήταν στην εξουσία στην Ελλάδα, δεν θα είχα το δικαίωμα αυτό (να μιλώ). Η κ. Παπαρήγα θα μπορούσε να με απολύσει από τη δουλειά μου, να με βάλει φυλακή, να με βάλει στο ψυχιατρείο και ενδεχομένως στο παρελθόν να με εκτελέσει. Η κ. Παπαρήγα δεν μπορεί να τα κάνει αυτά, ευτυχώς για τον ελληνικό λαό».
Σύμφωνα δε με σχετικά δημοσιεύματα, ο Θ. Πάγκαλος φέρεται να έχει πει σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες ότι τα όσα λέει για το ΚΚΕ αντιστοιχούν απολύτως σε όσα πίστευε και διεκήρυττε ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος ήταν σφοδρός αντικομμουνιστής και εμπνευστής του περιβόητου «διμέτωπου αγώνα» κατά της Δεξιάς και του κομμουνισμού, διατηρώντας μάλιστα, ως πρωθυπουργός, την απαγόρευση του ΚΚΕ και χαρακτηρίζοντας, σε γραπτά και σε ομιλίες του, τον κομμουνισμό ως «εχθρό του Έθνους και της Δημοκρατίας».
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ
Μετά από δημόσιες απαντήσεις της προς τον Θ. Πάγκαλο, η ηγεσία του ΚΚΕ έστειλε και επιστολή στις 23 Μαρτίου στον Γιώργο Α. Παπανδρέου, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία της «για τις επανειλημμένες προκλητικές, ανοίκειες τοποθετήσεις σε βάρος του ΚΚΕ, στις οποίες - πέρα από τα όρια της φυσιολογικής πολεμικής αντιπαράθεσης - προβαίνει συχνά ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος, ηγετικό στέλεχός σας».
Στην επιστολή αυτή της Αλέκας Παπαρήγα τονιζόταν πως «κάθε στέλεχος φέρει προσωπικά την ευθύνη των λόγων και των έργων του (...), όμως φέρει και το φορτίο της συλλογικής ευθύνης του κόμματος που ανήκει, μετέχοντας στα ηγετικά του όργανα» και ως εκ τούτου ζητούσε «συγκεκριμένη τοποθέτηση στο ζήτημα αυτό» από τον Γιώργο Α. Παπανδρέου.
Καταλήγοντας δε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμαινε πως «το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο όταν η πολεμική προς το ΚΚΕ αντιγράφει, μιμείται ή και οικειοποιείται την πάλαι ποτέ αντικομμουνιστική υστερία, μισαλλοδοξία του παρελθόντος, που χρησιμοποιήθηκε από το ελληνικό κράτος, τις κυβερνήσεις, το θρόνο, για να στείλουν πατριώτες κομμουνιστές στο εκτελεστικό απόσπασμα, στις εξορίες και τα Μακρονήσια, με τις ευλογίες των ηγεσιών και των υπηρεσιών των ΗΠΑ».
ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου άφησε (!) να περάσουν κοντά 20 ημέρες για να απαντήσει στην κ. Αλέκα Παπαρήγα, καλύπτοντας, ωστόσο, με την απάντησή του τον Θόδωρο Πάγκαλο, στον οποίο δεν έκανε καμία αναφορά.
«Πεποίθησή μου είναι ότι κανείς δεν μονοπωλεί την ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων, ούτε κατέχει την απόλυτη αλήθεια γι' αυτά. Και αυτό ισχύει όχι μόνον για τους επιστήμονες και τους πολιτικούς, αλλά και για τα πολιτικά κόμματα», τόνιζε στην επιστολή του ο Γ. Α. Παπανδρέου, ενώ παρέκαμψε την άλλη δήλωση του Θ. Πάγκαλου (την οποία επισήμαινε η κ. Παπαρήγα) ότι ο χώρος του ΚΚΕ «του βάζει γκαζάκια»...
Ο Γ. Α. Παπανδρέου στην επιστολή του υπογραμμίζει ότι το ΚΚΕ διεξάγει «διμέτωπο», γιατί με την κριτική του ταυτίζει το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και «βοηθά τα μέγιστα να αποσιωπούνται οι πραγματικές πολιτικές αλλά και οι ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ».
Παρά δε ταύτα, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπενθυμίζει πως «εμείς έχουμε επανειλημμένα καταθέσει τις προτάσεις μας και πιστεύουμε ότι, παρά τις διαφωνίες και τις διαφορές μας, είναι δυνατή η αναζήτηση κοινών στάσεων και η ανάπτυξη κοινών δράσεων. Για τους λόγους αυτούς είμαι πάντα στη διάθεσή σας να συναντηθούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις για όλα τα παραπάνω το συντομότερο».
Η Αλέκα Παπαρήγα μετά από όλα αυτά ανακοίνωσε πως θα αρχειοθετήσει την απάντηση του Γ. Α. Παπανδρέου, αλλά εκτίμησε πως «η επιλογή του ΠΑΣΟΚ είναι ο αντικομμουνισμός στην εκλογική μάχη».
ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ
Κατ’ αρχάς είναι εμφανές πως ο Θόδωρος Πάγκαλος και οι θέσεις του για την Ιστορία ήταν η αφορμή και το πρόσχημα ώστε να πάρει η υπόθεση της ιδεολογικοπολιτικές της διαστάσεις.
Είναι, επίσης, εμφανές πως η μεν Αλέκα Παπαρήγα «πήρε αυτό που ήθελε», δηλαδή, τη, σύμφωνα με τον Περισσό, επιβεβαίωση πως το ΠΑΣΟΚ θα κινηθεί αντικομμουνιστικά, ο δε Γιώργος Α. Παπανδρέου (με δεδομένο ότι επίκεινται δύο εκλογικές αναμετρήσεις) ήθελε να οριοθετήσει σαφώς τις σχέσεις του με τα κόμματα της Αριστεράς.
Είναι, ακόμη, εμφανές από την απάντησή του ότι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ότι επιθυμεί να θέσει συγκεκριμένες διαχωριστικές γραμμές στη «σχέση» του ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ, από το οποίο, άλλωστε, δεν προσδοκά ουσιαστικά εκλογικά οφέλη: Είναι, εξάλλου, γνωστή η αντιευρωπαϊκή ρητορεία του ΚΚΕ και η συμψηφιστική διάθεσή του έναντι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, συν τοις άλλοις, τοποθετεί τον εαυτό του στο χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Στον Τύπο είχε γραφεί πως η απόφαση για ρήξη με το ΚΚΕ είχε ληφθεί, από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, εδώ και καιρό, καθώς, όπως έλεγαν στελέχη του, η Αλέκα Παπαρήγα έχει επιλέξει μια τακτική η οποία χαρακτηρίζεται από διάθεση συζητήσεως με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, με παράλληλη απόπειρα απαξιώσεως του Γιώργου Α. Παπανδρέου, με τον οποίο αρνείται ακόμη και να συναντηθεί.
Πολλοί αναλυτές λένε πως ο Γ. Α. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να κινηθεί πιο κοντά στην πολιτική γραμμή του παππού του και να αποστασιοποιηθεί από εκείνην του πατέρα του, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις σχέσεις και τον τρόπο της συνομιλίας με την Αριστερά. Το δε ΚΚΕ φαίνεται να πιστεύει ότι «η αντίΚΚΕ στάση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια με μια μεθοδευμένη επιχείρηση αντικομμουνιστικής εκστρατείας που ξεδιπλώνεται στην ΕΕ».
Τα κέρδη και η χασούρα τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΚΚΕ από τη διαφαινόμενη αυτή οριστική ρήξη στις σχέσεις του θα καταγραφεί, πάντως, στις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις.-
