α) «Τη αγία και Μ. Δευτέρα μνήμην ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής».
Η μορφή του Παγκάλου Ιωσήφ προβάλλεται τη Μ. Δευτέρα από την Εκκλησία, γιατί ήταν στολισμένος με όλες τις αρετές και ιδιαίτερα με την ανεξικακία και την εγκράτεια.
Την ανεξικακία του, δηλαδή, την έδειξε απέναντι των αδελφών του, που τον είχαν πωλήσει στους Μαδιανίτες εμπόρους, γιατί η συγχωρητικότητα είναι προϋπόθεση για τη συμμετοχή των πιστών στη Θεία Ευχαριστία.
Ιδιαίτερα, όμως, μνημονεύεται και η εγκράτεια που έδειξε ο Ιωσήφ στους πειρασμούς και τις προκλήσεις της Αιγύπτιας και για το λόγο αυτό ευλογήθηκε από τον Θεό, ώστε να είναι «ανήρ επιτυγχάνων» σε όλα και να ανεβεί τελικά στο θρόνο του αντιβασιλέα της Αιγύπτου. Αυτή δε την ανύψωση οι άγιοι Πατέρες τη θεώρησαν εύλογα ως προτύπωση της δικαίωσης και του δοξασμού όλων των δίκαιων και εγκρατών ανθρώπων από τον Θεό. Για τούτο η Εκκλησία την προβάλλει αντιθετικά στους πιστούς, λέγοντας διά του υμνογράφου της ότι «ο Ιακώβ ωδύρετο του Ιωσήφ την στέρησιν και ο γενναίος εκάθητο εν άρματι ως βασιλεύς τιμώμενος. Της Αιγυπτίας γαρ τότε ταις ηδοναίς μη δουλεύσας, αντεδοξάζετο παρά του βλέποντος τας των ανθρώπων καρδίας, και νέμοντος στέφος άφθαρτον».
Αντίθετη προς τον ενάρετο Ιωσήφ εντελώς παρουσιάζεται από τους υμνογράφους η ξηρανθείσα συκή, εξαιτίας της ακαρπίας της, της οποίας το επιτίμιο πρέπει να φοβούμεθα όλοι οι Χριστιανοί.
«Της ξηρανθείσης συκής διά την ακαρπίαν,
λέγει χαρακτηριστικά ο ποιητής της Εκκλησίας,
το επιτιμών φοβηθέντες, αδελφοί,
καρπούς άξιους της μετανοίας προσάξωμεν
Χριστώ, τω παρέχοντι ημίν το μέγα έλεος».
Στη βραδινή δε ακολουθία της ημέρας κυριαρχεί το θαυμασιότατο τροπάριο «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος ον ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας έξω κλεισθής, αλλά ανάνηψον κράζουσα, Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, προστασίαις των Ασωμάτων, ελέησον ημάς».
Για τον πιο πάνω δε λόγο χαρακτηρίζεται και ως ακολουθία του Νυμφίου.
