Η επέκταση του σχεδίου πόλης είναι καθήκον και υποχρέωση κάθε Δημοτικής Αρχής. Κι όταν αυτή γίνεται στην ώρα της, τόσο το καλύτερο για την πόλη, αφού έτσι αποφεύγεται η άναρχη δόμηση. Από τη σκοπιά αυτή, η ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής περί επικείμενης επέκτασης του σχεδίoυ πόλης έφερε συναισθήματα χαράς και ευφροσύνης για μία μερίδα πολιτών, λύπης, στεναχώριας και προβληματισμού για μία άλλη. Και αυτό γιατί η επέκταση του σχεδίου της πόλης, έτσι όπως ανακοινώθηκε, για ορισμένες περιοχές και όχι περιμετρικά της πόλης, ως όφειλε να γίνει, αφήνοντας συγκεκριμένες περιοχές απ’ έξω, κάθε άλλο παρά ενδεδειγμένη ήταν. Γι΄ αυτό και δίκαια τα παράπονα και οι ανησυχίες μίας μεγάλης μερίδας Λαρισαίων.
Η απόφαση του κ. Δημάρχου να αποκλείσει από τις μελλοντικές επεκτάσεις του σχεδίου πόλης, τη συνοικία του Αγίου Γεωργίου, με την αιτιολογία, ότι υπάρχουν γεωλογικά προβλήματα, που σχετίζονται με το ύψος της στάθμης των υπογείων νερών, δικαιολογημένα προκάλεσε την αγανάκτηση και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, αφού μία τέτοια θέση για πρώτη φορά ακούγεται δημόσια.
Είναι εύκολο για τη Δημοτική Αρχή να πιπιλίζει τα συνθήματα, που υιοθετούν τις καινούργιες προτάσεις της. Όταν όμως αυτές δεν κατατίθενται στο τραπέζι του διαλόγου και δεν περνούν από τον αναγκαίο έλεγχο, αλλά αποθηκεύονται μέσα της με την επιφανειακή βεβαιότητα, ότι αποτελούν την πεμπτουσία των επιλογών της, τότε είναι δύσκολο να τύχουν της αποδοχής του κοινού.
Κάνοντας χρήση του δικαιώματος, που έχουν όλοι οι άνθρωποι στα δημοκρατικά πολιτεύματα να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους, διατυπώνω τούτο το απλό ερώτημα. Με ποια στοιχεία η Δημοτική Αρχή, ο κ. δήμαρχος ή άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες «βγήκαν» και ανακοίνωσαν τον αποκλεισμό της ως άνω περιοχής από το υπό ένταξη σχέδιο πόλης; Μήπως βιαστικά και ανεξέταστα η Δημοτική Αρχή προχώρησε στον αποκλεισμό της περιοχής και χάραξε ένα «Χ» διαγραφής και απεμπόλησης πάνω στο μόχθο, τη χαρά, την ελπίδα και την προσδοκία των κατοίκων αυτής της περιοχής;
Φρονώ, ότι ήταν λαθεμένη, τραγικά λαθεμένη, η τοποθέτησή της πάνω στο θέμα αυτό, όταν άλλοι θεσμικοί παράγοντες του τόπου και μη, διαφωνούν ριζικά και επικρίνουν αυτή την απόφαση. Ομιλώ φυσικά για το Τ.Ε.Ε, τους πολιτικούς μηχανικούς, τους εργολάβους και τους κατασκευαστές αυτής της πόλης, πρόσωπα ειδήμονα με το θέμα, που διαχωρίζουν τη θέση τους με τη δημοτική αρχή. Άλλωστε το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή, όπως λέγουν, αλλά και σε άλλες υπό ένταξη περιοχές, χωρίς να γίνεται λόγος γι’ αυτές, έτσι ώστε να ομιλούν για περίεργη απόφαση. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες τόνισαν σε κατοίκους της περιοχής, ότι δεν υπάρχει γη που να μη μπορεί να οικοδομηθεί με τις σημερινές τεχνικές: «ακόμα και πάνω στη θάλασσα μπορούμε να χτίσουμε σήμερα» δήλωσε χαρακτηριστικά ένας από αυτούς.
Αυτή η απόφαση ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει αναβρασμό, ανησυχία, προβληματισμό και φόβο στους κατοίκους της περιοχής.
Μπορεί ο αρμόδιος αντιδήμαρχος να έσπευσε να καθησυχάσει τους κατοίκους της περιοχής να μην ανησυχούν για την ασφάλεια των σπιτιών τους, αφού τα υπόγεια ύδατα δεν απειλούν τις υπάρχουσες κατοικίες. Αυτό όμως δεν τους έπεισε, ούτε τους καθησύχασε και η αρχική αναστάτωση, που δημιουργήθηκε εξακολουθεί να υφίσταται, να συζητείται και να ταλανίζει τους κατοίκους της περιοχής.
Τούτη την ώρα χρειάζεται μία απλή, τίμια, ειλικρινή και σαφή απάντηση χωρίς υπεκφυγές, βασιζόμενη σε τεκμηριωμένα στοιχεία και όχι στις απόψεις των ραβδοσκόπων και των περιφερόμενων ψευτογεωλόγων, για να διασκεδάσει το σκοτεινό νέφος και να φωτίσει την αλήθεια. Να καθησυχάσει και να ηρεμήσει το φοβισμένο κλίμα της περιοχής. Φοβούμαι όμως, ότι δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ και τα ερωτήματα θα εξακολουθούν να υπάρχουν και βασανίζουν τους κατοίκους της περιοχής.
Ας σημειωθεί, ότι η ανάπτυξη της συνοικίας του Αγίου Γεωργίου υπήρξε ραγδαία τα τελευταία χρόνια, αφού βρίσκεται στο επίκεντρο τριών μεγάλων αξόνων, της παλαιάς εθνικής οδού, της οδού Βόλου και της νέας εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Δεν είναι τυχαίο, ότι πολλά εμπορικά κέντρα και πολυκαταστήματα, βιοτεχνίες, επιχειρήσεις κάθε είδους, αντιπροσωπείες έχουν εγκατασταθεί στους παραπάνω οδικούς άξονες αντικατοπτρίζοντας τη δυναμική της περιοχής. Παράλληλα δεκάδες μονοκατοικίες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα εκτός σχεδίου οικόπεδα από ανθρώπους, που θέλουν να ξεφύγουν από το κέντρο αλλά και να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την καρδιά της πόλης.
Επομένως δίκαια τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί των κατοίκων της περιοχής. Ποιος ωφελείται από την υποβάθμιση της περιοχής; Από πού εκπορεύεται η σπουδή της Δημοτικής Αρχής να αποκλείσει την περιοχή-και μόνο αυτή-από μελλοντικές επεκτάσεις, τη στιγμή που δεν υπάρχουν σοβαρές μελέτες γύρω από το θέμα αυτό; Μήπως ο αποκλεισμός της περιοχής αυτής αποσκοπεί στο να ευνοηθεί κάποια άλλη περιοχή με μηδενική δυναμική;
Τελειώνοντας θέλω να πω, ότι οι παραπάνω σκέψεις και απόψεις μου δεν αποτελούν αιχμή για οιονδήποτε, γράφονται με καλή διάθεση και αποσκοπούν σε ένα εποικοδομητικό διάλογο στο όλο πρόβλημα. Και ότι την ανάπτυξη της περιοχής αυτής δεν μπορεί κανείς να τη σταματήσει, όπως και την άναρχη δόμησή της. Ο λαός αυτής της περιοχής ανήσυχος, προβληματισμένος, στέκεται διστακτικός και επιφυλακτικός και το μόνο που ζητά, είναι οι αρμόδιοι να τοποθετηθούν στο όλο θέμα και να μην αφήσουν να πλανάται η αβεβαιότητα εάν θα ενταχθεί ή όχι η περιοχή του Αγίου Γεωργίου στο Σχέδιο πόλης.
ΙΔΩΜΕΝ.
