«Τεκμήριον αρετής εστίν το πείθεσθαι τοις Νόμοις»
Ιώσηπος
Παλαιότερα η μαγκιά και οι μάγκες, που την εξέφραζαν, ήταν γραφική. Την αποδέχονταν μάλιστα, με μια παραχωρητική διάθεση, αφού όσο κι αν ήταν ακραία, δεν απειλούσε την κοινωνία. Από την 10ετία του ΄80 όμως και δώθε, η μαγκιά μεταλλάχτηκε, θεοποιήθηκε. Φόρεσε τον ιδεολογικό της μανδύα και πήρε τη μορφή κοινωνικής απειλής. Άρχισε δειλά - δειλά με τις καταλήψεις των Σχολείων και των Πανεπιστημίων. Οι ιδεολογικοί ινστρούχτορες κινητοποιούσαν κόσμο και κοσμάκη, προκαλώντας εμφράγματα σε δρόμους των πόλεων, χαμένες εργατοώρες και καταστροφές συν-Ελλήνων σε αυτοκίνητα και καταστήματα. Άλλοι οδικοί άξονες, διακίνησης εμπορευμάτων αποκλείονταν για μέρες με ανυπολόγιστο εθνικό κόστος. Διακόπτες της ΔΕΗ έκλειναν προκλητικά. Άρρωστοι κινδύνευαν και οι καταστηματάρχες πετούσαν το περιεχόμενο των ψυγείων τους.
Οι μάγκες πλήθυναν και οι μαγκιές τους αγρίεψαν. Άρχισαν εκδηλώσεις βίας κατά των οργάνων της τάξης. Οι αρχές βάλλονταν ως αντιλαϊκές. Οι δυνάμεις τάξης, ως φασιστικές. Οι θεσμοί κρίθηκαν ως απαρχαιωμένοι και άχρηστοι.
Είπαμε, πως όλα τούτα ήταν ξεσπάσματα της χούντας.
Εφτά χρόνια στο γύψο, από τους γραφικούς «Εθνοσωτήρες». Δικαιολογημένο ένα ξέσπασμα. Δυστυχώς όμως η μαγκιά φώλιασε στην ψυχοσύνθεσή μας. Όλοι αιτούντες και απαιτούντες. Οι ξερόλες και σαλταδόροι με τα μπαράκια τους. Οι τρομοκράτες, να δικάζουν, ν΄ αποφασίζουν να εκτελούν. Όλα εν αμφιβόλω. Όλα σε απαξίωση. Συζητήσεις επί συζητήσεων, αν και μέχρι πού, πρέπει να φθάσουν τα όρια της βίας. Το άσυλο το δήθεν προστατευτικό της διακίνησης των ιδεών (αφού έχουμε Δημοκρατία ποιες ιδέες δεν διακινούνται;) έγινε έναυσμα για τη διάλυση των Πανεπιστημιακών Σχολών. Για καταστροφές αλόγιστες δημόσιας περιουσίας. Για έκρηξη πρωτόγνωρης βίας και αδιανόητων καταστροφών. Κάτω από τη σπουδαστική σημαία, έντεχνα έδρασε η βία, ο φόβος, η διάλυση.
Τη μάσκα του μάγκα, πολλοί εζήλωσαν. Κι έφθασε σήμερα η εγκληματικότητα να χτυπάει κόκκινο. Στρατιωτικές αποθήκες, αστυνομικά τμήματα, τηλεοπτικά κανάλια στόχοι μιας έξαλλης και τυφλής μανίας. Δημοσιογραφία και ελευθεροτυπία, θεσμοί και αρχές στο στόχαστρο. Δεν τολμάει κανείς να φωνάξει, πως επιτέλους η Δημοκρατία μας, για να επιζήσει έχει ανάγκη του νόμου της τάξης και της ασφάλειας. «Νόμος εστίν ώ πάντας προσήκει πείθεσθαι». (Δημοσθένης). Κι αν το τολμήσει υπάρχει κίνδυνος να κατηγορηθεί ως χουντικός ή φασίστας. Έτσι όμως, η πλειοψηφία διστάζει, συμβιβάζεται, υποχωρεί και υποτάσσεται στη μαγκιά των πράγματι σκοτεινών δυνάμεων. Των στοιχείων, που επιζητούν τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, τον τραυματισμό της Δημοκρατίας μας και την αποκαθήλωση ιερών και οσίων για χάρη της ιδεολογίας του μηδενισμού. Η ελληνική κοινωνία κατατρύχεται, από ένα αίσθημα φόβου, πανικού και αγωνίας.
Σε μια όμως αληθινή Δημοκρατία, δεν έχει θέση ο φόβος ούτε αυτός, που ασκείται από την εξουσία, αλλά ούτε κι εκείνος, που επιβάλλεται κατ΄ αυτής. Η Δημοκρατία μας, ευνοεί την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, έχει τις ελεύθερες εκλογές, έχει το βήμα των αντιπροσώπων του λαού, έχει βήμα για τους κουκουλοφόρους και τους αντεξουσιαστές, για να εκθέσουν τις ιδέες τους. Προχθές έγινε επίθεση κατά τηλεοπτικού καναλιού, με καλάσνικοφ και ο κ. Τριανταφυλλόπουλος, είπε, πως τα παιδιά αυτά, κάτι έχουν να πουν και πρέπει να τ΄ ακούσουμε!! Κύριε φύλαττε! Αν έχουμε τέτοια γνώμη για μια κοινωνία, που θα λύνει τις διαφορές της με δολοφονίες στο δρόμο, είτε σκοτώνοντας ένα 15χρονο, είτε έναν αστυφύλακα εν υπηρεσία, σίγουρα οι μάγκες αυτοί, θα μας οδηγήσουν σε μια ζούγκλα τρομακτική για τη ζωή μας και όνειδο για την Ελλάδα.
