...Η «είδηση» πάντως από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είναι ότι ο Κάρολος Παπούλιας αποδέχεται να είναι εκ νέου υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν ξέρω, αλλά προσωπικά με ξένισε τουλάχιστον η δήλωση του Προέδρου ότι επιθυμεί να είναι και πάλι υποψήφιος ένα 24ωρο μετά τη συζήτηση των προγραμματικών στη Βουλή και της ψήφου εμπιστοσύνης - που έτσι κι αλλιώς θα ’παιρνε - της νέας κυβέρνησης. Λες και περίμενε ακριβώς αυτό: να γίνει η πρώτη συζήτηση στη Βουλή, να δεσμευτούν και τα δύο μεγάλα κόμματα υπέρ της υποψηφιότητάς του και στο... καπάκι να δηλώσει ο ίδιος ότι αποδέχεται, μπας και αλλάξουν γνώμη και δεν προλάβει να «κλείσει» τη θέση! Αυτή την αίσθηση αφήνει όλη αυτή η... βιασύνη, όταν μάλιστα ο ίδιος, ως εκ του θεσμού που εκπροσωπεί βρέθηκε στο επίκεντρο του παιχνιδιού που έπαιξε προεκλογικά για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Και όλοι γνωρίζουμε πού οδήγησε αυτό: στην πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις 4 Οκτωβρίου. Και όταν το ίδιο το κόμμα από το οποίο προέρχεται έθετε ως προϋπόθεση την πρόωρη προσφυγή πριν από τις προεδρικές για να τον ψηφίσει «χρησιμοποιώντας» τον έτσι ευθέως και απαξιώνοντας παράλληλα, πέραν του θεσμού, και τη δική του πολιτική προσωπικότητα.
Βέβαια, μετά την εκλογή του ο Γιώργος Παπανδρέου και στην πρώτη του επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, ως πρωθυπουργός, έσπευσε να επαναλάβει ότι «ναι τώρα το ΠΑΣΟΚ θα τον στηρίξει για την Προεδρία». Και ο Κώστας Καραμανλής προχθές στην τελευταία του ομιλία στις προγραμματικές, αλλά και στη Βουλή, ως πρόεδρος της Ν.Δ., έσπευσε επίσης να επαναλάβει ότι και το κόμμα του εμμένει στην επιλογή του για στήριξη Παπούλια, οπότε... Οπότε ας πούμε ότι «έκλεισε» η δουλειά και επίσημα και προς... επικύρωση ο Κάρολος Παπούλιας έκανε και τη σχετική δήλωση για να ολοκληρωθούν τ’ αρραβωνιάσματα. Θα είχε ενδιαφέρον να ξέρει κανείς το πραγματικό προσκήνιο όσον αφορά στο σκέλος που αφορά στον νυν Πρόεδρο, προκειμένου να γίνει η δήλωση που έγινε χθες.
Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι έγινε. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά αυτή η αστραπιαία αποδοχή εκ μέρους Παπούλια χάλασε και τα «σενάρια» και «υπονοούμενα» Καρατζαφέρη από βήματος Βουλής, ο οποίος απορώντας με το συναινετικό πνεύμα Καραμανλή έναντι του Γ. Παπανδρέου και της νεότευκτης κυβέρνησής του, απορούσε «τι... του ’ταξε ο Παπανδρέου του Καραμανλή για να συμφωνεί έτσι μαζί του». Και βέβαια ένα από τα... ταξίματα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και η Προεδρία της Δημοκρατίας. Πάει όμως το σεναριάκι, πήγε άπατο, μετά την εξέλιξη που είχαν τα πράγματα. Και επίσης, φαίνεται να κλείνει έτσι και οριστικά - γιατί στην πολιτική κανείς ποτέ δεν ξέρει - και το ζήτημα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως και η πιθανότητα εκλογών. Τώρα μάλιστα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι αυτή η... βιασύνη Παπούλια να αποδεχτεί τη «θέση» έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάρχουν και άλλοι... «μνηστήρες» στην πιάτσα - και φυσικά δεν αναφέρομαι στον Κώστα Καραμανλή - που μπορεί να αρχίζουν να δημιουργούν «κλίμα» αν εκείνος δεν έβγαινε πάραυτα να δηλώσει αποδοχή.
Από κει και πέρα με τις προγραμματικές δηλώσεις και μάλιστα νέων κυβερνήσεων, ισχύει αυτό που λέμε: «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι». Προς το παρόν πρόκειται για εκθέσεις ιδεών και καλών προθέσεων και ως τέτοιες πρέπει να εκλαμβάνονται στο πλαίσιο της περιόδου χάριτος που δικαιωματικά έχουν οι νέες κυβερνήσεις. Εκ του αποτελέσματος είναι που θα κριθούν.
Προς το παρόν αυτό που ξέρουμε είναι ότι έχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας, δεν έχουμε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και έχουμε δημοκράτη πρωθυπουργό. Ε, τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία!
