Όπως σε κάθε εκλογές, έτσι και σ' αυτές πρόσφατα δεν έλειψαν οι γνωστοί κομπασμοί «τυμπανοκρουσιών» και «πανηγυρισμών» μετά την εκλογική μάχη από τους επιτυχόντες και «νικητές», πολλών χιλιάδων πολιτών. Στην αντίπερα όχθη, των «ηττημένων» κι αποτυχόντων πολιτών το σκηνικό άλλαζε. Έβλεπε κανείς να επικρατεί διάχυτα η απογοήτευση, ο προβληματισμός και η στενοχώρια. Και κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι και οι δύο πλευρές των πολιτών έχουν τους δικούς τους λόγους, απόλυτα δικαιολογημένους και σεβαστούς, το να αισθάνεται η κάθε μία πλευρά διαφορετικά από την άλλη (των επιχαιρόντων και των δυσαρεστημένων, αντίστοιχα). Η ίδια εικόνα, όμως, επικρατούσε και στα «πρόσωπα», έντονα των εκλεγμένων και μη εκπροσώπων του λαού. Το κυρίαρχο στοιχείο όμως, σε τούτες τις εκλογές και πιστεύω ότι θα συμφωνήσουμε άπαντες, πολίτες και πολιτευτές, όλων των κομμάτων, είναι ότι η προεκλογική και μετεκλογική, ως τώρα τουλάχιστον, ατμόσφαιρα ήταν πολύ καλύτερη παρελθόντων χρόνων κατά τη διάρκειά της, γι' αυτές που ζήσαμε τις μέρες και τις στιγμές της πρόσφατης προεκλογικής διαδικασίας και της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού. Με άλλα λόγια, ο «πολιτικός πολιτισμός» που - ο όρος τελευταία ακούγεται πολύ αυτός - είχε σε βάθος παρεισφρήσει μέσα στο εκλογικό σώμα, με αποτέλεσμα όλους εμάς τους πολίτες και τη χώρα να τιμάει ιδιαίτερα. Εκείνο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, όμως, από τη μεριά όλων των πολιτών της χώρας μας, είναι το αν οι λειτουργίες του «δημοκρατικού συστήματος» από τους εκάστοτε διοικούντες της εξουσίας - και τους σημερινούς - θα έχουν ως ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής τους εφαρμογής τη χρήση του «κυρίαρχου λαού» πάντοτε και με επίκεντρο τον άνθρωπο, ουσιαστικά.
Οι προτιθέμενες «αλλαγές» που εξαγγέλλονται αορίστως και δεν συνοδεύονται με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, θεωρούνται «παραπλανητικές κι ανούσιες» για το ουσιαστικό περιεχόμενο ωφελείας των πολιτών. Αφού, γίνονται, χάριν εντυπωσιασμού αφενός κι αφετέρου, δεν εφαρμόζονται αυτές πλέον σχεδόν ποτέ ολοκληρωμένα!
Οι εκάστοτε «αλλαγές εξουσίας και διαδοχής», για «νέες πολιτικές» προσοδοφόρες για το λαό, την κοινωνία και τον τόπο, είναι χρήσιμες κι αναγκαίες να γίνονται αρκεί, όμως, τα «λάθη και τα πάθη», εκουσίως και μη, να αναγνωρίζονται από τους κυβερνώντες, να μην επαναλαμβάνονται, και, κυρίως, να αλλάζονται από αυτούς πρωτίστως νοοτροπίες και αντιλήψεις που δοκιμάστηκαν και δεν βοηθούν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, οι όσες εκείνες «συνταγές» θέσεων κι αρχών που πήγαν πολύ πίσω την ελληνική κοινωνία και το λαό, σε όλα τα μέτωπα, γενικώς, και σπουδαιότερα στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
Και είναι φανερό στους πάντες, πώς δεν τον ενδιαφέρει τον ελληνικό κόσμο και πληθυσμό ποιος «καπετάνιος» μπλε, πράσινου, ή άλλου χρώματος (κομματικά) θα οδηγήσει το «καράβι της χώρας σε μια τετραετή, τριετή, ή διετή περίοδο διακυβέρνησης μέσα στο εσωτερικό της και στον κόσμο, αλλά, κυρίως, τον ενδιαφέρει τον Έλληνα πατριώτη ξεχωριστά το ποιον ... του ανθρώπου - «καραβοκύρη», εκ των προτέρων, και οι προθέσεις του ταξιδιού της χώρας και του έθνους εκ του ιδίου, αν θα ’χει δηλαδή «πυξίδα», «σ' απάνεμα λιμάνια ευημερίας και προόδου» - η τιμονιά της πλεύσης του - για όλους, ανεξαιρέτως, τους Έλληνες και την πατρίδα. Αυτό, πρωταρχικά, απασχολεί την ελληνική κοινωνία και τον Ελληνισμό στο σύνολό τους κι εύχεται ο ελληνικός λαός με το καλωσόρισμα της νέας πολιτικής ηγεσίας του καλή θητεία και δύναμη στον «απόπλου» της σημερινής νέας κυβέρνησης της χώρας. Και θα πρέπει, ως πολίτες, εγκαίρως να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι των εκάστοτε εκλογών, οι μεν πρώτοι με ξέφρενες χαρές, οι δε άλλοι με στεναγμούς και πίκρες, πανταχόθεν διάσπαρτα, αλλά πώς υπάρχουν μονάχα νικητές για όλους τους πολίτες μιας χώρας, αφού η πλειοψηφία του ελληνικού λαού τους ανέδειξε νικητές κι αφού είναι ρητώς υποχρεωτικό οι ασκούντες πολιτική διοίκηση ενός κράτους, από το Σύνταγμα, να σέβονται ισότιμα όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων και ιδεολογικών πεποιθήσεων αυτών. Είναι καιρός, να αποτινάξουμε εμείς οι πολίτες το «πολιτικό σαράκι ...» του «κομματισμού», που κατατρώει ... τα ατομικά και συλλογικά μας «συμφέροντα», αν πράγματι θέλουμε να είμαστε «ελεύθεροι άνθρωποι και αληθινοί δημοκράτες», μέλη μιας υγιούς κοινωνίας και χώρας. Ας παραμερίσουμε, λοιπόν, τις όποιες πολιτικές και κομματοϊδεολογικές μας διαφορές «λαός μαζί κι εξουσία» κι ας ισχυροποιήσουμε τους «δεσμούς εμπιστοσύνης» ανάμεσά μας.
Και για να συμβεί αυτό, η Πολιτεία δια της νέας της ηγεσίας οφείλει να δείξει άμεσα και γρήγορα χειροπιαστά πλέον «δείγματα γραφής», ούτως ώστε να εγείρει το σύνολο του λαού προς αυτή την κατεύθυνση. Η «επιτυχία» στο έργο της καινούριας κυβέρνησης, θα επέλθει μονάχα όταν εφαρμόσει απόλυτα το πρόγραμμά της που προεκλογικά εξήγγειλε. Βασικοί άξονες της πολιτικής της: η αξιοκρατία, η διαφάνεια, η πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής, η μείωση της ανεργίας, η δίκαιη φορολογία, η καταπολέμηση του εγκλήματος, η προστασία του περιβάλλοντος, η ασφάλεια των πολιτών, η αντιμετώπιση προβλημάτων φτώχειας και ανισοκατανομής πλούτου, προβλήματα λαθρομετανάστευση, εξωτερικής πολιτικής, οικονομίας, εργασίας, υγείας, Παιδείας, καθημερινότητας του πολίτη, της ελευθερίας του Τύπου, της διαπλοκής και διαφθοράς εν γένει και άλλα.
Με τόλμη, συνεργασία, αυτοπεποίθηση, ρεαλισμό, κοινωνική συνεννόηση και συνοχή, όλων των πολιτικών δυνάμεων, κοινωνικών φορέων, κράτους και εκκλησίας, μπορεί η πατρίδα μας να εξέλθει από τα «αδιέξοδά της» και να βαδίσει σε «ελπιδοφόρους ορίζοντες» προόδου κι ευημερίας για το λαό και την κοινωνία. Το ευχόμαστε εκ βαθέων στη νέα κυβέρνηση.
