Απεδείχθη περίτρανα, μετά την παραίτηση του κ. Κώστα Καραμανλή από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, ότι το γονίδιο των Καραμανλήδων δεν αντέχει την ήττα. Κι ας γίνω πιο συγκεκριμένος, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή.
* ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1963: Η ΕΡΕ ηττάται από την Ένωση Κέντρου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με το αιτιολογικό ότι κινδυνεύει η ζωή του, αναχωρεί για το Παρίσι, παραδίδοντας την αρχηγία του κόμματος στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Η ήττα ολοκληρώνεται τον Φεβρουάριο του 1964.
* ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1977: Η Ν.Δ. κερδίζει με μειωμένο ποσοστό, το ΠΑΣΟΚ αξιωματική αντιπολίτευση και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, διαβλέποντας την επερχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, «δραπετεύει» το 1980 στην Προεδρία της Δημοκρατίας, έστω και με περιπετειώδη τρόπο, στην τρίτη ψηφοφορία με 183 ψήφους – περιλαμβανομένης και της δικής του. Και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά με παρασκηνιακή παρέμβασή του εκλέγεται αρχηγός ο καθ’ όλα έντιμος και αξιοπρεπής Γεώργιος Ράλλης, ακατάλληλος όμως για αρχηγός εκείνη την εποχή, από ένα ελεγχόμενο εκλεκτορικό σώμα 172 βουλευτών (88 ψήφοι Γ. Ράλλης, 84 ψήφοι Ε. Αβέρωφ) αντί του άρχοντα της πολιτικής Ευαγγέλου Αβέρωφ. Του ανθρώπου που τον έφερε από το Παρίσι τη νύχτα της 24ης Ιουλίου 1974, του ανθρώπου που τον στήριξε επί 6 χρόνια αποτρέποντας πολλές απόπειρες αμετανόητων αξιωματικών, του ανθρώπου που επανέφερε την ηρεμία στο στράτευμα αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού προς αυτό, του ανθρώπου που ήθελε για αρχηγό το σύνολο των Νεοδημοκρατών.
* Και ερχόμαστε στο ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιμετωπίζει τρεις εκλογικές ήττες, Άνοιξη του 1989, Φθινόπωρο του 1989 , Άνοιξη του 1990 και όχι μόνο δεν παραιτείται, αλλά μ’ ένα Ειδικό Δικαστήριο στην πλάτη του και σοβαρά ασθενής, όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, παραμένει αρχηγός – εγγυητής της ενότητας του κόμματός του, υπερασπιζόμενος στη Βουλή και σε όλα τα επίπεδα τα στελέχη και τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Δύο αλλεπάλληλες ήττες, 2004 και 2007, και μάλιστα αμφισβητούμενος τη δεύτερη φορά, θέτει τον εαυτό του στην κρίση της βάσης του ΠΑΣΟΚ. Εξέρχεται πανίσχυρος απ’ αυτή τη διαδικασία και κερδίζει ολοκληρωτικά τη Νέα Δημοκρατία στις πρόσφατες εκλογές.
* Αντίθετα, ο κ. Κώστας Καραμανλής, μετά τη συντριπτική ήττα, παραιτείται, αντί να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να προκηρύξει Συνέδριο αρχών παραμένοντας αρχηγός – εγγυητής της ενότητας του κόμματος που θα καθορίσει το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της Ν.Δ. και θα τροποποιήσει το καταστατικό για την εκλογή του αρχηγού απ’ την οργανωμένη βάση στα τέλη αυτού του χρόνου ή στις αρχές του 2010. Έτσι, ο νέος αρχηγός και γιατί όχι και ο κ. Κώστας Καραμανλής υποψήφιος, πανίσχυρος, εκλεγμένος από τη βάση θα μπορέσει να οδηγήσει ξανά τη Ν.Δ. στο δρόμο της νίκης, μέσα από μια αξιόπιστη και μαχητική αντιπολίτευση. Δυστυχώς, όμως, το γονίδιο των Καραμανλήδων, όπως αναφέρω στην αρχή, λειτούργησε και πάλι. Τότε γιατί διακήρυττε σε όλους τους τόνους «κι αν χάσω θα παραμείνω»; Ακόμα και την ημέρα των εκλογών, περνώντας από το εκλογικό κέντρο της Ν.Δ. στη Λάρισα, ο πολιτικά απαράδεκτος πρόεδρος της ΝΟΔΕ του είπε: «Πρόεδρε, μη μας αφήνεις», εκείνος απάντησε «Ποτέ Billy».
Πολλοί θα πουν: «Τι σημασία έχει η Ιστορία; Τώρα τι κάνουμε». Τους απαντώ: Η Ιστορία δεν είναι μόνο για να καταγράφει τα γεγονότα. Επειδή συνεχώς επαναλαμβάνεται, με άλλα πρόσωπα και ονόματα, μας νουθετεί για να μη γίνονται τα ίδια τραγικά λάθη και σφάλματα...
Τώρα, ας μου επιτραπεί να καταθέσω και ορισμένες σκέψεις για το χρόνο πραγματοποίησης των εκλογών και το ποιος φταίει για την ήττα.
1. Χρόνος εκλογών: Κατηγορούν τον κ. Γεώργιο Σουφλιά γιατί εισηγήθηκε πρόωρες εκλογές. Κατά τη γνώμη μου, ο κ. Σουφλιάς έκανε μια τραγικά λανθασμένη πολιτική εκτίμηση. Δεν ήταν όμως μόνον αυτός που εισηγήθηκε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Όλοι γνωρίζουμε ότι κι άλλοι το έκαναν.
2. Αίτια: Ας ρωτήσουν οι Νεοδημοκράτες τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τα έργα και τις ημέρες του κ. υπουργού Εσωτερικών. Τους θεσμικούς φορείς των αγροτών για τα έργα και τις ημέρες των υπουργών Γεωργίας. Τους θεσμικούς φορείς των μικρομεσαίων, μεγαλομεσαίων, επαγγελματοβιοτεχνών κ.λπ., για τα έργα και τις ημέρες των υπουργών Εθνικής Οικονομίας – Οικονομικών και άλλων παραγωγικών υπουργείων. Λέγεται ότι η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα είναι ορφανή. Μεγάλο λάθος. Περισσότερο από βέβαιο είναι ότι η ήττα έχει τους περισσότερους.
Κύριοι, βαρώνοι και βαρωνίες της Ν.Δ., θέλετε δε θέλετε εμείς, η οργανωμένη βάση της Ν.Δ., θα επιβάλλουμε τις θελήσεις μας, έτσι ώστε ο Νεοδημοκράτης, καθοδηγούμενος από έναν λαοπρόβλητο αρχηγό, να ξαναβρεί το χαμόγελο και τη δύναμη για ένα νέο ξεκίνημα, με ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, προσαρμοσμένο στα σύγχρονα δεδομένα. Όχι στο «στημένο» Συνέδριο των 4.500 ατόμων, ναι στην εκλογή από την οργανωμένη βάση των 300.000 ατόμων.
Πολλοί θα συμφωνήσουν και περισσότεροι, ίσως, διαφωνήσουν με τα γραφόμενά μου. Να έχουν όμως πάντα σαν οδηγό τη ρήση του Βολταίρου: «Δε συμφωνώ ούτε με μία λέξη απ’ όσα λες, αλλά θα υπερασπίζομαι – και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη – ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις».
Γεώργιος Αγαθοκλέους Λιακόπουλος
Αντιπρόεδρος Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης
Κέντρου Λαρίσης της Ν.Δ.
(Αντιπρόεδρος κι όχι Πρόεδρος ελέω
βουλευτικών γραφείων της Ν.Δ.
και του κ. Προέδρου της ΝΟΔΕ)
